Het onveranderlijke 'zijn'

[Bassie]

Wat zou het zijn toch zijn?

Het kan 'ik' niet zijn, want dan zou 'jij' het niet zijn.
Maar dan kan 'jij' het ook niet zijn, want dan zou 'ik' het niet zijn.

Het zijn kan ook niet iets worden, want dan zou het dat wordende nu niet zijn.

Het kan ook niet iets geweest zijn, want dan zou het nu niet meer zijn.

Het kan ook niet op een plaats liggen, want daarmee zou het iets anders wat 'is' van zijn plaats verdrijven. Daarentegen kan het ook niet ergens niet zijn, want dan zou het zijn ergens afwezig zijn.

Het kan ook niet gedacht worden, want gedachten 'zijn' niet zijnde, zij verdwijnen immers weer om plaats te maken voor andere gedachten.

Het 'zijn' is dus van niets verwijderd en tegelijk van alles. Het bevindt zich niet in het verleden, maar ook niet in de toekomst. Ik ben het niet en jij bent het ook niet. Toch is het 'zijn' zowel in jou als in mij, anders zouden we er niet zijn.