Klik ik ben verlicht

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Zien' daarentegen houd zich nergens aan vast, maar wat het zien' invult (de gedachten) zoekt continu manieren en concepten om zich tot een visie of perspectief te verbinden waarmee het een aannemelijke status quo kan tonen naar zichzelf om zichzelf zo als potentieel aan gedachten in fracties van seconden te triggeren tot wederom een perspectief.
Maar de werkelijkheid laat zich eenvoudig niet vangen in de beschouwing van een perspectief, hoe feitelijk en diepzinnig dan ook. m.i heeft dat indirect te maken met een onrustige 'wereld', er wordt niet uitgegaan van de werkelijkheid maar vanuit perspectieven van de werkelijkheid, en dat zijn dan al gauw idealen met enigszins dwingende verwachtingspatronen waar 'men' aan toe wenst te komen, en dat gaat vroeg of laat altijd botsen.

Dus alles draait om loslaten; loslaten van onbenulligheden totdat alleen wat belang heeft overblijft en we een nieuwe ronde kunnen beginnen.

Zelf het zien zal altijd meer en meer direct worden en minder en minder omfloerst worden, ook en vooral in zijn vertalingen.
Wat baat anders zien als we het niet aan onszelf uitgelegd krijgen?
Doorzien, op een paar heel uitzonderlijke uitzonderingen na, is en blijft een proces waar we, indien we het spel eerlijk spelen, steeds beter in zullen worden.

Dat en niets anders is de werkelijkheid. Alleen iemand die overladen is door een karrevracht van dwaas geloven, blinde aannamens, gehoorzaamheidprincipes aan de wetten van anderen, en...., en....; alleen zo iemand zal bij waarheidvinding een enorme ontlading en bevrijding vinden en in de mening vertoeven dat waarheidvinding de uitweg en de directe oplossing is.

Terwijl iedere andere weldenkende mens zal inzien dat waarheidvinding leidt tot een volgende openstaande deur naar een nieuwe diepere en innerlijke weg die gevolgd moet worden met vallen en opstaan.