Het is mij overkomen.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Dat is prima.
Kun je er ook mee leven dat dit voor 'een ander' niet zo is?
En kun je dat met rust laten?

Gaarne, want er is geen verlies van energie.
Zeker, want er is geen schuld dat iemand door het leven dragen moet.
Ja, ik ben tot rust gekomen en heb er vrede mee dat ik alleen mag gaan.

Waar het spoor ten einde loopt ligt er samenvatting. Op die samenvatting rol ik al mijn bergen naar beneden. Op het platform van al dat gelijke wordt gedanst naar licht.

Dat is volgens mij wat je bedoelt met 'dat gerust laten'. Dansen in de aanschijn zonder te verbranden, dansen als eenheid zonder te versmelten ...
Ja, dat is de vraag. Door zien zie ik de dans en hoe de doener open maakt in leven. Ik moet nog wachten of zoals je zegt dit openen met rust laten.