Identificatie

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Wie ben ik? is de vraag die al vanaf het begin de verbeelding van mensen heeft getart. Er is niet één antwoord op deze vraag waar iedereen het over eens kan zijn.

Zoveel zielen zoveel gedachten. Nou én? Is het de bedoeling dat we het ergens over eens worden? En dan? De meeste stemmen gelden vertegenwoordigen dan waarheid of zelfs maar de waarheid?

Maar voor mij is 'ik' een complexe en veelzijdige entiteit die voornamelijk bestaat uit twee delen: het illusionaire zelf en het echte zelf, het goddelijke binnenin. (Niet God zelf)

Mooi en als je dus dat illusionaire zelf niet bent dan hou je het echte zelf over. Tenzij je aan dat wat overblijft, dat zelf dus, ook weer betekenis gaat toekennen want dan moet je overnieuw beginnen. Waar dat uitkomt op iets wat niet langer meer persoonlijk is zit je op de goede weg. Het goddelijk staat dan voor het onpersoonlijke, dus op naar het goddelijke binnenin.

Het illusionaire zelf is een samenraapsel uit het verleden wat in de toekomst wenst te existeren. Maar hij voelt zó vertrouwd dat we er geen afscheid van kunnen nemen. Of je nu verklaart dat dat illusionaire zelf God is (Lau) of dat het niet bestaat (Dorje) , het helpt je geen zier.

Het is een samenraapsel dat illusionaire zelf maar het is op zichzelf niet van enige importantie dat het in de toekomst wil existeren. Alle leven is nou eenmaal gericht op behoud van het systeem, maar wel van belang is het te weten dat we het behoud van het systeem getransformeerd hebben naar behoud van het bestaan van een 'ik'. Dat kon makkelijk want lijfsbehoud stelde minder voor en dus kon 'ik' zijn plaats innemen. Met hetzelfde fanatisme als vroeger het lijfsbehoud beschermen we nu dat ik.

De sleutel om te ontsnappen aan het illusionaire zelf heb je zelf in handen. D.m.v. metaforen, symboliek en vergelijkingen kom je op het mystieke pad. Dat zgn 'gedegen' onderzoek houdt je buiten het bereik van die sleutel.
Dat zgn 'gedegen onderzoek' is de zoveelste misleidende mentale exercitie van......jezelf!

Ontsnappen aan je illusionaire zelf kun je om voornoemde reden dan ook niet zo makkelijk. De bescherming van dat illusionaire zelf ('ik') staat in de hoogste vorm van paraatheid, vierentwintig uur per dag jaar in jaar uit. Met een paar metaforen, symbolieken en vergelijkingen kom je dan wel op het spirituele maar veel verder kom je niet. Ik heb uitvoerig onderzoek gedaan naar een haalbaar traject en dat is ten lange leste gedegen zelfonderzoek gebleken. Er is behalve de hierna genoemde geen alternatieve mogelijkheid om om die bescherming van het illusionaire zelf heen te komen gebleken. Het enige mogelijke alternatief is dat Waarheid zelf je behulpzaam is bij het omzeilen van de talrijke klippen die door de zelfbescherming steeds opnieuw weer worden opgeworpen. Maar dan moet je toch weer hard werken en fanatiek op zoek blijven naar waarheid. Dus het begrip waarheid en Waarheid is van essentieel belang. Ook moet duidelijk zijn dat de subjectief beleefde waarheid geen waarheid is. Feitelijk moet voor het ont'dekken van wat Waarheid is alles worden weggehaald wat tot de wereld van de verschijnselen behoort. Maar daar hebben de meesten helemaal geen zin in. Ze oreren en hypothetiseren liever over datgene wat zij vinden dat waarheid is.