Ontginnen van eenzaamheid

[Nowee]

1 Waarover ik wil schrijven

Toen uit het schimmenrijk
ik was teruggekomen
vielen de blaadren van de bomen,
stond hun skelet alweer te kijk.

Uit: Wat blijft komt nooit terug (1979)
-Jan Eijkelboom

In deze bijdragen wil ik schrijven waarover bijna niemand wil schrijven.
Het zijn misschien vreemde kronkels die ik aan de orde stel en die doorgaans onder oppervlakkiger kwesties worden weggedrukt. Niettemin wil ik aan wat verdrongen ligt onder de oppervlakte, misschien aarzelend en zoekend, woorden geven en iets trachten te zeggen over eenzaamheid en gedegen zelfonderzoek.
Het kan geen kwaad dat ik in taal de grond open leg en zo een bijdrage lever aan de mogelijkheden van zelfonderzoek.
Het is voor mij een oefening in de richting van de onbekende, dat niets anders is dan wat wij allemaal kennen als ons zelf en niet doorzien.

Ik zoek onder de oppervlakte, diep in de grond van de onbekende, ik zoek zelfstandigheid, een steunpunt en standpunt en dat in weerwil van al het andere 'mijn' plaats is. In deze bijdragen gaat het om het opdelven van die plaats waar mijn identiteit, mijn wat-ik-ben zich realiseert.

Mijn methode is het inrichten van een werkplaats waar ik het begrip onderzoek van wat mij omgeeft en mij in velerlei opzichten geestelijk en lichamelijk omringt. Ik luister naar de aard en de gezindheid van deze plaats en in de taal die ik daarvan leer, ontdoe ik de onbekende van de schijn. Zo is het terugkomen uit het schimmenrijk een tot op het bot verworven vrijheid.
Wat ik daar doe is belangrijker dan hoe ik doe en is de oriëntatie van de omgeving waarin iets zich voordoet van groter belang dan het uitpakken van ideeën en gevoelens, gedachten en meningen. Het gaat om doorzien en het woorden geven aan die bijzondere uitkijk die een werkplaats bieden kan.

De traditie waarbij ik aansluit is geen rechte lijn maar komt tevoorschijn uit de vele kronkels van de geschiedenis sinds de 'Verlichting' van de 18° eeuw. Deze kronkels zijn de spadesteken waarmee ik onder de oppervlakte ga en doorheen de schijn het skelet zie van wat-is.