Dit zijn mijn ervaringen

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Hoe je daar "van af" kunt geraken (zo je dat al wilt) zou ik niet weten, misschien kan het wel niet en is het "part of life" en zou die pijn op een bepaalde manier oké kunnen zijn.

Volgens mijn bescheiden mening geraakt men daar nooit "van af".
Is het net zoals met angst, leven zonder angst is leven met je angst. Hetzelfde met pijn dus, die is een "part of life" ja.

Ik heb 15 jaar geleden persoonlijk eens een getraumatiseerde Vietnam-veteraan aanhoort en gesproken.
Hij had slechts de leeftijd van 17 jaar in die oorlog. Een groot deel van zijn leven werd er door getekend, zoals zoveel andere jonge Amerikanen door die jarenlange guerrilla oorlog.
Als zen-Boeddhist tijdens zijn voordracht soms vertellende over zijn vreselijke ervaringen in die oorlog zag je de emoties nog door zijn lichaam gaan als hij anekdotes aanhaalde.
Maar over hem daar > http://en.wikipedia.org/wiki/Claude_AnShin_Thomas

Hij is tot het Boeddhisme gebracht door Thich Nhat Hanh.
En heel Thich's aanpak is simplistisch voorgesteld in een notedop te vatten als: Stop. Nog niet meer, gewoon: Stop.
Mindfulness...