|
Eigen forum beheer Uitsluitend voor alternatieve zoekers |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
20 March 2021, 06:23 | #1 | |
Geen lid
Berichten: n/a
|
Laurens zijn strijdtoneel
Citaat:
Wanneer je wilt weten 'wat' je bent, hetgeen alvast uit de school geklapt niet je 'ik' is moet je het instrument dat je daarvoor al een leven lang hebt gecultiveerd daartoe aanzetten. Het 'ik' moet het 'willen' gedegen zelfonderzoek te doen. Niet 'wat je bent' is de kapitein op je schip, nee dat is dat belachelijke instrument 'ik' waarvan je zo torenhoog opgeeft. Dat irritante dingetje beheerste tot nu toe je leven en je zou moeten willen dat daar verandering in komt. Je hebt geen idee wat je aan energie wint wanneer het niet langer de baas over je is. Dus om te willen weten wat je bent heb je je 'ikje' nodig om je daartoe aan te zetten. Daarna moet het eigenlijk al meteen ook weer vertrekken, want als je verder wilt met zelfonderzoek geeft 'ik' aan 'tot hier en niet verder'. Het altijd waakzame 'ikje' zal spoedig merken dat het aan invloed gaat verliezen en dat wil het dus niet. Je mag van 'ikje' alles onderzoeken, maar kom niet aan 'ikje' zelf, dan is je huis te klein. Om die reden moet je aan waarheidvinding gaan doen. Waarheid moet je leidraad worden onderzoek te doen, niet wat 'ikje' daarvan vindt. Ikje zal je nooit voorbij zichzelf helpen. Ikje heeft een belang, het instand houden van zichzelf. Waarheidvinding is gedachten verwerpen die alleen subjectief waar blijken te zijn. Persoonlijke waarheden blijven we niet langer koesteren, weg er mee. Zo gaandeweg bemerk je dat onveranderlijke waarheid nu je leidraad is geworden. Niemand kan je meer wat wijs maken je begint te 'weten' wat waar is en wat niet. Niemand kan daar enige invloed op uit oefenen en het mooiste is je leert dat wat waar is overal te herkennen. Na een zin lezen 'weet' je dit is onzin. Wat een verademing. Wat advaita niet is, is al dat 'ik' geleuter. |
|