Ego'loos bestaan, kan dat?

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ik probeer je met belangstelling te 'begrijpen'. Je begint met te zeggen dat het ik de aanzet is van moeilijkheden die, om te eindigen in wat je zegt, enkel kunnen geslecht worden in het ontdekken van de wezensgrond van het ik. Deze redenering kan ik niet plaatsen.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Anders gezegd, iets anders willen zijn dan 'wat' je bent betekend de ontwikkeling van datgene wat je niet bent ook wel eens een 'wie ik ben' of 'ik' genoemd. Het zijn van dat 'ik' ontwikkelt zich tot een 'ik wil' (oftewel ego) dat afstand schept in de eenheid die je daarvoor was toen je nog in het 'wat' verkeerde. De aanbevolen weg om weer terug te keren naar het zijn van 'wat' is het afpellen van de ui van het ego terug naar het zijn van de oorsprong.

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Tussen het ik en de ander zie ik geen muur maar een verschil in waarde, een verschil in niveau. De ander is altijd hoger dan ik en tegen dat verschil bots ik aan. Het is de ander die mij optilt naar de eenheid en gelijkheid van vorm (wat zijn is).
Het verschil in waarde tussen het menselijke niveau en het goddelijke, absolute niveau van de Schepper is oneindig. Het is dan ook tegen oneindigheid dat ik telkenmale aanbots. Het is de Schepper die de schepping optilt naar Zijn niveau en 'wij' gelijke vorm worden (zijn Zijn) met Hem en eenheid uitdrukken.

Een periode van minderwaardig gevoel en zelf beleving kan gaan opdoemen tijdens ,gedegen zelfonderzoek'. In essentie als Wat' te zijn is zoiets als verschil' onkenbaar! De overtuiging m.b.t verschillen is per definitie iets van de ervaringswereld, waarbinnen éénheid zoals het is nooit een ervaring kan zijn, de ervaring of het ervaren van die oorspronkelijke éénheid is altijd second best.

Je botst dan ook niet tegen de oneindigheid van het verschil aan, maar tegen de jou zelf opgelegde beperking van de aanname dat er zoiets is als verschil tussen Wat' jij in essentie bent en het absolute.