Het zwatelen heeft weer een vervolg gekregen

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat doet het niet, hoe kom je daar bij?

Prima. Dus het "je bent aan het kletsen uit je nek" is wat je door je ogen ziet. Het is daarom geen Waarheid.

Ik klets helemaal niet uit mijn nek. Ik heb het je eerder al laten weten. Ik geloof geen enkele van mijn gedachten, maar ik hou ze niet tegen ze uit te spreken. En ik vermijd ook helemaal geen strijd. Ik leg de strijd waar ie thuis hoort, bij jou, en ga er verder geen ego-strijd om voeren of je er wel iets mee doet of niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Opmerkelijk is dat je de ego prikkelende zinssneden er tussen uit pikt om te quoten. Dat zegt wel weer wat over je. Je kunt dan ook zeggen wat je wilt Dorje, je laat mij onuitgesproken meer zien dan je verwoord.

Dat bedoel ik, je ziet iets, onuitgesproken en je gaat geloven dat wat je ziet Waarheid is, of laat ik zeggen waarheid.

Ik had op zowat alles wat je geschreven had gequote, en dan is er iets mis gelopen, waardoor het grootste deel van het bericht verdwenen was en dubbel gepost was. Dan heb ik het maar zo gelaten. Subjectief gezien maak je er van wat je er van maken wil. Je ziet gewoon niet dat je dit doet, dus hou je wat je subjectief er steeds van maakt voor waarheid. Afgerond of niet, als je hier stekeblind voor blijft, heb je jezelf in een circulaire bevestiging, of toch dat wat verschijnen blijft in communicatie en onvermijdelijk interpreteren gaat, invullen gaat, en zich onvolkomen uitdrukken gaat, m.a.w. dat maar zo onvolkomen is dan het is. Ook bij mij, Bassie, Guido, Sam, enz... gebeurt dit, wat ik en zij en jij communiceren is nooit volkomen, kan niet volkomen zijn, bevat de misleiding van een afgescheiden gezichtspunt van het moment dat het zich zo gaat voordoen. Dit is niet wat je bent, dit is wat zich voordoet, maar als je niet ziet wat het doet, dan wordt je stekeblind voor deze onvolkomenheid, en ga je geloven dat het volkomen is, en enkel wat gezien is onvolkomen is. Zo simpel is het.

We kunnen hier bezig over blijven, maar als je het simpelweg niet ziet, dan zie je het simpelweg niet, einde verhaal. Je kan dan af blijven geven op wat je dan wel allemaal ziet, dat gaat daar niets aan veranderen, dat leidt er enkel van af.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

P.s. Wanneer je geen van je gedachten gelooft moet het wel uit je nek komen.

Nou nee, ze hebben een potentieel, alleen zijn ze niet waar op zich.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dus je beschouwd degenen hier als proefdier om je daarmee te vermaken.

Welnee, ik laat niets liggen om gelegenheid te geven tot een zien te komen met betrekking tot het eigen functioneren. Wat er allemaal aan gedachten daarbij verschijnen, hoeven daarom niet waar te zijn, ze zijn dat nooit, ware gedachten bestaan niet. Ook de jouwe niet, ze kunnen wel iets doen, of niet. Nou, daar einidigt het dan, al de rest is een ego dingetje.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het gaat helemaal niet over een negatieve danwel positieve kwalificatie. Er is ook niet gereageerd als zou het een onvolkomenheid betreffen. Alleen ego pakt dat op als zou er onvolkomenheden gezien zijn. Wat ik doe is zichtbaar maken en je kunt kijken of het waarheid voor je bevat.

Wel ingeslijks. Ik zeg "ik klets niet uit mijn nek, de gedachten die zich vormen kunnen nuttig zijn in wat voor reactie ze geven, ze hoeven daarom niet waar te zijn. Jij bent het die er niets mee wil, kan doen, omdat je het invult en als dat niet meer lukt opzij zet als komende van een onvolkomen zien. Ik doe dat niet. Ik zeg meteen dat ze onvokomen zijn, maar dat wil niet zeggen dat het niets kan doen, dat ze niet het potentieel hebben een reactie patroon uit te lokken bijvoorbeeld en vooral zichtbaar te maken. Dit kan op zich gewoon weer gezien worden, of stekenblind voor gebleven worden. En dat is gewoon mijn zaak niet. Dus tot daar gaat het, en niet verder. Al wat verder wil reiken, ik herhaal, is gewoon een ego-dingetje.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Nogmaals je bent niet in staat tot zien en wanneer dat wat je beweerd het geval zou zijn zou ik dat zeker zien met mijn gedegen zelfonderzoek achtergrond.

Je ziet echt niet in welke wurggreep je jezelf gezet hebt. Ik laat het verder los. Potentieel genoeg om er uit te geraken, en Waarheid niet meer te verduisteren met wat een "jij", een "ik" afgerond heeft.

En begrijp mij echt niet verkeerd, ik heb geen twijfels over wat je afgerond hebt, je hebt gezien wat je bent, zonder de 'je' dan hopelijk, "wat is". Maar er is nauwelijks of misschien zelfs geen zien hoe de 'je' dit probeert te claimen en daardoor zijn eigen onvolkomen verschijnen niet kan zien. Dat legt gewoon weer een dikke sluier op wat gezien is, tenminste in de communicatie die zich voor doet en daar gaat het hier om (niet om wat gerealiseerd is en misschien wel mooi stabiel, afgrond kan zijn en blijven). Het gaat om wat zich voordoet, dat moet gezien worden zoals het is, en niet tot diezelfde status van stabiel en afgrond opgeheven te worden. Dat is pure dwaling, daar help je dus niemand mee vooruit.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dus hierbij verklaar ik niet ego gefrustreerd te zijn aan iemand die vanwege egobeheptheid niet in staat is tot egoloosheid zien.

Ja, 'ik' verklaart dat, dat is wat ikken doen, gedegen zelfonderzoek sluit dat 'ik' niet buiten zicht. Ook niet als het al gezien is als geen werkelijkheid. Het blijft zich voordoen, en wel zo onvokomen als het is. Met zulke verklaringen erop en er aan. Dit kan eenvoudigweg gezien worden als wat zich voordoet.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Een ego ziet strijd, hetgeen betekend dat je behept bent met ego.

Een ego strijdt, als dit gezien is, is er gewoon geen strijd meer. De strijd is om ego te verantwoorden, verdedigen, beter voordoen dan het gewoon maar is: iets dat verschijnt.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Feitelijk is er alleen iemand die je wijst op je presentatie die méér laat zien dan wat je met je woorden beweert. Iemand met de intentie dat je met diegene (mij in dit geval) meekijkt of het geziene waarheid voor je bevat. Maar het is al wel duidelijk dat je iedere introspectie ver van je houdt. Weet je nog dat in het begin jij hier altijd al wegliep als je te na werd gekomen?

Feitelijk is er alleen iemand die steeds afleidt van de inhoud door op zijn peilen te richten op de persoon. De persoon, wat verschijnt, is nooit volmaakt, het is iets dat opkomt en weer wegvalt, steeds in verandering is, en onvokomen is in zijn verschijnen. Net als dat wat hier en verschijnt als Laurens. Verleden gebeurtenissen aaneenreigen tot iets wat als een vaststaand gegeven gemaakt wordt, is een ego-dingetje. Wat er nu en dan verschijnt, is onvolkomen, is hoef het niet volkomen op te blinken. Het heeft zijn grillen, net als wat als Laurens verschijnt zijn grillen heeft. Dat maakt niet dat wat Laurens aan gedachten opwerpt, nutteloos zijn. Dit kunnen wat doen, die kunnen wat in zicht brengen, namelijk dat wat verschijnt echt niet zo volkomen is dan het hoopt te zijn, die hoop is een ego-dingetje, dat kan dan weer gezien worden. En dan kan weer gerelativeerd worden. De paradox is, dat als niet gezien wordt wat verschijnt, zoals het verschijnt, het verschijnen zwaar, duister en dan pas uiterst onbetrouwbaar wordt. Wat gezien is, behoeft geen opsmuk, noch verdediging, noch beaming, noch weerlegging. Als het in zicht brengt dat het geen Waarheid kan claimen, dan is er niets meer nodig. Dan verliest het zijn illusie voor hoog houden.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Man je hebt zoveel te onderzoeken, maar ja het is jouw feestje.
Je blijft liever weer tien jaar lang jezelf een rad voor ogen draaien.

Ik sluit wat verschijnt als mijzelf niet buiten, ook niet buiten wat ik schrijf aan jou. Het is wel gezien voor wat het is. Dat is gewoon niet altijd het geval, met alle gevolgen vandien.

Zullen we stilaan weer afronden? Of gaan we zo nog een beetje eindeloos door gaan? Ik heb weer alles gezegd wat er te zeggen valt, en het is ook van betrekking op wat hier als Dorje verschijnt. Er is zeker ook de impuls aanwezig om jouw eindeloze invullingen toch even te weerleggen en je te wijzen op dit invullen en vanwaar het komt. Niet om jou als proefdier te gebruiker, maar om geen enkele gelegenheid onbenut te laten. Het is echter geen gelegenheid, maar eerder een versterking van een patroon dat zich al enorm sterk heeft gevestigd. Laat ik daarom deze impuls zien voor wat het is, iets dat opkomt en geen voeding nodig heeft en wie weet doet het dan wat zo'n dingen doen als je ze met rust laat: vanzelf weer verdwijnen.

Moge alles wat je verder aan reactie gaat geven, omgedraaid worden. En zo niet, ook goed. Niets aan te doen. Het is niet aan mij. Wat aan mij is om mijn reacties om te draaien. En wees maar gerust, dat gebeurt, ook al is hier ook al lang het onderzoek naar te weten wat te zijn afgerond. Wat verschijnt geraakt nooit afgerond. Het blijft maar door gaan en zo onvolkomen als het maar is, het kan alleen gezien zijn, dan verliest het zijn beheptheid ermee. Success!