Advaita en onverschillig zijn

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Jawel maar beperk je dan (steeds meer) tot de essentie ipv telkens maar weer een ander aspect uit de kast te trekken. Ik heb het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden en wanneer ik terug ben bij het uitgangspunt werp je een kluitje en zit ik ineens weer tussen het riet of in de hooiberg op zoek naar een speld.

Stilstaand water stinkt, of was het iets anders?