Het Thomas Evangelie

[diane]

Op zoek naar je innerlijke tweeling

Maar hoe zit het nu met die tweeling? Welnu, Judas, de schrijver van dit evangelie (die we voortaan toch maar Thomas zullen blijven noemen omdat dat nu eenmaal gebruikelijk is) is een mens in de geschiedenis. Als mens in de geschiedenis heeft hij een persoonlijke natuur. Maar hij heeft ook een tijdloze, goddelijke kern, de Christus in hem. Zijn tijdelijke persoonlijke natuur is de tweeling van zijn tijdloze Christusnatuur, en andersom. Hier zeggen dat hij een tweeling is, betekent voor de oren van die tijd dat hij laat weten dat hij ernaar streeft zijn persoonlijke natuur te verbinden met zijn innerlijke Christusnatuur.
Thomas, de schrijver van dit evangelie, zegt hier dus eigenlijk voor wie oren heeft om te horen: 'Ik weet dat ik een tweeling in mij heb, en ik ga jullie lezers vertellen hoe jullie ook die tweeling in jezelf kunnen leren kennen.'

Net als deze Thomas, is dus elk mens een tweeling, met een persoonlijke natuur, je historische identiteit, en een Christusnatuur, je tijdloze goddelijke kern. Maar de meeste mensen kennen alleen hun persoonlijke natuur. De Christusnatuur in zichzelf zijn ze vergeten. De gnostiek als spirituele traditie roept nu de mens op zich je Christusnatuur te herinneren, op zoek te gaan naar je innerlijke tweeling.

In oecumenische zin zijn gnostiek, boeddhisme en hindoeïsme en vele andere spirituele tradities slechts variaties op hetzelfde thema over de vereniging van de twee naturen van de mens. Al deze tradities kunnen elkaar aanvullen en verrijken. Alleen wie meent in het exclusieve bezit te zijn van de enige zaligmakende waarheid plaats zich buiten dat spirituele deelgenootschap.

Bron:http://www.gnostiek.nl/thomas/

Is er een wezenlijk verschil tussen non dualisme (alles is EEN), waarbij vooral de nadruk wordt gelegd op het niet-bestaande persoonlijke zelf, wat m.i. niet synoniem is met het begrip menselijke natuur? Want dit laatste is overduidelijk aanwezig. En het trachten inzicht te verkrijgen in de ware aard van onze natuur? Wat vooral opvalt in het Thomas evangelie is dat gesproken wordt over de vereniging van beide naturen.
Bij een vereniging is het evident dat alle tegenstellingen en/of scheidingen worden opgeheven en er dus EENHEID ontstaat.
Echter bij advaita/non dualisme gaat men er vanuit dat er nimmer enige scheiding is geweest, behalve in het denken/de mind. Zodat er niets verenigd hoeft te worden..
Anderzijds streeft men ook daar naar bewustwording van die goddelijke natuur. Dit streven kan alleen plaats vinden vanuit de menselijke natuur...
Tja, ik weet niet, ik zie toch veel overeenkomsten.