Zelfkennis

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Wat een 'achterlijke' ontkenning weer, voorbeelden te over van mensen die inzicht verkregen hebben en kunnen inzien dat ze onbewust hebben gehandeld.

Nou, hier heb je dan je bewijs nr. 1.
Dat 'inzien' gebeurt na-dat ze inzicht verkregen.
En dán pas kunnen ze slechts be-noemen dat ze onbewust gehandeld hebben.
Dat is het opdeelinstrument (Mars) h?, dat dit doet.
Dat bazelt maar wat raak en ziet niet dat er niet anders gehandeld had kunnen gehandeld worden dan dat er geworden is.
Zou dat wel zo zijn; waarom heb ik/jij/hij dat dan niet gedaan????
Het opdeelinstrument is niet in staat om te zien wat er nu precies gebeurt want zijn funktie is enkel en alleen om op te delen.

Dat het als onbewust te beoordelen is maakt ontwikkeling mogelijk en dat we ons (van aap tot mens) ontwikkeld hebben mag toch wel als bewezen worden beschouwd. Dus vanwaar die ontkenning ?

Er wordt niks ontkend hoor.
Maar die ontwikkeling gebeurt beslist ni?t door de oordelen van het opdeelinstrument.
Dat staat maar wat aan de kant mee te lullen en soms schreeuwt 't alsof 't de uitslag van de wedstrijd kan bepalen.
En na de wedstrijd heeft 't dan weer de grootste bek alsof het 't zelf is dat de wedstrijd heeft gespeeld, bepaald en de hele mikmak eigent het zich weer toe.
Blind als 't is want het kan alleen maar opdelen en etiketjes plakken.
Maar 'n mens volgt nou eenmaal trouw z'n denken en daar kan die ook alweer niks aan doen.
Zo is die nou eenmaal geprogammeerd.
En dat 'kijken' dat is nou eenmaal z? moeilijk dat dit ook al niet op zo grote schaal voor komt.

Laat na dingen te beweren die indruisen tegen de subjectieve ervaring die mensen gewoon proefondervindelijk doen. Jouw idee dat je niks kunt doen omdat je dat in je verleden nodig had om je vrij te pleiten moet je anderen niet op de mouw gaan spelden.

Dat kan jouw opdeelinstrument nu nog eenmiljoenzesduizendhondertachtig maal horen; dus lees nu hier -> de boodschap = dat er niemand is.

Jouw opdeelinstrument zal nu waarschijnlijk de eenmiljoenzesduizendhondereenentachtigste keer wederom zeggen dat mijn idee = 'dat je niks kunt doen.'

Waarmee bewijs nr. 2. is geleverd.

Idd niks aan te doen.