Helder begaafd?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Mensen hebben helemaal meer of mindere talenten, of gaven. Laatst had iemand gruwelijke pijn in de rug, ik legde mijn hand erop en de pijn was weg. De persoon bedankte me en zei: ''Oh, wat ben ik je dankbaar, wat ben jij begaafd zeg!! Ik loop hier al 4 weken mee zei ze, en binnen 5 minuten bij jou, en is de pijn helemaal weg!''.. Het bleef ook weg de pijn trouwens, na een paar maanden liet ze me dat weten.
Ik heb niet de indruk dat hier een duidelijke lijn is op dit forum wat bij Zelfkennis hoort en wat niet. Je noemde ook de vernauwing van je vriendin, wat op mij meer op roddelen of oordelen overkwam.
Was dat zo zinvol om op dit forum te noemen? JA, voor jou had dat zin. Dus JA!, voor mij is zinvol om te noemen dat ik begaafd ben. Als het je niet bevalt Ulla, lees eroverheen, zelfs heb je ook de mogelijkheid om mij op negeer te zetten als je moeite hebt met wat ik zeg.
Maar het raakt je volgens mij, en zelfs heb ik de indruk dat het nog meer dan dat is. Je komt me heel erg beladen over, en gedreven in je tekst, en naar mij toe. Doe daar wat mee Ulla als het je raakt, en struikel niet over mijn gave!...

De "gave" pijnen verlichten en buitengewone zin tuigelijke waarnemingen kan in beginsel iederen ontwikkelen. Er zijn er ook beroepsopleidingen en cursussen voor en de meeste van mijn vrienden en kennissen inclusief mezelf zijn ermee bezig.

Het kusje van moeder op de pijnlijke plek geven is hiervan nog een slap overblijfsel. Het fenomeen dat mensen je wonderbaarlijk kunnen gaan vinden herken ik wel. Juist deze egostreling van de mensen die je helpt is een uitstekende groeimogelijkheid. Deze gave optimaal gebruiken betekent ook dat je je eigen persoon niet te belangrijk gaat vinden in dit gebeuren. En dat is een proces. Ook voor diegene die je helpt. Want het gaat om het zelfgenezende vermogen van diegene wat je helpt te activeren.

Je rol daarin is een deelnemend onderdeel hierin maar in feite kan iedereen dit zelf. Alleen beseffen mensen dat (nog) niet voldoende en daarom hebben ze je nodig. Al zie je mensen ook daarin steeds meer hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Waar ik zelf heel blij mee ben.

Ik struikel namelijk niet over je gave maar wel over wat ik noem anderen in de illusie van afhankelijkheid laten d.m.v. egostreling omdat je deze gave hebt en je lijkt te "laven" aan de dankbaarheid.

Voldoening voelen dat je anderen kunt helpen is heel fijn. Ook dat ze je dankbaar zijn voor je moeite en de tijd.

Ik wordt daar zelf ook gelukkig van als ik iemand kan helpen. Maar bergt dus juist wel het gevaar van mensen van je afhankelijk te maken. Tenminste als je dat zo laat staan als mensen dit benoemen. Want het gaat serieus niet om jou, ook al speel je daar een rol in en heb je daarin ook je eigen proces. Ook niet te verwaarlozen. Je leert zoveel over jezelf daarin. Ook los te laten. Juist in betrekking tot dit soort onderwerpen.

Noem het gerust een vorm van (lichte) beroepsdeformatie. (geef cursussen/coaching/begeleiding in o.a. energiewerk en healing), want normaal zou ik dit hier nooit zo benoemen.

Sommige dingen die je verder nog in betrekking op mij benoemt en nergens op slaan daar ga ik niet eens meer op in. Dat je zelf zo afwijzend reageert zou juist jezelf ook aan het denken kunnen zetten.