Psychedelica

[Laurens]

Psychedelica in therapie, wat weten we?

Weinig bekend over risico’s en bijwerkingen.

Ondanks de veelbelovende resultaten uit de (veelal) kleinschalige studies, is er nog weinig bekend over de lange-termijnrisico’s en bijwerkingen van deze middelen. Ook weten we nog niet hoe lang de therapeutische effecten aanhouden en voor welke groep patiënten deze behandelingen geschikt zijn. Het gebruik van psychedelica brengt namelijk risico’s met zich mee, juist bij mensen met psychische problematiek. Verder is het risico dat door positieve verhalen in het nieuws mensen met psychische problemen zonder de juiste voorlichting en medische begeleiding psychedelica gaan gebruiken. Hierdoor kunnen hun psychische problemen verergeren.

“Meer kennis hierover is belangrijk. Het gaat om kwetsbare mensen met psychische problematiek voor wie de risico’s groter kunnen zijn”

Artikel

Er is hier vaker een discussie geweest of psychedelica kunnen bijdragen aan realisatie. Dat omdat, in mijn optiek, alle beschikbare middelen die tot dat doel kunnen leiden van belang zijn om zulke ontwikkelingen met belangstelling te volgen is dat, onder protest van velen, toch toegestaan.

Het bovenstaande artikel geeft min of meer een eindconclusie aan van dat onderzoek. Het artikel zegt dat het behulpzaam kan zijn bij psychische aandoeningen omdat de mind in een bepaalde setting beter toegankelijk is voor therapeutische behandeling. Ook wordt hier uitgesproken dat er van het middel zelf geen blijvende resultaten verwacht mogen worden.

Waar realisatie een blijvende hoedanigheid is is de conclusie dat het daartoe onmogelijk kan worden aangewend. Daarbij zou ik in het kader van gerealiseerd pretenderen te zijn mijn 'stokpaardje' weer kunnen gaan berijden en memoreren dat realisatie onmogelijk kan samengaan met een sterk ontwikkeld 'ego' of 'ik', maar dat ga ik nu niet doen.



Eerder hadden wij hier een deelnemer die hoog opgaf van psychedelica en een van de reageerders die daarvoor openstond reageerde recentelijk als volgt.

Ik begin te denken dat die confrontatie met u en uw psychedelica avonturen, misschien wel een laatste "verleiding" is.

Mijn eigen kleine ervaring kan niet zoveel invloed hebben vermoed ik.
Maar mijn opzoekwerk heeft mij wel zeer sceptisch gemaakt.

Als ik merk dat iemand als Hamilton Morris waarschuwt: "Ga niet de mystieke toer op!"; als ik "anciens" als Dennis Mckenna en Richard Alpert (wijlen Ram Dass) hoor zeggen dat de piekervaringen teleurstellend vluchtig zijn, dat Terence er de laatste jaren van zijn leven niets meer moest van hebben, dat Timothy Leary ook altijd geweigerd heeft de mystieke toer op te gaan, dan concludeer ik dat dat geëxperimenteer een doodlopende straat is. Of tenslotte alleen maar fantastisch entertainment is voor mensen, die op zoek zijn naar uitzonderlijke, fascinerende kicks (zie Joe Rogan).

En wetenschappers als Carhart-Harris, Steven Laureys en andere onderzoekers zien het nut vooral in het "resetten" van het brein met goede gevolgen voor depressief lijden, en andere stoornissen.

En wat ge ook meemaakt: het zijn ervaringen van een levend, door chemische reacties beïnvloed brein.

Het is mijn volle overtuiging dat niemand de échte fysieke dood - het feitelijk afsterven van het brein - kan meemaken!