Dukkha

[Natan]

'Het leven is lijden,' leerde Boeddha.
Als dat niet zo was verdoofde we onszelf niet met van alles: snoep, sigaret, bier, film, wiet, prozac, McDonald, koffie,... We hebben een hele scala gewoontes bedacht om vooral het moment niet te hoeven voelen: mogelijke eenzaamheid, verlies, angst, depressie,...
Boeddha zei dat de dood, ziekte en ouderdom lijden met zich mee brengen. En hebben wat je niet wil. En willen wat je niet hebt.
Toch sprak hij ook over verlichting, over het beeindigen van lijden in deze wereld als mens van alle dag. De middenweg is dan het pad: het vermijden van uitersten.
Wat vooral opvalt binnen de boeddha-dharma is het alert zijn. Leven met aandacht.
Osho zei wel eens, dat de enige zonde is: iets niet bewust doen, onbewust leven.
Tijdens een rit in de auto met diverse mensen die aan het discussieren waren over bewustzijn merkte Krishnamurti later op: onderweg hadden ze geen oog voor de schoonheid waar aan voorbij gereden werd maar ze hadden het wel over bewust-zijn.
Is dit het enige moment wat telt?