Laurens zijn strijdtoneel

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Prima is voor mij iets dat als onomstotelijk goed wordt gezien...
de enige weg is gewoonweg dat zonder het 'ik', 'ik' er nooit zal geraken...

Wanneer je ergens wilt geraken heb je inderdaad een 'ik' nodig. Het 'ik' is eveneens het ding dat weerstand gaat bieden zodra het doorkrijgt aan zichzelf te zullen verliezen. Alle weerstand hier gezien om onderzoek te doen is van 'ik'. Je kunt hier het complete arsenaal aan truukjes zien waarvan 'ik' zich bedient om vooral maar niet naar zichzelf te hoeven kijken. Je daarop attenderen is waarvoor dit forum.bedoeld is. Maar ook hiertegen verzet het 'ik' zich met hand en tand. Is het een tijdje vermakelijk, het begint na verloop van tijd irritant te worden. Ik heb geen zin meer in al dat 'ik' gedoe. Na de oogst van vanavond gelezen te hebben denk ik dat het beter is dit forum op non actief te zetten. Als je maar de betweter (dat geld voor iedereen hier) wenst uit te hangen en geen zelfonderzoek wenst te doen, waarom ga je je niet ergens anders zitten te vervelen.

Wanneer je wilt weten 'wat' je bent, hetgeen alvast uit de school geklapt niet je 'ik' is moet je het instrument dat je daarvoor al een leven lang hebt gecultiveerd daartoe aanzetten. Het 'ik' moet het 'willen' gedegen zelfonderzoek te doen. Niet 'wat je bent' is de kapitein op je schip, nee dat is dat belachelijke instrument 'ik' waarvan je zo torenhoog opgeeft. Dat irritante dingetje beheerste tot nu toe je leven en je zou moeten willen dat daar verandering in komt. Je hebt geen idee wat je aan energie wint wanneer het niet langer de baas over je is.

Dus om te willen weten wat je bent heb je je 'ikje' nodig om je daartoe aan te zetten. Daarna moet het eigenlijk al meteen ook weer vertrekken, want als je verder wilt met zelfonderzoek geeft 'ik' aan 'tot hier en niet verder'. Het altijd waakzame 'ikje' zal spoedig merken dat het aan invloed gaat verliezen en dat wil het dus niet. Je mag van 'ikje' alles onderzoeken, maar kom niet aan 'ikje' zelf, dan is je huis te klein.

Om die reden moet je aan waarheidvinding gaan doen. Waarheid moet je leidraad worden onderzoek te doen, niet wat 'ikje' daarvan vindt. Ikje zal je nooit voorbij zichzelf helpen. Ikje heeft een belang, het instand houden van zichzelf.

Waarheidvinding is gedachten verwerpen die alleen subjectief waar blijken te zijn. Persoonlijke waarheden blijven we niet langer koesteren, weg er mee. Zo gaandeweg bemerk je dat onveranderlijke waarheid nu je leidraad is geworden. Niemand kan je meer wat wijs maken je begint te 'weten' wat waar is en wat niet. Niemand kan daar enige invloed op uit oefenen en het mooiste is je leert dat wat waar is overal te herkennen. Na een zin lezen 'weet' je dit is onzin. Wat een verademing.



Wat advaita niet is, is al dat 'ik' geleuter.