Esje's aanraakhoekje

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik word zo akelig van de energie die hier hangt.
Ik wil schreeuwen, ik wil zoveel zeggen en weet tegelijk geen woorden.
Het zou alleen maar ruzie maken betekenen, verhaaltjes en ervaringen vergelijken, wie heeft er gelijk?
Dat geeft geen antwoord. Een ander laten zien wat ik zie, geeft geen antwoord, al is bevestiging leuk.
Ik koos ervoor dat pad niet op te gaan, maar kwam ook in een soort akelig niemandsland terecht met een lelijk landschap waarin ik verdwaald begin te raken.
Ik kan prima zien wat er gebeurt, maar niet bij mezelf blijven. De energie neemt me mee en slokt me op, vermengd met kindpijnen van pesterijen, verdraaiingen van woorden, dreigingen en treiterijen, uitsluitingen... afwijzing. Ik voel me alleen en ongezien, gevangen in een oneerlijke strijd.
Tegelijkertijd is dat ook maar een energie in mijn lijf, die vandaag met me meereist. De afstand die ik genomen heb van de verhaaltjes, maakt tegelijk dat ik me even verlies in de energie.

Lieve Esradha, toen ik vanmorgen je tekst las, dat jij zo verdrietig van was, raakte dat me.
Ik wilde eerst thuis blijven om met jou in gesprek te gaan, maar ik wist dat jij je vaak afsluit als het zo voelt zoals vanmorgen voor je voelde, en dus besloot ik om te gaan sporten.
Heb vervolgens heerlijk gewandeld met een vriendin, en een heel fijn gesprek gehad. Met deze vriendin wandel ik bijna iedere woensdag na het sporten.
Vaak gaan wij heel bewust tijdens onze gesprekken elkaar's energie waarnemen, en soms kunnen wij bij de ander iets, wat je als een ''blinde vlek'' zou kunnen noemen, aanduiden, en heel bewust in contact komen.
Het is niet uit te leggen zomaar via dit middel, en met mijn taalgebrekkigheid, maar het is echt geweldig wat wij samen doen.
Soms hoor ik mensen die een soortgelijke 'behandeling' ergens gehad hebben, dat ze er 150 euro voor betalen, voor ''spirituele behandelingen'' of hoe men ze dat ook noemt, vaak een weekendje workshop of zo.
Wij doen het gratis en onvoorwaardelijk, samen. Zij bij mij, ik bij haar. Hoe het uitkomt. Gelijkwaardig!.

Ik heb tijdens mijn ochtend aan je gedacht, en ik hoopte dat jij nu wel zou aangaan, want ik begreep ooit uit je uitleg dat jij liefst de 'spanning' en het gevoel van conflict uit de weg gaat. Liefst alleen het oplossen, maar dat jij ook in vast komt te zitten, en dat je je ontevredenheid niet uit om ruzies te voorkomen, of iets in die trend, weet niet meer zeker, om niet te zeuren of zo..

Ga gewoon aan Esradha, deel wat het met je doet, en confronteer degene die je raakt.
Als het je weer té wordt, kan je altijd weer terug trekken.

Ruzie maken lost niets op, (geloof me, ben volgens Nadje deskundige daarin), maar altijd uit de weg gaan, helpt net zo min..