Nieuwetijdskinderen

[Ogenblik-sem]

Toen jullie mij voor het eerst in de ogen keken, toen hebben jullie de Liefde herkend.
Jullie hebben gevoeld en geweten met iets samen te vallen, iets zo diep, zo onbegrensd, zo onvoorwaardelijk, zo open.
Iets van een levende schoonheid.
Ik reflecteerde slechts je ware natuur, jullie herkenden je oorspronkelijke gezicht van lang geleden, zonder het zelf te weten.

Mijn ogen waren nog als schone spiegels, geen stof, geen oordelen, geen gedachten. Hoe zou ik hebben kunnen denken?
Ik had nog geen verleden, geen taal, geen problemen.

Jullie hebben geweten dat ik als kind de uitdrukking van de levensvreugde, van de liefde ben.
Jullie hebben een zorgzame sfeer om mij heen geschapen, jullie hebben je verheugd op mijn komst, en jullie hebben je al een voorstelling gemaakt van hoe gelukkig jullie mij zouden maken.
Jullie wilden mij een heel andere opvoeding geven dan die, die je zelf hebt ?genoten?.
Ik heb als baby?tje geen wéét dat ik onschuld, intelligentie en authenticiteit vertegenwoordig.

Ik bén dat.
Er is naast andere talenten een bepaald potentieel wat ik met me meebreng. Maar jullie weten wél dat als die aanleg tot bloei komt, ik gelukkig zal zijn.

Wat jullie en ik niet wisten.

Er was alleen iets wat jullie en ik niet wisten, en dat is dat ik ook nog een spiegel was.
Ik was een spiegel waarin je alles gereflecteerd ziet wat jullie zelf hebben laten liggen.
Situaties die je opnieuw herinneren aan jullie eigen pijn en je eigen vreugde. Dingen die je ooit meegemaakt hebt maar van schik niet volledig hebt kunnen doorleven toen je zelf nog in onschuld leefde.

Die pijn en vreugde werd opnieuw zichtbaar via mij.
En de emotionele energie zal er zich uit kunnen ontladen door er bewust van te zijn.


Joanika Ring.

http://www.joanika.nl/artikelen/mijn...kelijk-gezicht