Is er wel of niets te doen?

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Je kan niet met mij meegaan. En je weet dit ook. Dit is geen doen voor beginnelingen.
Probeer het vierkant, je gezichtsveld op te merken zonder invulling ervan. Het is een vorm, want ik kan het grijpen en wat ik grijp is mijn menselijkheid.
In die menselijkheid zit mijn aandacht gevangen en is ervan aangedaan.
Hoe kan ik mijn aandacht daarvan bevrijden zonder dat ik en mijn wereld te pletter slaat in een hallucinante leegte?
Dat leert het onderzoek naar wie ik ben.

:-)
Looro...
Ik kan meegaan met je vertoon' ....niet met jouw.
Wat je kunt OP-merken (grijpen) is het beeld' van je menselijkheid, niet je menselijkheid.

De 'Waan' van het gevangen zijn, kun je 'verzachten' door te Onder-vinden dat de gevangenis zich IN' een oneindige ruimte bevind....om in de romantiek van het verbeelden te blijven : onder-vind dat je niet alleen de ruimte van' de gevangenis bent, maar tegelijkertijd die...erbuiten.

Die oneindige ruimte, en openheid noem ik 'de natuurlijke ontvankelijkheid' van het denken, en die is vrij' van wel of geen gedachten.

Let wel...dit zijn allemaal nog Onder-vindingen van te bestaan'.