Uit: Totdat je sterft.

[Rennie]

Het verstand wil altijd meer.

Als je ergens aan vasthoudt, is dan een aanwijzing dat het groter is dan jezelf, groter dan je liefde, groter dan je wezen. Rijkdom is als je het zinloze van alles inziet, de behoefte gevoeld te willen delen met anderen.

Delen.

Je kunt alleen iets bezitten als je het deelt met anderen. Een volgroeid mens deelt altijd. Kun je glimlachen als er een vreemde voorbij komt ? Dat kun je, en als je glimlacht deel je je wezen met een vreemde, en dan ben je royaal. Deel je wezen als je niets bezit, ga naar de ander met liefde in je hart.
Het gaat er niet om wat je deelt. Het gaat erom dat je deelt - wat je ook hebt. Nodig mensen uit om je te delen. Nodig mensen uit om je te drinken. Hoe meer je deelt hoe meer verse doorstroming er is uit de onuitputtelijke bron, hoe frisser je in wezen wordt.

Houden van.

Als je van iemand houdt, kun je niet iets voorwenden dat niet waar is. Als je van iemand houdt, ben je helemaal naakt, dan ont-hul je jezelf. Op het moment dat er liefde is vallen alle pretenties weg. En plotseling besef je dat je niet bent wat je dacht dat je was.
Er komt iets heel anders naar boven - een organische eenheid met het geheel. Het zelf verdwijnt en het niet zelf verschijnt. Organische eenheid betekent dat je zonder het geheel niet kunt bestaan. En het geheel niet zonder jou.
Als je voor het eerst niet bent, komt je diepste betekenis naar boven.

Lijden en illussies.

Het zal je niet makkelijk vallen, het zal pijnlijk zijn om de schijn los te laten. Je zult een lijdensweg moeten doorstaan, maar je moet er doorheen. Dat is deel van het groeiproces. Niemand kan eraan ontkomen. Als je het lijden uit de weg gaat, ga je je eigen groei uit de weg.
Je zult door de pijn van de desillusie heen moeten. Je hoeft voor de groei niet op een spijkerbed te gaan liggen. Je hoeft geen zelfkwelling te zoeken. Je hoeft geen masochist te worden. Ga door de pijn van de desillusie heen - dat is de enige kastijding die nodig is. Zien dat je illusies schijn zijn. Alle hoop laten varen. Desillusie is de poort - dan kun je getransformeerd worden. Zie de dingen in hun werkelijkheid, koste wat kost. Lijdt er onder ! Dat is de prijs die je moet betalen.

Verbintenis aangaan.

Een verbintenis betekent dat er geen weg terug is. Alles wat mooi is in het leven komt door verbintenis tot stand. Liefde is onmogelijk zonder verbintenis; alleen seks is mogelijk. Bij seks hoef je je niet betrokken te voelen; liefde is een betrokkenheid. Seks kan voorkomen tussen twee vreemden; liefde is er alleen tussen twee mensen die vertrouwd zijn met elkaar, die geen vreemden zijn voor elkaar, die genegenheid voor elkaar voelen - die elkaar niet alleen willen gebruiken maar met elkaar willen groeien. Liefde vereist verbintenis. En zonder liefde wordt seks iets onbetekenends. Liefde, meditatie en gebed, zijn allemaal diepgaande verbintenissen. En wie is bang om een verbintenis aan te gaan ? Het ego - want verbintenis betekent dat er geen weg meer terug is.

Toekomst.

Een onbekende toekomst wacht.
Maar je kunt jezelf niet vinden tenzij je verloren gaat. Je kunt niet herboren worden tenzij je eerst sterft (dat is de levenscyclus). Het een bestaat bij de gratie van de ander (zonder het een is het ander er niet).

Vertrouwen.

Vertrouwen betekent dat je jezelf in handen geeft van iemand anders - zelfs als hij je gaat doden, ben je bereid er doorheen te gaan. Hulp is pas echt mogelijk als je je overgeeft. Overgave lijkt op sterven - daarom ben je er zo bang voor.
Je moet sterven (het ego opgeven) pas dan kan je iets gegeven worden. Nu probeer je iets afhandig te maken en toch jezelf te blijven - dat is onmogelijk. Totdat je sterft, kun je niets van mij krijgen.

Kennis.

Kennis is voedsel voor het ego. Onwetendheid betekent de dood voor het ego. En de dood van het ego is leven voor jou. En leven van het ego is dood voor jou. Kennis maakt dat jouw denkwijze veroudert, jij veroudert, alles lijkt stoffig, versleten, tweedehands. De verveling treedt in. Verveling toont aan dat je niet weet hoe je in onwetendheid moet leven. Een kind leeft voortdurend in verwondering.

Oordeel niet.

Het ene leidt naar het ander, omdat er onderlinge samenhang bestaat. Het huidige moment hangt samen met het verleden, het huidige moment hangt ook samen met alles in de toekomst. Je kunt de strekking niet overzien dus oordeel niet. Je gevoeligheid gaat verloren en daarmee je mogelijkheid om te groeien. Voordat je ervan bewust wordt, heb je in gedachten al een oordeel gevormd, maar als je probeert niet te oordelen, ontstaat er al spoedig een subtiele bewustwording. Dan kun je je oordeel opschorten. Als je dat kunt, ben je religieus geworden; dan weet je niet wat juist is en wat onjuist is. De vooroordelen blijven in stand omdat ze je gedurende duizenden jaren werden ingeprent. Ze zitten in je gebakken.