Schrijven op het forum.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik sluit niet uit dat de vertaalslag voor het lichamelijk behoeftig zijn gelegen is in de hersenen maar het ontspringt (maar dat is mijn idee) aan het lichaam. Het symptoom ziet er uit als het zin hebben in iets lekkers waar geen betekenis aan hangt. Gooi ik er een geschraapte wortel in dan blijft de lust naar iets lekkers onverminderd voortduren maar neemt het na het vinden van een waardig substituut, zoals de speen dat voor een peuter doet (en zoetigheid voor mij), tijdelijk af totdat het lichaam ondervindt dat aan de vraag niet is voldaan en weer begint te zeuren.

Voor mijn gevoel ging het roken gepaard met ontspanning na het leveren van een zekere fysieke inspanning. Steeds bleek het lichaam de aangever en de geest de vormgever. Zelfs wanneer het een chemie uitwisseling van de hersenen mocht blijken te zijn (ik heb daar nl geen verstand van) is het toch lichamelijk en niet de geestelijk.

Verder is het de vraag of het de geest is die herinnerd of alleen maar vertaald uit het geheugen dat verankerd ligt in iedere cel van het lichaam. Daar het aangenaam gevoel in het lichaam opgeslagen ligt is het, mijns inziens, moeilijk een verslaving kwijt te raken. Gedachten zijn namelijk heel wat makkelijker te veranderen, daar ligt weinig belemmering.

Een verslaving welke verslaving ook komt niet voort vanuit het lichaam maar is voornamelijk een mentale aangelegenheid.

Ik ben bv gaan roken, niet over de longen, omdat een vriendinnetje van me bleef zeuren om er toch aan te beginnen = een mentale beslissing

Een aantal jaren later bedacht ik mij dat het wel spannend/stoer zou zijn om eens te proberen over de longen te roken = een mentale beslissing

Vanaf dat moment bleef ik dat doen waardoor ik lichamelijk verslaaft raakte.

Na een X aantal jaren besloot ik te stoppen met roken, wat lukte, 1,5 gestopt geweest zeer naar mijn tevredenheid en zeker naar tevredenheid van mijn lichaam.

Echter op een gegeven moment besloot ik, vanwege stress en sociale omstandigheden, toch een sigaretje op te steken = een mentale beslissing

En vanaf toen rook ik weer en heb ik nog niet weer besloten te stoppen.

Een lichaam kun je gemakkelijk verslaaft maken maar ook weer even gemakkelijk laten afkicken, het gaat echter om het mentale gedeelte wat de problemen maakt of geeft.

En dan erbij ik werd niet geboren met een hunkering naar nicotine omdat mijn lichaam dat voor zijn overleving nodig had. Ik begon wel te schreeuwen wanneer het tijd voor moedersborst was.