Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Renoir
Waarom het mij in eerste instantie ging is om jou en iedereen een hart onder de riem te steken dat het niet vreemd is dat je je kloten (c.q. kut) voelt bij het zien van zo'n ellendige wereld. En daar zou ik mbt de innerlijke afspiegeling meebouwer aan zijn ? No way.
|
Even hier op terugkomen. Ik voel me kloten of kut, bij het zien van een ellendige wereld, als ik geloof dat deze wereld niet
zou moeten bestaan. Maar hij bestaat nu eenmaal. Zodra
zou moeten zijn intrede doet, doet lijden dat eveneens. Lijden is tenslotte niets anders dan verzet tegen dat wat is. De realiteit, de werkelijkheid. Geef er een naam aan.
Zo lang ik geloof dat deze wereld anders
zou moeten zijn dan dat ie is, vrees ik dat ik een meebouwer ben van/aan deze wereld. Als ik volledig kan accepteren dat alles is zoals het is, en mezelf heb bevrijd van de behoefte of de gedachte, dat het anders
zou moeten zijn, dan heb ik een eind gemaakt aan mijn eigen lijden en bouw ik niet langer mee aan de ellende. Zo zie ik het momenteel. Ben benieuwd naar jouw visie.