Tweegesprek Rob en Mihaela

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Zo, nu de stofwolken zijn opgetrokken, hier (zie boven) waren we gebeleven.

Zo, ik was dus aan het vertellen dat ik mezelf aan het poetsen dwong omdat ik bezoek kreeg, en nu zijn mijn lieve vrienden weg en kan ik gerust vertellen wat ik tijdens het poetsen besefte.

Wat ik dacht is namelijk: Voor het beeld dat mensen hier over jou en over Marijke hebben is het niets veranderd, integendeel het lijk erop alsof door je bekentenis het beeld dat men over haar had nog aangesterkt is, en jouw houding naar haar toe nog meer gerechtvaardigd wordt.
Mij maakt het niet echt uit wie gelijk heeft, ik richt me alleen op wat ik als wisselwerking ervaar tussen jullie twee.
Het lijkt erop dat jouw benadering naar Marijke nu (extra) gerechtvaardigd is wegens dat wat jij genoemd heb, ik bedoel jouw confronterende houding.

Stel dat dat wat jij gezegd hebt allemaal klopt, dan betekent het voor mij dat Marijke keuzes gemaakt heeft, en jij maakte ook keuzes.
En toch lijk het voor mij alsof alleen Marijke ''boete moet doen en iets bekennen'' hoeveel jullie allebei keuzes hadden gemaakt dat in jullie leven gevolgen hebben.
Ok, je voelt je je opgelucht, en dat is blijkbaar voor jou een goeie keuze geweest om je van iets te bevrijden, maar waarom moet zij volgens jou iets bekennen? En als zijn de keuze maakt om dat niet te doen, kan jij het los laten?
Het is haar keuze wat ze toen deed, en wat ze nu doet. Voel je nog steeds trigger naar haar toe?