Scheppend vermogen

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Doet me denken aan de alternatieve, en uiteraard vunzige versie, van het liedje uit grootmoeders tijd: En dan gaan we naar de speeltuin.

http://www.youtube.com/watch?v=Ax1NUV4B65o

Ik kan me alleen het eerste couplet nog herinneren (en dat vind ik al knap van mezelf),

Af en toe doet pa bij moe,
wat de stier doet bij de koe
dat is voor ons kinderen het mooiste dat er is

En dan wordt ons pa zo heet
trekt ma de panty van de reet
dat is voor ons kinderen het mooiste dat er is...

Enfin, het slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar het was wat er hier kwam bovendrijven n.a.v. jouw bovenstaande zin.

Voor de rest denk ik dat je het allemaal veel te zwaar maakt. Wat is er nou leuker dan op een mooie zonnige dag samen op een terrasje zitten en op alles en iedereen wat voorbij komt, ongegeneerd commentaar leveren? Ik kan daar enorm van genieten, me zeer wel bewust van het feit dat du moment dat ik zelf in de benen kom en voorbij de terrassen schuifel, men zich heerlijk ongegeneerd over mij zal uitlaten. Heerlijk toch?

Ik weet het niet, voor mij voelt niet als heerlijk, maar als pijnlijk en eenzaam..
Ietwat resoluut van mij, dat weet ik. Ben er ook niet voor niets al een tijd uit zulke situaties gestapt. Gedeeltelijk mijn angst die me weerhoudt, van weer deel te nemen aan zo een soort leven, en ook mijn heldhaftigheid blijkbaar.. maar ondertussen kwijn in weg. Ach, ik waag het gewoon op, en zie wat eruit komt. Ik neem gelukkig nog (deels) deel aan de maatschappij, of is dat juist helaas?.. tijd zou het leren..

leuk wat mama en papa daar boven deden, moet er om lachen.. ben niet alleen zo moraal ridder hoor, maar mijn kleding passen niet meer en ben gefrustreerd..
en Rob(je) kwam toevallig met zijn opmerking over kleding .. tja.. pech onderweg?