Zelfkennis

[Frederiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Je hangt je op aan woorden, aan de uitleg zelf. Ik blijf heel juist goed bij de les.

Er zijn mensen die "identificeren" zich bv dusdanig met hun auto dat ze haast doodgaan als er een krasje op zit. Toch "zijn" ze die auto niet, maar ze gedragen zich wel zo, alsof hun leven ervan afhangt. En dus min of meer een soort van die auto zijn. Of ze gedragen zich zo alsof het ze helemaal niets kan schelen.

Overdraag dat op je lichaam, je ik je/ gedachten en je snapt dat het essentiële zijn hem niet in de vorm/auto zelf zit, maar wel in de bezieling, wat dus maakt dat de vorm opgaat daarin. De vorm wordt vanuit de essentie zelf juist behandeld als je dat beseft/weet. Op het moment dat je dat vergeet, heb je kans dat je dat ook weer vergeet en dus weer uitgaat vanuit een soort van angst aan de hechting aan de vorm.

De scheiding aan te brengen is alleen maar voor de uitleg nodig. Maar het kan best zijn, dat Renoir het idd anders bedoelde. Ik "herkende" het gewoon. Maar als ik mijn uitleg zo terug lees, ben ik bang, dat ik de enige ben die snapt wat ik bedoel. En het weer misverstaan wordt.

Daarom is het idd zinloos te veel willen uitleggen.

En of je wel of niet weet wat je bent, je bent het toch.

Tja...
Laten we dan maar ophouden met over filosofische onderwerpen te praten en over het weer beginnen...
Er zijn er niet veel die tegen kritiek kunnen...

Wat ik wou zeggen was dat iemand, die beweert dat hij "bewustzijn los van de verschijnselen" kent, onzin verkoop en gewoon zit te liegen!