Dit zijn mijn ervaringen

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Zolang het intellect maar beseft dat het in deze materie niet leidend is maar volgend. Ieder onderzoek kan het intellect overdenken, iedere bevinding op zijn merites beschouwen. Doch het is ook het intellect dat wil weten.
Dat 'willen' dient nou juist tot in den treure onderzocht te worden. In het zelfonderzoek geldt ook dat je je niet beter moet voordoen dan je bent.
Lees: niet pretenderen dat je verder in je onderzoek bent dan de werkelijkheid aangeeft. Doch, het intellect is dusdanig uitgevoerd dat hij alles beter meent te weten. Voorbeelden genoeg.

Vandaar dat men beter er van uit kan gaan dat het intellect niet uitgerust is om 'dit' te begrijpen. Het is ook het intellect wat ooit een illusionaire wereld heeft geschapen. Het is dus zaak om het intellect niet wederom de leiding te geven.
De leiding -in het onderzoek/proces- ligt bij het 'niet-willen'. In het 'niet-willen' (en daarna het 'niet-doen' en uiteindelijk het 'niet-zijn') liggen alle antwoorden die we zoeken. Een ieder van ons krijgt via die weg exact de antwoorden waar hij of zij aan toe is.

Dat is het intrinsieke er aan: de openbaring die zich voltrekt in de persoon.
Hierin past nederigheid van het intellect. Die mag achteraf -nadat gezien is- begrijpen. Men dient zich echter bewust te zijn van het 'wie' , dat al vooraf conclusies wil trekken. En dan mag Wolter Keers nog zoveel waarheid spreken: het is niet jouw waarheid. Jouw waarheid kan alleen geopenbaarde waarheid zijn.

Je geeft in deze quote het intellect nog weer een belangrijkere rol, terwijl het voor mij slechts een hulpmiddel is en blijft. Wanneer je buiten het zijn van bewustzijn iets een dominante rol zou willen geven dan is dat voor mij toch wel ego, de gebruik maker van dat intellect. Wat je toeschrijft aan het intellect is dat wat ik toeschrijf aan ego. Als ik daar vanuit blijf gaan dan is het ego dat niet toegerust is om iets wat het niet kent te kunnen begrijpen en is het zaak het ego niet de leiding te geven. Het is ook weer ego dat nederigheid niet past en ook weer je 'wie' dat vooraf conclusies wil trekken. Dus voor mij bedeel je hier intellect een taak die ego toebehoort.

Wat betreft je laatste zin daar begrijp ik niets van. Wat Wolter Keers spreekt is, laat ik er vooral bij zeggen voor mij, herkenbaar vanuit dat wat in mij weet 'wat' ik ben. Dat wat ik weet te zijn is de universele waarheid oftewel Waarheid. Dan heb ik het dus al lang niet meer over 'mijn' waarheid want die behoort wederom het ego toe. Dus het is prima dat het niet 'mijn' (vanuit jou bezien jouw) waarheid is.
Waar ik het eerder over had is dat Waarheid gedurende het zelfonderzoek steeds beter is te herkennen en dat is ook de vreugde van de herkenning die door meerderen ondervonden en gedeeld kan worden.