Meister Eckhart

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Wat ik heel essentieel vind is de bereidheid te erkennen dat het persoonlijk zelf, de "ik", in feite niets kan bereiken.

Ik vind het een mooie discussie al moet ik zeggen dat ik Looro soms niet helemaal kan volgen, en pas uit je reactie destilleer wat hij bedoeld moet hebben.

Ik heb het bovenstaande gequote omdat dat steeds je uitgangspunt is, namelijk de onmogelijkheid iets te kunnen doen.

Ik heb net in een ander draadje de mogelijkheid van de mens om te oordelen geroemd, het is voor mij een instrument om te kunnen onderscheiden, de verschillen te zien, uit welke vergelijkingen keuzes te maken zijn.

Per saldo bepaald, in mijn optiek, god dat maar hij heeft mij de vermeende keuze gegeven met de bedoeling (waarom anders) deze te gebruiken.

De goddelijke weg lijkt me er een van overgave aan god dat hij wel weet wat er goed voor mij is, ik behoef zelf geen keuzes te maken, maar ik ben daardoor ook een speelbal van de elementen. In de zin van hoe kan ik weten dat hij bedoeld zal hebben dat er geen actie ondernomen moet worden.

Door te menen dat niet te hoeven speel ik juist voor god. Vlgs mij is het incluis, de kennelijk genomen actie was juist zijn bedoeling. Het gaat er veeleer over dat de ik er als sturend apparaat teveel tussen zit.

Voor mij was dat niet de weg, ik ben religieus in mijn opvatting, wat betreft god, al heb ik niets met geloof noch met overgave.

Ik denk daarom dat het twee stromingen zijn, twee wegen waarvoor uiteindelijk wel hetzelfde effect zichbaar wordt maar verder totaal anders.

Ik wil nu eens niet kritisch zijn en zie vol belangstelling uit naar je reactie.