Advaita is niet voor doetjes

[Rennie]

een reactie voor wie dat maar weten wil op het R.-forum.

Advaita geeft vaker aanleiding tot misverstanden omdat het veelal vanuit Bewustzijn (als dat al zou kunnen) via het denken terug wordt geinterpreteerd. Van daaruit is het correct dat je niet bestaat, dat er niemand is, je geen lichaam hebt, geen pad is en dergelijken. Vanuit Bewustzijn bezien is alles volmaakt en kan er niets ter verbetering gedaan worden omdat alles zichzelf doet.

Advaita is een methode, een pad dat allesbehalve beweerd dat er niets gedaan kan worden, maar waar achteraf gerealiseerd vanuit Bewustzijn bezien niks gedaan is. Daardoor is het misverstand komen te bestaan dat er niets gedaan kan worden en velen kraaien dat inmiddels vrolijk na.

Het bezien vanuit Bewustzijn zijnde in de dualiteit is lachwekkend. Als het je zijnstoestand niet is, is het voor jou als identiteit alleen maar hypothese. Wat je pseudo gerealiseerden dan ook gretig hoort verkondigen is dat iedereen al gerealiseerd is en er niets te doen valt, hoewel er soms na realisatie kennelijk nog wel jantjes op te ruimen zijn. Het slaat als een tang op een varken.

De kritiek op advaita beschouw ik dan ook als terecht.

Dat Bewustzijn zichzelf doet wordt dan uitgelegd dat een 'jij' niets hoeft te doen maar daarbij wordt vergeten dat je onderdeel uitmaakt van dat zichzelf doen. Je bent Bewustzijn maar ook een werktuig ervan. Een werktuig dat perfect in staat is om te doen waarvoor het is gekomen. Maar wanneer 'jij' er met je eigenzinnige ideeën tussenin zit hobbelt het alle kanten uit.

We weten het allemaal zo vreselijk goed en sturen het in een richting waar Bewustzijn het vervolgens weer terug moet redigeren naar de tegenoverliggende pool door iemand anders daarvoor, eveneens instrument zijnde, daarvoor in te zetten. De zaak om te weten te komen is dat 'jij' in persoon dat allemaal niet aanstuurt en daarin het storende element bent.

Realisatie betreft het realiseren van Waarheid, niet 'de waarheid' die je in pacht kunt hebben, maar datgene wat onveranderlijk is. Het geouwehoer gaat altijd alleen maar over wie je bent, namelijk een veranderlijke waarheid en niet over wat je bent, namelijk Waarheid of Bewustzijn.

Als zijnde de leugen kun je doende zijn onderdelen die in het denken gevonden worden te ontmaskeren als zijn onwaar. Wanneer je iedere leugen hebt ontmaskerd ben je naar menselijke maatstaf gerealiseerd, dat wil zeggen dat je jezelf bent ontstegen als entiteit, je bestaat niet meer als het gekende en bent werkzaam als puur Bewustzijn.

Ergo er is een weg namelijk waarheidvinding, onderzoek wat er waar is van je aannames waardoor ze in staat zijn op te lossen en je niet een eigen kleine waarheid hanteerd maar Waarheid bent.