Praten tegen doven, slechthorenden en blinden

Oorspronkelijk geplaatst door Francois

Met al die jaren dat ik gepraat heb, zo'n 25 jaar, ben ik ermee gestopt want ze maakten er toch hun eigen wereld van. Er zijn er maar weinigen die de taal kunnen verstaan. Jiddu Krishnamurti zei dat zelf. De laatste jaren van zijn leven, bijna als hij stervende was, had hij de indruk 40 jaar tegen doven en blinden gesproken te hebben.
Dan denk ik: Dat zal mij nooit meer gebeuren. Ik praat niet meer tegen doven. Want ik weet wanneer ze luisteren en ik weet wanneer ze niet luisteren…”.

Weer een misvatting.
Het is niet een 'ik' die praat en daar als een 'ik' zijnde een oordeel, in dit geval de nuttigheid over het wel of niet willen luisteren, velt. Er is praten, geen 'ik'.

Behalve natuurlijk voor iemand die geloof hecht aan z'n bestaan. Dat is dan iemand die denkt dat hij de doener van dit alles is en denkt degene te zijn die er mee stopt.
Kortom er is 'geloof' in je bestaan en het is geen geloof te 'weten' niet te bestaan.

Doe gedegen zelfonderzoek en ont'dek zelf.

Maakt een bloem zich druk over de geur die het verspreid, of het wel wordt opgevangen?

"Het enige dat je zou moeten aanspreken is de wens 'koste wat het kost te willen weten wat je bent' van al het andere hoop je alleen maar beter te worden."