Jammer, het gedram gaat weer door

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Alles is illusie hetgeen er al stond. De tweede zin wordt doorgaans vergeten te memoreren en luidt 'en vervolgens wordt er over gegaan tot de orde van de dag'. Oftewel we gaan door met het participeren in een vermeende wereld. Oftewel alles blijft hetzelfde.

Ik heb daar een andere manier van uitdrukken voor: "alles blijft zich voordoen alsof het geen illusie is", eens gezien dat alles toch illusie is, is ook gezien dat wat zich voordoet geen Waarheid is, en dus ook geen bewijs voor ets dat Waar zou zijn. Alles is, maar macht en effectuering daarvan en bewijs daarvan zijn invulling op dat wat is geplaatst. Van het moment dat dit intrinsiek weten "dat alles illusie is" er Werkelijk is, vervalt al dat betrekkelijk gepriegel in de marge. Er kan zich dan voordoen wat zich wil, een vermeende wereld, macht, effectuering, Bassie, Boni, Guido, Peer de toegang tot een vermeend iets ontzien, ... dat doet zich allemaal voor, maar bewijst niets. Het er mee aan de haal gaan bewijst alleen maar een gebrek aan intrinsiek weten.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

In die vermeende wereld doet zich onder andere macht voor en in de effectuering, wanneer de uitoefening van deze macht als waarneembaar heeft plaatsgevonden, Bassie en Boni zijn immers niet langer deelnemer meer, is er bij deze machtuitoefening geen sprake meer van geloven macht te hebben. Het is immers een feit. Het 'geloven' macht te hebben was namelijk het issue.

Feiten zijn nog steeds illusie, het zijn invullingen, verhalen gemaakt rond wat is en wat zich voordoet. Dit als feiten naar voor brengen is niet intrinsiek weten dat het maar allemaal illusie is. Deze feiten niet meer onderzoeken op Waarheid, is het uithollen van het gedegen zelfonderzoek. Het is blijven priegelen in de marge.

Er kan alleen maar gewezen worden op dat alles illusie is en blijft, ook al doet het zich voor alsof het dat niet is (ook al wordt er een vermeende wereld ervaren). Dan komt wat er verder gecommuniceerd wordt uit het intrinsieke weten en gaat het niet aan de haal met een vermeend weten.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Correctie: ik stelde dat het niet over geloven ging, zoals door Sam gesuggereerd, want het had immers plaatsgevonden.

Het doet zich voor als macht, maar er is geen Werkelijke macht, echt niet. Het is niet eens zo moeilijk dat te zien. Dat er Werkelijke macht is, is een enorme illusie, die maar blijven voeden is van Waarheid wegwijzen. De Waarheid van de macht onderzoeken en te verwijzen naar zijn illusie in plaats van naar een bewezen feit, kan Waarheid maar ten goede komen, al de rest is deftig priegelen in de marge.

Als er dan in de vermeende wereld naar de bakker wordt gegaan, dan hoef je niet naar Waarheid te verwijzen, dan gaat het zo dat je een brood koopt, alsof dat brood iets zou zijn dat op zichzelf bestaat en betaal je dit met geld, alsof er werkelijk zoiets op zichzelf zou bestaan. Maar dit heeft dan ook niets met Waarheid vinden en aanwijzen te maken, net als leden hun toegang te ontzeggen aan een forum. Dat is allemaal zeer betrekkeleijk en geen enkel bewijs voor wat dan ook.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zelf ervaar ik dat niet als 'ik ben machtig' maar had slechts de forumdoelstelling voor ogen zoals uitputtend al veel eerder uitgelegd, maar altijd weer onvoldoende.

Juist ja, omdat je een forumdoelstelling te serieus neemt. Ook zo'n doelstelling is namelijk illusie. Het mag er zijn, in de vermeende wereld zijn er ook regels dat je een brood niet pakt zonder te betalen, maar als daar tegen opgetreden wordt is dat wat zich voordoet, en geen Werkelijke macht. Met macht komen aandraven op een waarheidvinding forum is echt wel uithollen waar zo'n forum naar kan verwijzen. Zo moeilijk is dat toch niet te zien?

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Maar zo ziet ego dat inderdaad, en het bewijs er mee behept te zijn is nu ook geleverd.

Je ziet veel bewijzen in wat zich enkel betrekkelijk voordoet. Wake up, Laurens.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Iemand die weet wat die is (hetgeen wil zeggen zonder in persoon te zijn) functioneert anders, die ervaart niet jouw gevoelens van 'ik ben machtig' maar als je daar niet bent heb je daar geen voorstelling van.

Er is "niemand" die weet wat hij is, die iemand is tevens een illusie, zolang die gekoesterd blijft, blijft dat gedoe van "jij wel, ik niet" maar door gaan. Het blijft dan maar rond die iemand draaien. Wake up!

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zo ook wordt 'alles is illusie' of 'alles zijn gedachten' niet echt opgenomen gezien het geloof dat er overduidelijk in zijn vermeende werkelijkheid is.

Je hebt het klaarblijkelijk over jezelf.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Voor gevallen als 'zolang het nog niet bij je uitgeklaard is' kom ik dan weer met als antwoord 'ik weet wat ik ben' hetgeen het meest simpele duidelijke antwoord dat daarop mogelijk is is. Het probleem is dat je niet kunt zien, je bent blind, je gehele quote getuigd weer van een ego denken.

Het probleem is dat er iemand over gebleven is die 'weet wat hij is', en deze staat het Werkelijke wat te zijn, waarin er helemaal niemand meer overblijft die is, in de weg. Zo iemand blijft tegen zijn eigen perceptie aankijken "ik weet, de rest weet niet", en bewijst op die manier de eigen perceptie. Wake up!

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je blijft maar de adviseur uithangen zonder het geringste idee waarover het werkelijk gaat.

Ik adviseer niet, ik stel vast dat er iemand is die de plak blijft zwaaien, en daarbij rond vermeende macht blijft priegelen, en die iemand wil niets met die vastelling, het druist tegen zijn "eigenheid" in. In gedegen zelfonderzoek zou dat best niet uitgesloten worden en niet steeds afgewendeld worden op de vermeende andere.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Ik heb daar een andere manier van uitdrukken voor: "alles blijft zich voordoen alsof het geen illusie is", eens gezien dat alles toch illusie is, is ook gezien dat wat zich voordoet geen Waarheid is, en dus ook geen bewijs voor ets dat Waar zou zijn. Alles is, maar macht en effectuering daarvan en bewijs daarvan zijn invulling op dat wat is geplaatst. Van het moment dat dit intrinsiek weten "dat alles illusie is" er Werkelijk is, vervalt al dat betrekkelijk gepriegel in de marge. Er kan zich dan voordoen wat zich wil, een vermeende wereld, macht, effectuering, Bassie, Boni, Guido, Peer de toegang tot een vermeend iets ontzien, ... dat doet zich allemaal voor, maar bewijst niets. Het er mee aan de haal gaan bewijst alleen maar een gebrek aan intrinsiek weten.

Je maakt er veel te veel woorden aan vuil. Alles is illusie dus daar hoeven we het dus niet meer over te hebben. Dat overgaan tot de orde van de dag heeft als betekenis dat je niet op alle slakken meer zout hoeft te leggen, niet meer hoeft te schermen met individuele onderdelen die geen waarheid zouden zijn. Maar zo lang dat niet intrinsiek is ingedaald blijft het zich in je denkwereld voordoen en zich in de hypothese herhalen. In die carrousel blijf je kennelijk toch zitten.

Het doet zich voor als macht, maar er is geen Werkelijke macht, echt niet.

Overgaan tot de orde van de dag betekend dat de zich daar voordoende elementen blijven optreden. Als iemand zich op de vingers slaat met een hamer ga je niet zeggen dat de pijn een illusie is. In die wereld wordt macht uitgeoefend en die uitoefening heeft consequenties.

Het is niet eens zo moeilijk dat te zien. Dat er Werkelijke macht is, is een enorme illusie, die maar blijven voeden is van Waarheid weg wijzen. De Waarheid van de macht onderzoeken en te verwijzen naar zijn illusie in plaats van naar een bewezen feit, kan Waarheid maar ten goede komen, al de rest is deftig priegelen in de marge.

Dus moet ik sommige verschijnselen die je niet te pas komen als zouden ze van waarheid weg wijzen, maar onder tafel schuiven. Met dit zien zit je in de verklaring van de verschijnselen die op zichzelf ook een onwaarschijnlijkheid in zich dragen, maar of en wanneer dat het geval is is helemaal niet relevant voor het onderzoek naar wat je bent.

Ik heb je eerder al eens geadviseerd van Waarheid weg te blijven. Het is niet bruikbaar wanneer je verklaringen zoekt voor de verschijnselen.

Als er dan in de vermeende wereld naar de bakker wordt gegaan, dan hoef je niet naar Waarheid te verwijzen, dan gaat het zo dat je een brood koopt, alsof dat brood iets zou zijn dat op zichzelf bestaat en betaal je dit met geld, alsof er werkelijk zoiets op zichzelf zou bestaan. Maar dit heeft dan ook niets met Waarheid vinden en aanwijzen te maken, net als leden hun toegang te ontzeggen aan een forum. Dat is allemaal zeer betrekkeleijk en geen enkel bewijs voor wat dan ook.

Dat zeg ik, het behoort tot de wereld van de verschijnselen.

Juist ja, omdat je een forumdoelstelling te serieus neemt. Ook zo'n doelstelling is namelijk illusie. Het mag er zijn, in de vermeende wereld zijn er ook regels dat je een brood niet pakt zonder te betalen, maar als daar tegen opgetreden wordt is dat wat zich voordoet, en geen Werkelijke macht. Met macht komen aandraven op een waarheidvinding forum is echt wel uithollen waar zo'n forum naar kan verwijzen. Zo moeilijk is dat toch niet te zien?

Een leer behoort zuiver te zijn is mijn opvatting en ik bewaak kennelijk die zuiverheid. Kennelijk omdat ik me dat zie doen. Ook hier ga je de gewone orde van de dag weer relateren aan iets waar het niks mee uitstaande heeft, namelijk van een nog niet bereikte doelstelling als in Waarheid zijn. Waar ik niet met je in Waarheid kan zijn ben ik met je in de illusie.

Er is wel wat te zeggen voor je idee dat alles gedaan wordt terwijl er niets is dat dat feitelijk doet. Maar praktisch behoort dit tot de onmogelijkheden in een wereld van doeners waar egoverschijnselen zoals macht, eer en aanzien een prominente plaats innemen en zich doen gelden. Vandaar dat wijzen op het doen van gedegen zelfonderzoek.

Je ziet veel bewijzen in wat zich enkel betrekkelijk voordoet. Wake up, Laurens.

Jou attenderen op je ego, maar zo kun je dat niet zien MET ego, is dienstbaarheid.
Wakkerder kan ik niet worden.

Er is "niemand" die weet wat hij is, die iemand is tevens een illusie, zolang die gekoesterd blijft, blijft dat gedoe van "jij wel, ik niet" maar door gaan. Het blijft dan maar rond die iemand draaien. Wake up!

In de orde van de dag is er het verschijnsel dat iemand kan zeggen te weten wat hij is, dit met het doel om te onderscheiden van al die iemanden die in de illusie leven. Dat alleen maar aangeeft dat daarin verandering kan komen. Dit in tegenstelling tot wat ego denkt als zou het om snoeven gaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zo ook wordt 'alles is illusie' of 'alles zijn gedachten' niet echt opgenomen gezien het geloof dat er overduidelijk in zijn vermeende werkelijkheid is.

Nee ik heb het niet over mezelf, mijn boodschap hier lijkt niet in te dalen is wat er staat.

Het probleem is dat er iemand over gebleven is die 'weet wat hij is', en deze staat het Werkelijke wat te zijn, waarin er helemaal niemand meer overblijft die is, in de weg. Zo iemand blijft tegen zijn eigen perceptie aankijken "ik weet, de rest weet niet", en bewijst op die manier de eigen perceptie. Wake up!

Je hebt geen idee hoe het er hier uitziet, je hypothetiseerd er maar op los.

Ik adviseer niet, ik stel vast dat er iemand is die de plak blijft zwaaien, en daarbij rond vermeende macht blijft priegelen, en die iemand wil niets met die vastelling, het druist tegen zijn "eigenheid" in. In gedegen zelfonderzoek zou dat best niet uitgesloten worden en niet steeds afgewendeld worden op de vermeende andere.

Ik zie het als adviseren en dat is niet iets verfoeilijks dat je moet ontkennen te doen.

Je bent je gaan mengen in een dialoog met Sam en wat ik Sam schreef kon je perceptie onmogelijk goedkeuren. Overduidelijk, gezien je verhaal, met niet het geringste benul waar dit over ging. Sam kwam met oud zeer maar zonder enige relevantie (zoals gebruikelijk) uit de orde van de dag waar ze kennelijk nogal mee zit, namelijk het geloof macht te hebben terwijl die macht al geëffectueerd was. Dat was alleen maar praktisch gezien onjuist maar jij maakte er een drama van.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Overgaan tot de orde van de dag betekend dat de zich daar voordoende elementen blijven optreden. Als iemand zich op de vingers slaat met een hamer ga je niet zeggen dat de pijn een illusie is. In die wereld wordt macht uitgeoefend en die uitoefening heeft consequenties.

Zoals reeds gezegd: het hoeft op een forum over Waarheid vinden echt niet over de bakker te gaan, of over pijn, en ook niet over macht. Het zou hier over Waarheid moeten gaan, en niet over het priegelen over macht. Die wereld van die macht is en blijft een illusie en illusie blijven en er rond blijven draaien leidt nooit naar Waarheid.

Wakkerder kan je "ik" inderdaad niet worden, dat is juist, en daar ging het ook niet over, het ging om wakker te worden uit een "ik" te zijn.
Maar dat is maar niet aan de orde hier, dus ga ik je verder in de illusie laten.

De rust kan terugkeren tot de volgende mis-Waarheid waar je je in wentelen gaat.

Adieu.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Zoals reeds gezegd: het hoeft op een forum over Waarheid vinden echt niet over de bakker te gaan, of over pijn, en ook niet over macht. Het zou hier over Waarheid moeten gaan, en niet over het priegelen over macht. Die wereld van die macht is en blijft een illusie en illusie blijven en er rond blijven draaien leidt nooit naar Waarheid.

Wakkerder kan je "ik" inderdaad niet worden, dat is juist, en daar ging het ook niet over, het ging om wakker te worden uit een "ik" te zijn.
Maar dat is maar niet aan de orde hier, dus ga ik je verder in de illusie laten.

De rust kan terugkeren tot de volgende mis-Waarheid waar je je in wentelen gaat.

Adieu.

Waarheid IS (full stop).
(no further explanation needed)

Daarbij is alles Waarheid, dus het bestaat niet om het niet over Waarheid te hebben. Het probleem is, al zul je dat niet als probleem ervaren, dat je vanwege een prominent aanwezig 'ik' niet (althans niet volledig) in Waarheid bent. Daarop gewezen gaat dat 'ik' zich verhullen want het wil geen zoektocht naar zijn bestaan. Er zou eens ont'dekt kunnen worden dat het helemaal geen bestaan heeft, het 'ik' zou ineens geen leven meer hebben. Dus verdedigd het zich met hand en tand en dat verdedigen wordt soms niet meer gezien. Dus wat we hier bij gebrek aan het doen van gedegen zelfonderzoek (de zoektocht naar het zijn van waar in Waarheid) maar belichten is dat verhullen, verdedigen en ontsnappen. Immers als doorzien is dat al dit gekrakeel bestaat uit het ontwijken van het 'ik' naar zijn eigen bestaan te kijken bestaat er een kans dat er aan de zoektocht wordt begonnen.

Waarheid bespreken in een soort van hypothetische context als zou alles daarbuiten alleen maar illusie zijn is volstrekt zinloos. Net zo goed als de eerder door je getoonde tendens om iedere uitgesproken zin te beëindigen met dat het toch allemaal maar illusie is. Voor mij ziet dat er uit als een vlucht om niet op zoek te hoeven gaan naar het bestaan van 'ik', als zijnde een illusie.

Ik ben al zo lang met jou bezig geweest je dat te laten inzien met steeds een hoop gekrakeel ten gevolge dat ik geen heil meer zie daar mee door te gaan. Je ziet steeds weer kans aan al het gesprokene te ontsnappen. Je bent een Houdini, een ware ontsnappingskunstenaar.

Adieu.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Er zou eens ont'dekt kunnen worden dat het helemaal geen bestaan heeft

Als dat ontdekt is, wordt er helemaal niet meer gedraaid rond een ik, en wat het afgerond heeft en hoe het onderscheiden is van anderen, dat valt dan weg. Dat is het ontwaken uit een "ik" te zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

het 'ik' zou ineens geen leven meer hebben.

Het 'ik' heeft geen bestaan, vroeger niet, nu, niet, nooit gehad. Functioneel doet het zich wel voor, en dat blijft het ook doen na de ontdekking dat het helemaal geen bestaan heeft. Wat wegvalt is: "dat ben ik".

Maar uitdrukken als "ik ben het die tegen jou communiceert" gaat functioneel gewoon verder, zonder dat er nog identificatie mee optreed, dus ook niet met iemand die macht zou hebben, bijvoorbeeld, dat vervalt allemaal.

Er kan wel degelijk van Waarheid weggewezen worden door het steeds over dat functionele te hebben. Het functionele is immers geen Waarheid.

Waarheid "IS", wat er functioneel van gemaakt is, heeft een functie, het houdt mechanismen in leven, het zuivert fora uit van niet-gewenste-interacties, maar is geen Waarheid.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dus verdedigd het zich met hand en tand en dat verdedigen wordt soms niet meer gezien.

Het steeds maar weer verdedigen van "ik" zien, is een functie waarmee je maar identificeren blijft, dan zie je het ook steeds.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je ziet steeds weer kans aan al het gesprokene te ontsnappen, je bent een Houdini, een ware ontsnappingskunstenaar.

Je grijpt naar je eigen mist, Laurens.
Gaat het ooit opklaren?

Het kan... als dat draaien rond dat "ik" eens definitief weg komt te vallen, dan hoeft het verdedigen ervan niet meer weg-geprojecteerd te worden, en de zelfonderzoek-status ervan, en het onderscheid ervan met de ander niet meer geffectueerd te worden. Dat komt dan allemaal mooi te vervallen, zodat eindelijk het functioneel voordoen van dat "ik" enkel nog maar naar Waarheid gaat verwijzen, in plaats van naar zichzelf.

Zolang dat niet komt weg te vallen, blijft het zichzelf en waar het voor staat verdedigen. Dat gaat maar door, zonder einde.

Er zit niets anders op dan het laten doorgaan. Alles is weer gezegd wat er gezegd kan worden. Het is gewoon gezegd, meer kan het niet doen.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Als dat ontdekt is, wordt er helemaal niet meer gedraaid rond een ik, en wat het afgerond heeft en hoe het onderscheiden is van anderen, dat valt dan weg. Dat is het ontwaken uit een "ik" te zijn.

Kletskoek, vandaar de eerdere opmerking alles gaat gewoon door en over tot de orde van de dag. De orde van mijn dag is dat ik me ledig houd met het begeleiden van degenen die bereid zijn gedegen zelfonderzoek te doen. Als het bij die begeleiding nodig is me te onderscheiden (zoals jij het typeert) om iets duidelijk te maken dan doe ik dat. Dat 'ik' is dan wel bekend met wat hij is.

Ik heb daarmee geen probleem omdat ik toch wel weet wat ik ben. Voor jou ligt dat anders want ego behepten zien zoiets nou eenmaal anders en vinden dat bij een ontwaakte een aangepast gedrag hoort. De vraag die rijst is dan 'hoe kun jij als niet ontwaakte weten hoe je je als ontwaakte gedraagt?'. Hoe kom je aan de kennis daarover, waar heb je dat vandaan zonder eigen ervaren?

Het 'ik' heeft geen bestaan, vroeger niet, nu, niet, nooit gehad. Functioneel doet het zich wel voor, en dat blijft het ook doen na de ontdekking dat het helemaal geen bestaan heeft. Wat wegvalt is: "dat ben ik".

Hoe weet je dat? Je bent niet ontwaakt en matigt je slechts allerhande wetenswaardigheden aan. Nogmaals als je weet wat je bent doet dat allemaal er helemaal niet meer toe, zijn er geen vormvoorschriften of gedragspatronen werkzaam. De enige die daar een probleem mee blijft hebben is degene die iets anders geleerd heeft en zich in zulke uitingen niet kan vinden.

Maar uitdrukken als "ik ben het die tegen jou communiceert" gaat functioneel gewoon verder, zonder dat er nog identificatie mee optreed, dus ook niet met iemand die macht zou hebben, bijvoorbeeld, dat vervalt allemaal.

Nergens is te vinden, ik heb zelfs al tegengesproken, dat 'ik' machtig ben of 'ik' macht bezit. Het ging in dat draadje van Sam over geloven macht uit te kunnen oefenen terwijl dat al lang geëffectueerd was en dat 'geloven' dus onjuist was. Jij bent degene die van een simpele correctie een drama moest maken en nog steeds doet. Maar goed, in de orde van de dag bestaat er evengoed nog machtuitoefening maar is daarvan sprake dan is er, strikt genomen, nooit een iemand die dat doet.

Er kan wel degelijk van Waarheid weggewezen worden door het steeds over dat functionele te hebben. Het functionele is immers geen Waarheid.

Alles is Waarheid, oftewel er is niks niet-Waarheid. Maar het herhalen heeft zelfs weinig zin, je blijft als onwetende toch stoïcijns, zonder ooit enige correctie toe te passen, je dogma's produceren.

Waarheid "IS", wat er functioneel van gemaakt is, heeft een functie, het houdt mechanismen in leven, het zuivert fora uit van niet-gewenste-interacties, maar is geen Waarheid.

Waarheid IS (full stop).
(no further explanation needed)

Niets is daarvan uitgezonderd, ook niet het gebeuren dat ongewenste discussies en personen verwijdert worden, ook Poetin in Oekraïne is Waarheid. Waarheid die jou niet zint maar wel Waarheid.

Het steeds maar weer verdedigen van "ik" zien, is een functie waarmee je maar identificeren blijft, dan zie je het ook steeds.

Wijzen op 'ego' is dienstig aan de doelstelling van dit forum omdat 'ego' gedegen zelfonderzoek traineert. Zo'n verklaring als deze bezien als 'verdedigen' gebeurt vanuit die ego perceptie. Je kunt niet anders dan ego beperkt zien want zo heb je dat je hele leven al gedaan. Gebruik die hulp om het eens anders te bezien. Contempleer op de woorden en klim niet steeds in je ego-verweer.

Je grijpt naar je eigen mist, Laurens.
Gaat het ooit opklaren?

Hier is alles helder.

Het kan... als dat draaien rond dat "ik" eens definitief weg komt te vallen, dan hoeft het verdedigen ervan niet meer weg-geprojecteerd te worden, en de zelfonderzoek-status ervan, en het onderscheid ervan met de ander niet meer geffectueerd te worden. Dat komt dan allemaal mooi te vervallen, zodat eindelijk het functioneel voordoen van dat "ik" enkel nog maar naar Waarheid gaat verwijzen, in plaats van naar zichzelf.

Er is, voor de *ste keer, geen sprake van verdedigen. Zie nou eens je eigen beperkingen om dit anders te kunnen zien !!! Liever nog in de juiste proporties maar dat is vast teveel gevraagd.

Zolang dat niet komt weg te vallen, blijft het zichzelf en waar het voor staat verdedigen. Dat gaat maar door, zonder einde.

Al dat gemekker Dorje, krijg je daar nou nooit eens genoeg van.

Er zit niets anders op dan het laten doorgaan. Alles is weer gezegd wat er gezegd kan worden. Het is gewoon gezegd, meer kan het niet doen.

Misschien is overgave je weg, moet je eerst murf geluld worden voordat je kunt verdwijnen.

[Dorje]

Er is geen "ik" die ontwaakt is.
Er is ontwaakt zijn uit dit "ik" te zijn.
Zo simpel is het.

Ik kan niet zeggen dat ik ontwaakt ben. Jij kan wel zeggen dat je alles helder ziet. Dat is de jij die maar rond zichzelf blijft draaien. Eens daar uit ontwaakt is, blijft er zoiets niet meer over om rond te draaien, dus ook geen ik die gaat beweren ontwaakt te zijn.

Ik is dan iets wat zich voordoet, functioneel. En functioneel zou dat ik kunnen zeggen te weten dat het niet bestaat, als dat functioneel werkt voor de boodschap over te brengen dat uit zo'n ik ontwaakt moet worden. Prima dan. Maar gaan beweren dat dit ik ontwaakt is, en Werkelijk onderscheiden is van een ander, dat is dan bullshit geworden. Je zou hoogstens kunnen zeggen dat dat ik enkel nog funcioneel is, terwijl veel ikken nog steeds als identiteit gewaand zijn. Maar dat maakt dat ik niet ontwaakt, het is ik niet die ontwaakt, het is ontwaken uit een ik (identiteit) te zijn. Dat doet niemand. Echt niet.

Dit kan niet gevat worden door een ik, ook niet door een ik dat een gedegen zelfonderzoek afgerond heeft. Als het ik niet meer draait rond zichzelf (lees: enkel over blijft als iets dat zich nu en dan functioneel voor doet, maar geen hoge of lage waarde heeft, niet ontwaakt, noch slapend is, gewoon een functioneel iets wat zich nu en dan voordoet en nut heeft om leven zichzelf vorm te laten geven), dan kan zo'n ik prima wijzen naar Waarheid, juist door niet meer te gaan wijzen naar zichzelf (OnWaarheid). Dat heeft niets maar dan ook niets met bepaalde vormvoorschriften of gedragspatronen te maken. Elk voordoen van een ik, doet zich anders voor, andere vorm, ander gedrag, rustig of wild, luid of stil, veel woorden of weinig woorden, een Poetin of een Jezus. Het verschil met een ik dat zich enkel nog functioneel voordoet en niet als een identiteit, is het niet meer wijzen naar zichzelf (Onwaarheid). Het blijft immers maar wijzen naar zichzelf en zijn staat, zijn toestand, zijn hoedanigheid, zijn land, zijn forum, zijn idealen, zijn zuiverheid... als er nog identiteit (illusie) aan kleeft.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Er is geen "ik" die ontwaakt is.
Er is ontwaakt zijn uit dit "ik" te zijn.
Zo simpel is het.

Dat heb je goed geleerd, onthouden en vast laten roesten. Dat verkondigde ik al toen ik met dit forum begon. De tijden zijn verandert en met een opmerking als 'ik weet wat ik ben' is nu alles tot in den treure gezegd. Iemand in zo'n zelfde omstandigheid weet waar ik het over hebt. Degenen die dat niet weten blijven eindeloos over dat 'ik' zeuren en alleen de eigen bewoording voor waar nemen.

Ik kan niet zeggen dat ik ontwaakt ben. Jij kan wel zeggen dat je alles helder ziet. Dat is de jij die maar rond zichzelf blijft draaien. Eens daar uit ontwaakt is, blijft er zoiets niet meer over om rond te draaien, dus ook geen ik die gaat beweren ontwaakt te zijn.

Als je weet wat je bent, herken je ook anderen die weten wat ze zijn. Om maar meteen met de deur in huis te vallen ik herken je niet. Ik herken je als een zeurkanis levende in een eigen fantasie hoe iets er uit behoort te zien, zonder het geringste benul wat die omstandigheid inhoudt.

Ik is dan iets wat zich voordoet, functioneel. En functioneel zou dat ik kunnen zeggen te weten dat het niet bestaat, als dat functioneel werkt voor de boodschap over te brengen dat uit zo'n ik ontwaakt moet worden. Prima dan.

Ik ga niet aan je vormvoorschriften voldoen om in jouw ogen ontwaakt te lijken. Ga me evenmin aanpassen aan de door jou voorgestane werkwijze. Nogmaals ik 'weet wat ik ben' en in die omstandigheid ben ik volledig in vrede met wat is.

Maar gaan beweren dat dit ik ontwaakt is, en Werkelijk onderscheiden is van een ander, dat is dan bullshit geworden. Je zou hoogstens kunnen zeggen dat dat ik enkel nog funcioneel is, terwijl veel ikken nog steeds als identiteit gewaand zijn. Maar dat maakt dat ik niet ontwaakt, het is ik niet die ontwaakt, het is ontwaken uit een ik (identiteit) te zijn. Dat doet niemand. Echt niet.

Anderzijds, iemand die weet wat hij is maakt zich niet druk om vormvoorschriften (of het wel langs de voorgeschreven weg gaat), ten bewijze waarvan je dus geen idee daarvan hebt. Niettemin weet je, vanuit een hoedanigheid van dat 'niet weten', wel hoe het gedrag van een 'wetende' er behoort uit te zien. Zie je nou werkelijk de lachwekkendheid van je hypothetisch geleuter niet in?

Dit kan niet gevat worden door een ik, ook niet door een ik dat een gedegen zelfonderzoek afgerond heeft. Als het ik niet meer draait rond zichzelf (lees: enkel over blijft als iets dat zich nu en dan functioneel voor doet, maar geen hoge of lage waarde heeft, niet ontwaakt, noch slapend is, gewoon een functioneel iets wat zich nu en dan voordoet en nut heeft om leven zichzelf vorm te laten geven), dan kan zo'n ik prima wijzen naar Waarheid, juist door niet meer te gaan wijzen naar zichzelf (OnWaarheid).

Allereerst verklaar je, met deze eerste zin, jezelf in een bepaalde positie en verhef je je, hetgeen je zo verfoeit bij mij te zien. Ik zit er niet mee onderscheid te maken maar toon je dat je jezelf hiermee danig in de weg zit. Verder heb je mijn vorige quotes niet gelezen of ter harte genomen (zoals gebruikelijk) en ik daarom steeds maar in herhaling moet vallen om jou vervolgens de aanleiding te geven te kunnen zeggen dat we maar in cirkeltjes blijven ronddraaien.
Dus nogmaals maar weer Waarheid IS (full stop).
Daarbij is ALLES Waarheid. Dus ook onwaarheid is Waarheid.

Dat heeft niets maar dan ook niets met bepaalde vormvoorschriften of gedragspatronen te maken. Elk voordoen van een ik, doet zich anders voor, andere vorm, ander gedrag, rustig of wild, luid of stil, veel woorden of weinig woorden, een Poetin of een Jezus. Het verschil met een ik dat zich enkel nog functioneel voordoet en niet als een identiteit, is het niet meer wijzen naar zichzelf (Onwaarheid). Het blijft immers maar wijzen naar zichzelf en zijn staat, zijn toestand, zijn hoedanigheid, zijn land, zijn forum, zijn idealen, zijn zuiverheid... als er nog identiteit (illusie) aan kleeft.

Dat vormvoorschriften kun je kennelijk niet plaatsen. Wanneer jij mij beleerd hoe het woord van een gerealiseerde er hoort uit te zien (te weten zonder een ik hoedanigheid) dan noem ik dat jouw vormvoorschriften. Het toont ook hoe jij pas bereid zult zijn een gerealiseerde als zodanig te zien indien en op voorwaarde dat daaraan wordt voldaan. Ik weet nu al hoe dat in je perceptie op egoachtige wijze weer verwerkt gaat worden als zou ik wensen dat dat het geval is, maar gevoel al lang niet meer de lust op ego gedoe te reageren.

Verder ga ik niet meer nader in op wat je zegt te zien, je bent ego behept en blind. Doe dat gedegen zelfonderzoek en ont'dek het anders zien, dan neemt ook dit gekrakeel eindelijk een einde.

Ik dacht met je adieu dat je het gescherm met je kennis inmiddels wel zou hebben opgegeven.

[Dorje]

Waarheid IS. Het ik dat denkt waar te zijn en de beschrijvingen, verhalen die het op Waarheid legt, zoals "Poetin is", "ik ben", ik ben God/Jezus", ... is NIET, is een mentale constructie van wat gewoon Is. Waarheid IS en blijft altijd, ondanks deze lagen erop gelegd, maar de lagen zelf zijn nooit Waarheid, het is dat wat op de Waarheid is gelegd, wat er van gemaakt wordt.

Iets van Waarheid maken geeft ongemak, onvrede, frustratie, ergernis omdat wat IS dan niet overeenkomt met wat men er van maakt.

Een ik kan maar herkennen wat een ik kennen kan. Als dit ik als identiteit weg valt is er geen sprake meer van iemand die een ander herkent. Zo'n zaken spruiten enkel voort uit een identificatie met een ik.

Een ik die weet wat hij is herkent andere ikken die weten wat ze zijn, maar kan geen ontwaakt zijn uit ik herkennen. Een ontwaakt zijn uit ik brengt geen ik meer voort die weet te zijn wat hij is, er is daar geen identificatie met een ik, dat gewoon iets is dat zich nu en dan voordoet, functioneel, maar geen bestaan heeft op zich, laat staan dat het iets is dat weet wat het is... Het is niet iets, het is iets dat opkomt en weer wegvalt, geen identiteit, een regenboog, een illusie. Er is geen ik die weet dat het een illusie is, dat ik is illusie, illusies weten niet, het zijn gewoon illusies. Als daar een ik van gemaakt wordt die weet wat het is, is identificatie met iets te zijn dan weer weer ingekickt, met alle gevolgen van dien... Het is zoveel eenvoudiger als er niets meer van gemaakt wordt. Als er Volledig ontwaakt is uit dat ik te zijn.

Er zijn geen vormschriften waar een ik moet gaan aan voldoen als er geen ik meer is die is. Dat een ik zich nog als functie voordoet en dat zich dit in alle vormen voordoet is gewoon wat zich voordoet, heeft geen identiteit. Dat wat zich voordoet niet meer mag verwijzen naar zichzelf is niet aan de orde, als er geen identificatie meer is met iets dat zich enkel functioneel voordoet is er ook geen enkele terugkoppeling meer naar. Die terugkoppeling, dat verwijzen naar zichzelf komt voort uit identificatie er mee. Als die identificatie wegvalr, vallen ook alle vormschriften weg waarop een ik, dar louter een functie is, zou moeten aan voldoen, maar valt ook het verwijzen naar dat ik weg, niet omdat het niet mag, maar omdat er niet naar te verwijzen is. Het is niet iets, het is gewoon een functie.

Een ik die denkt aan vormschriften te moeten voldoen of daar niet aan wil voldoen is dat waar identificatie aan blijft kleven. Uit dat ik kan gewoonweg ontwaakt worden en neen, dat ik kan dat niet doen, dus zich daar niet naar gaan gedragen of aanpassen, het is waaruit ontwaakt kan worden. Dat heeft niets meer met een wetende en diens gedrag te maken, ook uit een "wetende te zijn" is dan ontwaakt Daar gaat het juist om. Heel dat gedoe van "ik ga mij niet aanpassen, ik ga geen werkwijze volgen", komt dan te vervallen met dat ik niet meer te zijn. Zolang dat niet vervallen is, blijft het tekeer gaan tegen het "niet meer verwijzen naar zichzelf" omdat dit (iets wat dan niet meer gebeurd gewoonweg omdat er geen ik meer is om naar te verwijzen) wordt geïnterpreteerd als iets waar dat ik aan zou moeten gaan voldoen.

Een functie kan zich niet verheffen boven een andere functie, alles ikken zijn gewoon functies. Een zin "dit kan niet gevat worden door een ik, ook niet door een ik dat een gedegen zelfonderzoek afgerond heeft", kan dus ook geen verheffen zijn, want er is geen niet-ik die het wel vatten kan, er kan alleen maar ontwaakt zijn uit een ik, en dan blijft er niets of niemand over dat verheven is boven iets anders. Er is dan gewoon gezien dat elk ik gewoon maar een functie is, iets wat opkomt en weer wegvalt, geen identiteiten zijn. Alleen als er identificatie gaat kleven aan wat zich louter nu en dan functioneel voordoet, dan ontstaat er met zo'n zin onvermijdelijk het gevoel dat iets anders zich zou verheffen boven dat ik. Er is echter niets anders, er is in de eerste plaats al geen ik waar boven verheft kan zijn, daar begint de illusie al. Uit die illusie kan ontwaakt worden, maar dat geeft geen ontwaakt ik dat ergens boven verheven is, ook daaruit is dan ontwaakt. Ikken zijn dan enkel functies. En functies zijn niet iets, laat staan dat ze boven iets anders kunnen verheven zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Wanneer jij mij beleerd hoe het gedrag van een gerealiseerde er hoort uit te zien dan noem ik dat jouw vormvoorschriften.

:-)

Zo gaat dat dan als er identificatie gaat ontstaan met iets te zijn, in dit geval een gerealiseerde. Het is maar zoiets dat zich beleerd kan gaan voelen.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het toont ook hoe jij pas bereid bent een gerealiseerde als zodanig te zien indien en op voorwaarde dat daaraan wordt voldaan.

In deze zin geef je perfect aan wat 'ontwaken uit iets te zijn' danig in de weg blijft zitten en dus heel je forum in de weg komt te staan: "een gerealiseerde te willen zijn en leden die bereid zijn jou als zodanig te zien". Dat is de kern van de zaak. Zolang er niet ontwaakt wordt een gerealiseerde te zijn, zal iets wat enkel functioneel zich nu en dan voor doet, en ontdaan van identiteit wel degelijk naar Waarheid kan wijzen, steeds blijven wijzen naar zichzelf, een construct, een illusie, een Onwaarheid.

Iemand die bereidheid verwacht als een gerealiseerde aanzien te worden, staat ontwaken uit elke iemand te zijn, enkel in de weg. Jouw zoektocht naar leden die die bereidheid hebben, en het weren van zij die dit niet hebben, is de illusie die ontwaken uit elke identificatie in de weg zit, niet alleen uit de identificatie Laurens-ik, maar ook uit de identificatie van iemanden die die bereid zijn een illusie voor een gerealiseerde te zien. Dit is geen hulpvaardigheid, hulpvaardigheid helpt uit de illusie, geeft geen nieuwe illusie. Elke identificatie, ook die met een gerealiseerde te zijn, is illusie. Waarheid vinden is ontwaken daar uit, volledig. En dat kan je als een ik niet doen, dus maak er geen vormschrift van waar jouw ik zich tegen gaat afzetten. Het kan alleen maar zo'n identificatie aan het wankelen krijgen, nu ja, of dat nog wel kan?

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik dacht met je adieu dat je het gescherm met je kennis inmiddels wel zou hebben opgegeven.

Gedachten moet je niet zomaar geloven. Ik dacht dat trouwens ook. Jouw reacties geven echter zoveel inspiratie, dat het anders uitdraait dan gedacht is. Dat IS dan zo. Je bent er in vrede mee of niet.

Vrede?
Ga het even na...

Dat wat niet in vrede is, ben je niet. Dat is kleverige identificatie. Ontwaak er uit. Dit is geen advies van een ik, dit is gewoon wat opkomt, en wat een louter functioneel, maar niet als identiteit bestaande, opkomende en weer wegvallende ik, even neerzet. Het komt van wat jij en ik Werkelijk zijn, en zich gewoon even uitdrukt met een Dorje-ik. Het komt van wat ontwaakt kan zijn van een identificatie met een ik. Het komt van wat Werkelijk Vrede is, niet de vrede waarin een ik denkt te zijn, terwijl de onvrede ervan afspat.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Waarheid IS. Het ik dat denkt waar te zijn en de beschrijvingen, verhalen die het op Waarheid legt, zoals "Poetin is", "ik ben", ik ben God/Jezus", ... is NIET, is een mentale constructie van wat gewoon Is. Waarheid IS en blijft altijd, ondanks deze lagen erop gelegd, maar de lagen zelf zijn nooit Waarheid, het is dat wat op de Waarheid is gelegd, wat er van gemaakt wordt.

Alles is Waarheid ook de mentale constructie.
Wat er op Waarheid aan mentale constructie is opgelegd is een 'ik'.
Om die reden is Waarheid bedekt en moet het ont'dekt worden.
Niettemin is alles Waarheid.

Iets van Waarheid maken geeft ongemak, onvrede, frustratie, ergernis omdat wat IS dan niet overeenkomt met wat men er van maakt.

Dat klopt omdat het hier gaat over waarheid (te weten jouw waarheid oftewel de subjectief beleefde waarheid) tegenover een wereld die andere plannen heeft, maar dat is gewoon psychologie daarvoor kun je behandeld worden. Maar ik zie al weer een aanzetje om uiterst zinloos te gaan filosoferen als ontsnapping aan het hetgeen er werkelijk gedaan moet worden.

Een ik kan maar herkennen wat een ik kennen kan. Als dit ik als identiteit weg valt is er geen sprake meer van iemand die een ander herkent. Zo'n zaken spruiten enkel voort uit een identificatie met een ik.

Veel te ver doorgedachte flauwekul, onderzoek het waarheidsgehalte van 'ik'.

Een ik die weet wat hij is herkent andere ikken die weten wat ze zijn, maar kan geen ontwaakt zijn uit ik herkennen. Een ontwaakt zijn uit ik brengt geen ik meer voort die weet te zijn wat hij is, er is daar geen identificatie met een ik, dat gewoon iets is dat zich nu en dan voordoet, functioneel, maar geen bestaan heeft op zich, laat staan dat het iets is dat weet wat het is... Het is niet iets, het is iets dat opkomt en weer wegvalt, geen identiteit, een regenboog, een illusie. Er is geen ik die weet dat het een illusie is, dat ik is illusie, illusies weten niet, het zijn gewoon illusies. Als daar een ik van gemaakt wordt die weet wat het is, is identificatie met iets te zijn dan weer weer ingekickt, met alle gevolgen van dien... Het is zoveel eenvoudiger als er niets meer van gemaakt wordt. Als er Volledig ontwaakt is uit dat ik te zijn.

Als een robot blijf je dit maar herhalen, hetgeen mij eerder al de vraag ontlokte of je wellicht gehersenspoeld bent.
Onderzoek zulke gedachten op waarheid en laat ze voor wat ze zijn.
Het is zinloos ze met je mee te dragen.

Er zijn geen vormschriften waar een ik moet gaan aan voldoen als er geen ik meer is die is.

Hetgeen, zoals al was vastgesteld, bij jou niet het geval is.
De gebruikte woorden moeten in een door jou bepaalde geaccepteerde context staan willen ze door je kennelijk hermetisch afgesloten perceptie passen om tot je door te kunnen dringen. Respons geef je daar niet op maar vervangt ze door eigen interpretaties (verzonnen verhaaltjes). Kortom de relevante informatie gaat jou nimmer bereiken en wat er zich kennelijk aan volkomen irrelevante gedachten wel bij je aandient wordt zonder enige scepsis hier weergegeven. Waarop ik gedrongen ben ze te rectificeren en waarop jij kunt zeggen dat ik in de verdediging schiet en me dus kennelijk identificeer met mijn 'ik'. In dat cirkeltje blijven we al enige jaren onverdroten ronddraaien.

Dat een ik zich nog als functie voordoet en dat zich dit in alle vormen voordoet is gewoon wat zich voordoet, heeft geen identiteit.

Veel wat je alsmaar beweerd is ooit al tegengesproken en gerectificeerd maar dat hindert je niet daarover maar door te blijven drammen. Een grammofoonplaat die is blijven hangen.

Dat wat zich voordoet niet meer mag verwijzen naar zichzelf is niet aan de orde, als er geen identificatie meer is met iets dat zich enkel functioneel voordoet is er ook geen enkele terugkoppeling meer naar.

Dit zijn pure vormvoorschriften, hetwelk je zonder geen gerealiseerde zult gaan erkennen.

Die terugkoppeling, dat verwijzen naar zichzelf komt voort uit identificatie er mee.

Daar kun je geen kennis van dragen wanneer dat anderen dan jou zelf betreft.

Als die identificatie wegvalr, vallen ook alle vormschriften weg waarop een ik, dar louter een functie is, zou moeten aan voldoen, maar valt ook het verwijzen naar dat ik weg, niet omdat het niet mag, maar omdat er niet naar te verwijzen is. Het is niet iets, het is gewoon een functie.

Een misvatting wordt altijd op de voet gevolgd door een verkeerde conclusie. In het bestaan is overal naar te verwijzen en dat kan probleemloos ook naar een 'ik' worden gedaan. Het is niet gebruikelijk dat het bestaan van 'ik' wordt onderzocht, dat wordt geacht zo te zijn. Daarmee is de verwoording van deze misvatting uitputtend gedaan. Er hoeft niet op iedere slak die zich aandient zout te worden gelegd. Je gekakel heeft dus geen grond dat te doen.

Een ik die denkt aan vormschriften te moeten voldoen of daar niet aan wil voldoen is dat waar identificatie aan blijft kleven.

Daar ging het dan ook niet over, het ging om jouw eis dat iemand zijn uitdrukkingsvaardigheid in bepaalde door jouw erkende woorden behoort te worden uitgedrukt op straffe van geen Waarheid te zijn.

Je misbruikt telkens mijn reactie, waar je wijselijk niet inhoudelijk op ingaat, om opnieuw weer je statement te kunnen maken ongeacht de tegenwerpingen van onjuistheid door mij. Daarbij maak je nu ook nog van mijn tegenwerpingen een vorm van vertoond gedrag dat moet aangeven dat er van realisatie (nogmaals mij boeit dat niet) dezerzijds geen sprake kan zijn.

Ik zei eerder al dat je visie mij in genen dele beroert omdat ik weet wat ik ben maar je stoïcijnse volgehouden absurditeiten irriteerden me eerder al en nu weer.

Uit dat ik kan gewoonweg ontwaakt worden en neen, dat ik kan dat niet doen, dus zich daar niet naar gaan gedragen of aanpassen, het is waaruit ontwaakt kan worden. Dat heeft niets meer met een wetende en diens gedrag te maken, ook uit een "wetende te zijn" is dan ontwaakt Daar gaat het juist om. Heel dat gedoe van "ik ga mij niet aanpassen, ik ga geen werkwijze volgen", komt dan te vervallen met dat ik niet meer te zijn. Zolang dat niet vervallen is, blijft het tekeer gaan tegen het "niet meer verwijzen naar zichzelf" omdat dit (iets wat dan niet meer gebeurd gewoonweg omdat er geen ik meer is om naar te verwijzen) wordt geïnterpreteerd als iets waar dat ik aan zou moeten gaan voldoen.

Een functie kan zich niet verheffen boven een andere functie, alles ikken zijn gewoon functies. Een zin "dit kan niet gevat worden door een ik, ook niet door een ik dat een gedegen zelfonderzoek afgerond heeft", kan dus ook geen verheffen zijn, want er is geen niet-ik die het wel vatten kan, er kan alleen maar ontwaakt zijn uit een ik, en dan blijft er niets of niemand over dat verheven is boven iets anders. Er is dan gewoon gezien dat elk ik gewoon maar een functie is, iets wat opkomt en weer wegvalt, geen identiteiten zijn. Alleen als er identificatie gaat kleven aan wat zich louter nu en dan functioneel voordoet, dan ontstaat er met zo'n zin onvermijdelijk het gevoel dat iets anders zich zou verheffen boven dat ik met die zin. Er is echter niets anders, er is in de eerste plaats al geen ik waar boven verheft kan zijn, daar begint de illusie al. Uit die illusie kan ontwaakt worden, maar dat geeft geen ontwaakt ik dat ergens boven verheven is, ook daaruit is dan ontwaakt. Ikken zijn dan enkel functies. En functies zijn niet iets, laat staan dat ze boven iets anders kunnen verheven zijn.

Zo gaat dat dan als er identificatie gaat ontstaan met iets te zijn, in dit geval een gerealiseerde. Het is maar zoiets dat zich beleerd kan gaan voelen.

In deze zin geef je perfect aan wat 'ontwaken uit iets te zijn' danig in de weg blijft zitten en dus heel je forum in de weg komt te staan: "een gerealiseerde te willen zijn en leden die bereid zijn jou als zodanig te zien". Dat is de kern van de zaak. Zolang er niet ontwaakt wordt een gerealiseerde te zijn, zal iets wat enkel functioneel zich nu en dan voor doet, en ontdaan van identiteit wel degelijk naar Waarheid kan wijzen, steeds blijven wijzen naar zichzelf, een construct, een illusie, een Onwaarheid.

Het mag inmiddels wel als duidelijk worden verondersteld wat mijn visie in deze is. Tegen een onjuist blijven interpreteren vanuit een voorgestelde hoedanigheid waarin je niet verkeerd is geen kruid gewassen. Je hebt niet gerealiseerd 'wat je bent', hebt kennelijk nogal wat gelezen en geëxperimenteerd op fora en kraamt er om die reden alleen maar onzin uit. Ik kom daar nooit graag mee maar ik moet als enig houvast in deze zee van ongefundeerde gedachten toch maar weer eens gaan opmerken dat ik weet wat ik ben en me met dit soort flauwekul niet bezig houd.

Iemand die bereidheid verwacht als een gerealiseerde aanzien te worden, staat ontwaken uit elke iemand te zijn, enkel in de weg.

Ik gaf al aan dat dit door mij gezegde voor jou weer een aanleiding zou vormen voor je egodenken. Ik heb geen zin meer in egostuff en ga er niet op in.

Jouw zoektocht naar leden die die bereidheid hebben, en het weren van zij die dit niet hebben, is de illusie die ontwaken uit elke identificatie in de weg zit, niet alleen uit de identificatie Laurens-ik, maar ook uit de identificatie van iemanden die die bereid zijn een illusie voor een gerealiseerde te zien. Dit is geen hulpvaardigheid, hulpvaardigheid helpt uit de illusie, geeft geen nieuwe illusie. Elke identificatie, ook die met een gerealiseerde te zijn, is illusie. Waarheid vinden is ontwaken daar uit, volledig. En dat kan je als een ik niet doen, dus maak er geen vormschrift van waar jouw ik zich tegen gaat afzetten. Het kan alleen maar zo'n identificatie aan het wankelen krijgen, nu ja, of dat nog wel kan?

Je interpreteert, ondanks de veelvuldige tegenwerpingen mijnerzijds op jouw bekende egowijze, verkeerd. Mijn behulpzaamheid legde mij steeds op je misvattingen te corrigeren. Inmiddels weet ik dat het geen zin heeft dat te doen, je blijft stug volharden in je aannames en ik laat het daarbij.

Gedachten moet je niet zomaar geloven. Ik dacht dat trouwens ook. Jouw reacties geven echter zoveel inspiratie, dat het anders uitdraait dan gedacht is. Dat IS dan zo. Je bent er in vrede mee of niet.

Het is een forum voor gedegen zelfonderzoek en de bedoeling je gedachten op waarheid te onderzoeken. Ik heb dat onderzoek gedaan en afgerond. Bij mij zelf valt niets meer te onderzoeken en ik heb me in dit draadje dan ook bezig gehouden om de (on)houdbaarheid van jouw gedachten bij jou aan te tonen. Dat blijft struggelen zo lang er vanuit een ego wijze van denken op de materie wordt ingegaan, waarbij evident is dat ook het wijzen daarop niet binnenkomt. Blijft weer overeind dat alleen gedegen zelfonderzoek soelaas kan bieden en dat leuteren volstrekt zinloos is.

Vrede?
Ga het even na...

Dat wat niet in vrede is, ben je niet. Dat is kleverige identificatie. Ontwaak er uit. Dit is geen advies van een ik, dit is gewoon wat opkomt, en wat een louter functioneel, maar niet als identiteit bestaande, opkomende en weer wegvallende ik, even neerzet. Het komt van wat jij en ik Werkelijk zijn, en zich gewoon even uitdrukt met een Dorje-ik. Het komt van wat ontwaakt kan zijn van een identificatie met een ik. Het komt van wat Werkelijk Vrede is, niet de vrede waarin een ik denkt te zijn, terwijl de onvrede ervan afspat.

Ik wil geen inspiratiebron zijn voor jouw geleuter.
Ik hoop werkelijk dat je adieu voorgoed is.

Post scriptum:
Zo niet dan overweeg ik het geschrevene dat geen directe gevolgtrekking is op een reactie maar te verwijderen. Misschien dat we zo een eind kunnen maken aan deze zich voortslepende onzin.