De allerbelangrijkste vraag

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik ben hier kennelijk toe aangezet dat te doen wat ik doe. Ik ga niet tegen de wil van God in en zeggen laat de mensen het maar bekijken, ik vervul zijn aan mij toebedeelde rol. Het is niet iets wat ik voor mezelf heb uitgedacht.

Ik wil jou niet tegenhouden in datgene wat jij als jouw "toebedeelde rol" ervaart Renoir. Maar persoonlijk ervaar ik het uitvoeren van de wil van God niet als frustrerend, het ontneemt mij niet de "lust" om te doen wat ik doe, zelfs integendeel. Terwijl jij al aangegeven hebt dat je dit wél zo ervaart en ik dit spijtig vind voor jou.

Ik zie jou (maar kan daar fout in zijn) als iemand die "plichtsgevoel" blijkbaar boven gelukkig zijn stelt en tegelijk ook wilt dat IEDEREEN dat zou doen (iets wat ik dus heel goed zélf ken) in functie van een betere wereld of zo. Al wie dat niet doet, al wie het belang van "een betere wereld" niet nastreeft, beschouw jij blijkbaar als "gemakzuchtig" of eigenwijs (betweterig) of egoïstisch (het eigenbelang laten primeren).
Ik ga er ondertussen van uit dat God niet van mij verlangt dat ik de wereld "red" of verbeter. Het gaat er m.i. om dat iedereen zichzelf "redt". Ik doe dat door me te focussen op al wat goed en mooi en rechtvaardig en vreugdevol is (= datgene wat voor mij God is) omdat ik ondervonden heb dat datgene waaraan je aandacht geeft, datgene waarop je je focus richt, ook datgene is wat "groeit".
Ik neem aan dat God, méér dan wat ook, gewoon gelukkige kinderen wil zien... En de weg daarnaar toe ligt voor iedereen open...

Ben jij -zoals ik- misschien ook kind van ouders die het met "plicht" niet zo nauw namen, of die een loopje namen met (jouw) waarheid en weten en ervaarde je jezelf als compleet machteloos om daar ook maar iets aan te doen?

Wat je ook doet of niet doet, je kan niet iemand anders gelukkig m?ken, of plichtbewust, of "helder" of wetend. Je kan niet via je wil (hoe sterk die ook is) blinden in "zieners" veranderen. Je hebt alleen de macht (kracht) om eventueel iets aan jezelf te veranderen, om een voorbeeld te zijn.

- Wanneer wie en wat je bent door anderen "gezien" en ervaren wordt als een na te streven voorbeeld, komen ze vanzelf om "raad en advies" om eenzelfde doel te bereiken.
- Wanneer datgene wat je wilt doen (anderen "bewust" maken) daarentegen vanuit een streven (angst) vertrekt, gaat het volgens mij niet om "de wil van God".

De blinde en de lamme kwamen uit zichzelf naar Jezus; Jezus zocht hen niet op, drong zijn waarheid, zijn weten, zijn "zijn" niet aan anderen op. Zijn "wonderen" werden gezien en als dusdanig erkend...

Tijdens mijn zoektocht naar datgene wat ik als "de rol die mij is toebedeeld" beschouw, hanteerde ik mijn emoties als richtingaanwijzers.
Mijn emotioneel lichaam ervaar ik ondertussen als een Godsgeschenk, als hét instrument bij uitstek om mijn pad te kunnen volgen. Het geeft mij aan wanneer ik stroomafwaarts (in Gods richting) of stroomopwaarts (weg van God) bezig ben...
Velen beschouwen het stroomafwaarts gaan niet als het volgen van de juiste richting omdat ze ervan uitgaan dat het water (de levensstroom) UIT De Bron vertrekt. Ik ga ervan uit dat het water naar De Bron toevloeit. We zijn sowieso op weg naar huis...

Take care of yourself...KiSs