Wat bent jij?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ik lees hier weer allerlei zaken die voortkomen uit een niet goed onderzoeken van de kwestie. Over zoiets als ego kan je de rest van je leven doorzeveren.
Het gaat er om dat het doorzien wordt zonder oordeel. Dat is voldoende.
Het behoeft niet waar, dan wel onwaar te worden verklaard.

En dat doorzien is louter en alleen dat dat wat wij 'ego' noemen een hele trits conditioneringen is. En die conditioneringen kan je gaan uitpluizen tot je een ons weegt. Daar ga je nooit uitkomen om de doodeenvoudige reden dat een conditionering een schakeling is. Zo zitten onze hersens in elkaar en daar hoef je eigenlijk niks meer mee dan waarnemen en onderkennen.

Zo is vrijwel iedereen onwetend, waar jij zelfs helemaal geen onwetenden ziet.
En dat komt door die absurde focus op bewustzijn. Ja, natuurlijk is er niemand zonder bewustzijn. Maar het gaat hier helemaal niet om het weten van bewustzijn. Het bewustzijn in jou en mij is slechts ons persoonlijk stukje bewustzijn, het grond-ik. Wat van zichzelf ledig is en waarneemt wat er waar te nemen valt. Ieder oordeel komt vanuit het brein, dus de kwestie is doodsimpel: stop daar mee!

We zijn ook niet allemaal bange poeperds, dat is slechts jouw perceptie.
Je extrapoleert je eigen visie naar iedereen. Maar in de realisatie gaat het er om dat je jouw bewustzijn bewust maakt van al het andere bewustzijn wat er is. Als je dat stukje realiseert dan kom je bij Waarheid uit. En dat stukje mis ik nou net bij de meesten hier. Men blijft maar zeveren over hetzelfde zoals ook Hans Laurentius doet. Bij dat hele team advaita lees ik hetzelfde riedeltje, maar niks over Waarheid. (behalve dan in grote woorden)

Wie die Waarheid in zichzelf vind weet ook dat zijn leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Maar ik lees hier bv dat Laurens over verdriet schrijft:



Hij ziet het verschil niet met vroeger, het enige dat hij ervaart is dat het niet een mij overkomt. Daaruit weet ik precies waar Laurens staat. Hij ervaart verdriet gewoon nog zoals een ego dat doet, alleen hij ont-kent dat ego. Hetzelfde zegt hij over pijn.

Of iets als waar of onwaar verklaard moet worden is afhankelijk van waar je staat in je onderzoek. Daar kun je, zoals jij doet, in algemene termen niets over zeggen. Dat het gaat om doorzien van zaken, daar kan ik je bijtreden. Dat betekent ook zien dat iets simpelweg een conditionering is en het daarmee dan maar doen, zoals ook Pup zegt. Allee, daar kan ik me ook nog in vinden. Als ieder oordeel van het brein komt, wat zo is, dan hoeven we, of misschi9en kunnen we daar niet eens mee stoppen. Als gezien is, dat het iets van het brein is, dan is dat toch ook niet nodig? Het is gezien voor wat het is.

Dat we allemaal bange poeperds zijn, mag misschien mijn perceptie zijn, ik heb helaas geen andere perceptie om van uit te gaan. Jouw bewustzijn bewust maken van alle bewustzijn dat er is. Dat is toch wat er gebeurd? En dan tot de ontdekking komen dat er niet zoiets is als jouw of mijn bewustzijn, maar dat er enkel bewustzijn is, en dat alles dat is? Of bedoel je dat niet?

En dat je leven daarna niet meer hetzelfde is, dat zeg ik toch ook? Ik ben juist geïnteresseerd in die veranderingen. Hoe zien die eruit? Hoe is dat gegaan?