Gnosis, geloof en macht

[Sterre]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Kennis die verworven is kan het ego voeden. Daar kom ik weer terug op "laat de ene hand niet weten wat de ander doet". De ene hand is Liefde, de andere hand is ego. De vele goeroe's en sekteleiders die ontspoort zijn zeggen genoeg. Kom je goeroe's o.i.d. tegen die aan persoonsverheerlijking doen (lees: die zichzelf boven anderen stellen) dan weet je genoeg. Kom je personen tegen die anderen verheerlijken, dan zegt dat ook iets over die personen.

Het gezegde wil eigenlijk zeggen dat je niet iedereen/overal moet laten weten als je ergens geld (of iets anders) weggeeft. Ik vraag me dan af waarom niet? Als het niet nodig is om het te laten weten kan het idd een wijze raad zijn, omdat het geen enkel belang dient om het aan de grote klok te hangen. Maar gelijktijdig vraag ik me af waarom je iets zou moeten 'verzwijgen'. Welk/wiens belang dient onwetendheid tenzij het is om jaloezie of hebzucht oid elders te vermijden/voorkomen...

De kwetsbaarheid qua sterven?sja?wat moet ik daar van zeggen? Het kan zo worden dat de dood je niets meer zegt. Bedenk ook dat er nog nooit iemand is geweest die om zijn eigen dood heeft gerouwd. We rouwen altijd om anderen of iets anders.

De dood is vlgs mij altijd heftig (emotievol) omdat deze zich vrijwel altijd onverwacht aandient.... zelfs op het moment dat op het levenseinde wordt 'gewacht'. Het gaat ook niet om het doodgaan an sich, maar wel de kennis/het gevoel van intens verdriet en fysiek gemis... Verdriet om wat nooit weer komt en zo fijn voelde. De andere kant van de medaille die Liefde en Leven heet. En gelijk dat gevoel, en de wetenschap van de nietigheid geeft ook weer een gevoel van diepe verbondenheid met alles wat bij het Leven hoort. Mijn ervaring althans.... (voor zover het mij gelukt is om hier mijn gevoel onder woorden te brengen...Ik realiseer me dat gevoel wat hier aan raakt voorbij rationele woorden en gedachten gaat...)