Mijn trots staat me in de weg..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zie hier niks waarmee je je kwetsbaar opstelt. Kwetsbaar opstellen is iets over jezelf prijsgeven waarover je een vernietigend oordeel van een ander, overige forumleden, verwacht.

Forumleden echter zullen wanneer je ze je grootste angst of je grootste verdriet, of je meest onbarmhartige daad opbiecht, je eerder een hart onder de riem steken dan een hard oordeel over je vellen.

Ik heb in de tekst van het draadje inderdaad dat stuk waarin ik me kwetsbaar voel niet nadrukkelijk aangegeven.
Een week geleden vroeg ik me af of ik bereid was om 'steun' of 'hulp' te vragen in situaties waarin ik zelf niet helder zie.
Ik merkte dat ik schaamte bij zou gaan voelen, en vooral dat ik een soort geremdheid voelde om mensen van hier daarin toe te staan.
Dat kwam voornamelijk omdat ik bij een ieder zijn onbewustheid meen te zien, maar daarnaast, heeft een ieder ook zijn/haar helderheid, en daar sluit ik me er voor af merk ik.
Toen ik overwoog om dit draadje te openen, 1 of twee weken geleden, voelde ik hoe mijn lichaam verkrampte, mijn trots kwam in verweer. Ik koos om het te laten rusten, mijn ego was té stug daarin.
Ook het beeld dat ik over mezelf heb gevormd, op dit forum, stond me in de weg.
Daarin schuilt mijn kwetsbaarheid, mijn onbuigzaamheid toe geven, ook het gevoel van schaamte weer noemen, schaamte als ik dit draadje zou openen.

Ik zeg hier eigenlijk dat ik open sta voor wat de ander ziet al onbewustheid bij mij.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je loopt dus, hiermee, te solliciteren naar een pak slaag.

Zo ervaar ik dat niet, en juist daar ligt voor mij mijn kwetsbaarheid. Door dit te doen, verdwijnt ook mijn angst omtrent zulke gedachten.
Inderdaad, vroeger zou ik als vernedering zien, en als kritiek.
Nu zie ik dit als denk -beelden los laten.

De stap zetten is voor mij het belangrijkst, dat wat volgt is niet meer dan verantwoordelijkheid nemen voor mijn zet, en nu is ook de angst/ kramp weg.