Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Guido
Dat is toch het zelfde, als wat ik zeg.
Zonder kennende leegte kan ego als verschijnsel zich niet tonen als de actualisatie van het een of ander. En zonder ego als gegeven van tijd en ruimte, verhoud leegte zich puur met/tot zichzelf zonder 'iets te kennen.. een perfect abstraheren van de 'wereld'. (Ofwel vasten aan de 'Wereld')
Uiteraard kan 'het moment' niet een gedachte zijn, omdat het dan een invulling betreft, waar het 'kennen' van het moment gewoon leeg is.
|
Het ego is complexer dan alleen 'actualisatie'. Het ego is niet alleen de lichamelijke beleving, maar ook de herinnering aan het verleden en de verwachting van de onvervulde toekomst. Actualisatie is juist het bijwerken, updaten in het 'ogenblik'.
Het ego heeft als herinnering aan zichzelf een 'bevroren denkbeeld' waarmee het zich ieder moment presenteert als het gedachte/bedachte zelf.
Kennende leegte heeft 'van zichzelf' geen herinneringsbeeld: het is geheel vrij van alle beelden. Het is het universele 'ik ben' , waarmee ik bedoel dat het zich in ieder mens
op dezelfde wijze voordoet.