Dogmatiek en tweedeling.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Toch betwijfel ik dat als ik je schrijven hierboven zo lees.

Het zal duidelijk zijn als je er werkelijk voor staat.

Zolang jij daar zelf zeker van bent, wie ben ik dan dat te ontkrachten.

Zoals met alles betreft dit mijn eigen ondervinding, die vervolgens waar nog onwaar is.

Onvoorwaardelijkheid zal niet in strijd zijn met voorwaardelijkheid, zolang voorwaardelijkheid nog dienst doet, zal de twijfel hieraan aanwezig zijn, tot ik op het punt sta over te gaan van fysiek naar het astrale.

Nu kan ik met alle gemak nog aannemen dat het ook mij niets doet en ernaar uit kan kijken.

Van angst is er dan ook geen enkele sprake.

Ja, ik ben zeker. Het kan niet ontkracht worden door de rede. Het is ook mooi om vrede te hebben met de fysieke dood. Het versterkt het besef dat de dualiteit er is om te ervaren. Ik kan de zee ervaren, ik kan de paarse heide ervaren, ik kan jou ervaren. En dat alles in het nu. Nu, hier?wat ieder moment ten einde kan komen.

Het is juist dat diep doorleefde besef wat het leven de moeite waard maakt en tegelijk is het geen enkel probleem als het stopt. Er leeft tegelijkertijd een verlangen in mij naar het leven en een naar de dood.