Het vrouwelijke principe

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het is een definitie. Wat is de waarde van waarheid die morgen onwaar blijkt te zijn? Wat is de waarde van waarheid die ergens anders niet waar blijkt te zijn? Wat is de waarde van waarheid die niet voor iedereen geldend is? Waarheid is niet tijdelijk, niet plaatsgebonden en niet persoonlijk, anders mag het die titel niet dragen.

U weet evengoed als ik dat we het hier hebben over de waarheden van waarheidsvinding waar heel wat personen hier beweren dat ze
aangekomen zijn; dus ze hebben de waarheid gevonden en zelfs in pacht blijkt.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

U weet evengoed als ik dat we het hier hebben over de waarheden van waarheidsvinding waar heel wat personen hier beweren dat ze
aangekomen zijn; dus ze hebben de waarheid gevonden en zelfs in pacht blijkt.

Ik heb geen idee en het is ook niet van belang. Ik geef aan waar waarheid aan zou moeten voldoen (en ik wil er ook nog wel 'm.i.' bij zetten). Lijkt me niet onbelangrijk als we beweren aan waarheidsvinding te doen, dat we vaststellen aan welke kwalificaties waarheid moet voldoen wil het waar zijn. Als het persoonlijk is, of tijd en plaats gebonden, dan is het (in mijn definitie) niet waar. Van daaruit zou waarheidsvinding kunnen beginnen. Alles wat er niet aan voldoet kunnen we schrappen; dat ruimt lekker op.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

U weet evengoed als ik dat we het hier hebben over de waarheden van waarheidsvinding waar heel wat personen hier beweren dat ze
aangekomen zijn; dus ze hebben de waarheid gevonden en zelfs in pacht blijkt.

Waarheid kan men niet in pacht hebben. Ze kan ook niet gevonden worden, want ze is nooit zoek geweest. Blijkbaar heb jij het dus over een andere waarheid, hetgeen impliceert dat het niet waar kan zijn. Want zoals gezegd alleen dat mag de naam waar dragen wat altijd waar is onder alle omstandigheden voor iedereen.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Waarheid kan men niet in pacht hebben. Ze kan ook niet gevonden worden, want ze is nooit zoek geweest. Blijkbaar heb jij het dus over een andere waarheid, hetgeen impliceert dat het niet waar kan zijn. Want zoals gezegd alleen dat mag de naam waar dragen wat altijd waar is onder alle omstandigheden voor iedereen.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Iets is alleen waar als het altijd en overal voor iedereen waar is.

In het citaat van Rob staat waar de quote van Nadje naar verwijst. Wanneer alle omstandigheden in de definitie van Nadje ook moeten gelden, ontstaat een ander begrip van waarheid. Bvb water van 0?C en water van 120?C kunnen niet onder dezelfde omstandigheden voorkomen en toch is het water.
De inleidende besluiten waarvan de quote gebruik maakt verliezen 'waarde' door de implicatie van de omstandigheden in de waarheidsvinding te betrekken. De omstandigheden doen er niet toe als er van waarheid sprake is.
Dus geeft het geen zin om deze 'besluiten of oordelen' rond te bazuinen. De waarheid verliest er waarde aan.
Looro

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Dus geeft het geen zin om deze 'besluiten of oordelen' rond te bazuinen. De waarheid verliest er waarde aan.
Looro

Ik ben benieuwd hoe je deze twee laatste zinnen uit je bericht bedoelt.

Wat ik probeer is om iets wat we menen te doen (waarheidsvinding) scherp te krijgen. We kunnen zeggen dat we op zoek zijn naar waarheid, maar als we er iets anders onder verstaan dan praten we nog lang langs elkaar heen.

Wat is waarheid? Is het iets waar je een beter mens van wordt? Waar je blij en gelukkig van wordt? Waar je wijzer van wordt? Waar de wereld beter van wordt? In die gevallen is de zoektocht een andere dan die ik bedoel.

Waarheidsvinding lijkt zich te richten op de buitenwereld. Misschien in zijn meest eenvoudige vorm wel de zoektocht naar iets wat mij gelukkig maakt. Het lijkt misschien simpel gesteld, maar het gros van de mensheid staat zo in het leven. En als dat zo is, waarom dan niet 'met alle macht' daar naar gezocht? Maar zelfs dat zoeken naar iets in deze wereld wat mij geluk gaat brengen (stel dat dat mijn doelstelling is) verwordt tot een miezerige vrije tijds besteding. Hoeveel mensen zijn niet op zoek naar 'de ware' als zijnde een medemens die als partner kan dienen om mij gelukkig te maken?

Ik ga er even met zevenmijlslaarzen doorheen, maar na de zoektocht in de buitenwereld kan die zoektocht zich verplaatsen naar de binnenwereld. Dan is dat wat ik zoek misschien wel 'van binnen' te vinden. Nadat die zoektocht is be?indigd kan de vraag op komen of waarheid wel bestaat. Maar aan alles gaat toch de vraag vooraf wat waarheid is? Waar moet waar aan voldoen om waar te mogen heten / te kunnen zijn?

Om op je laatste zin terug te komen: waarheid is in mijn optiek niet iets wat aan waarde kan verliezen. Als het dat doet (aan waarde verliezen) dan is het niet waar.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik heb geen idee en het is ook niet van belang. Ik geef aan waar waarheid aan zou moeten voldoen (en ik wil er ook nog wel 'm.i.' bij zetten). Lijkt me niet onbelangrijk als we beweren aan waarheidsvinding te doen, dat we vaststellen aan welke kwalificaties waarheid moet voldoen wil het waar zijn. Als het persoonlijk is, of tijd en plaats gebonden, dan is het (in mijn definitie) niet waar. Van daaruit zou waarheidsvinding kunnen beginnen. Alles wat er niet aan voldoet kunnen we schrappen; dat ruimt lekker op.

Schrap dan alles want het enige dat er echt toe doet, onafhankelijk van de tijd en de ruimte is te 'zijn', en of je nu wil of niet, zolang ik gebonden zit in mijn persoonlijk lichaam en ik mijzelf niet heb weten te ontdoen van alle smet, alle onvolmaaktheden, alle... die aan mij vastkleven zal dat 'zijn' een persoonlijke aangelegendheid blijven.

Ik kan met jouw stelling dat dat opruimen een lekker gevoel geeft 100%akkoord gaan, maar ook dat is een persoonlijke waarneming en heeft dan ook niets met de WAARHEID te maken.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik ben benieuwd hoe je deze twee laatste zinnen uit je bericht bedoelt.

Het in pacht hebben of het niet kunnen verliezen van waarheid zoals het in de quote van Nadje begint, zijn uitspraken 'over' de waarheid. De uitspraken zijn erover omdat zij omstandigheden maken waarin de waarde van de waarheid er veranderd wordt.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Wat ik probeer is om iets wat we menen te doen (waarheidsvinding) scherp te krijgen. We kunnen zeggen dat we op zoek zijn naar waarheid, maar als we er iets anders onder verstaan dan praten we nog lang langs elkaar heen.

Dat lees ik in elke bijdrage van jouw hand en het zou mij spijten moesten wij langsheen elkaar praten. Wij doen het voorkomen alsof wij op zoek zijn maar we spreken alleen over wat wij gevonden hebben omdat het niet mogelijk is ons anders uit te drukken. De taal en meer nog de betekenis van woorden en hun symboliek maken de uitdrukking vast waar wij iets vloeiends willen noemen. De echte waarde van waarheid is zo iets vloeiends dat het meer nog dan water over en tussen en rond alles vloeit, maar ook nog eens er doorheen vloeit.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Wat is waarheid? Is het iets waar je een beter mens van wordt? Waar je blij en gelukkig van wordt? Waar je wijzer van wordt? Waar de wereld beter van wordt? In die gevallen is de zoektocht een andere dan die ik bedoel.

Waarheid is het vaste een beetje soepeler maken met de vloeibaarheid van de waarheid door de waarde van 'iets' erin te laten weken.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Waarheidsvinding lijkt zich te richten op de buitenwereld. Misschien in zijn meest eenvoudige vorm wel de zoektocht naar iets wat mij gelukkig maakt. Het lijkt misschien simpel gesteld, maar het gros van de mensheid staat zo in het leven. En als dat zo is, waarom dan niet 'met alle macht' daar naar gezocht? Maar zelfs dat zoeken naar iets in deze wereld wat mij geluk gaat brengen (stel dat dat mijn doelstelling is) verwordt tot een miezerige vrije tijds besteding. Hoeveel mensen zijn niet op zoek naar 'de ware' als zijnde een medemens die als partner kan dienen om mij gelukkig te maken?
Ik ga er even met zevenmijlslaarzen doorheen, maar na de zoektocht in de buitenwereld kan die zoektocht zich verplaatsen naar de binnenwereld. Dan is dat wat ik zoek misschien wel 'van binnen' te vinden. Nadat die zoektocht is be?indigd kan de vraag op komen of waarheid wel bestaat. Maar aan alles gaat toch de vraag vooraf wat waarheid is? Waar moet waar aan voldoen om waar te mogen heten / te kunnen zijn?

De buitenwereld, het uiterlijke, de omstandigheden en het innerlijke, de diepste eigen beleving zijn de bewuste uitdrukking van wat ik ben, van wat het ik is. Dat ik-iets is de vaste, harde uitdrukking dat zich zo moeilijk laat doorweken van de waarheid.
Wanneer het ik nattigheid begint te voelen staat het al scherp en verhard het zich in haar bolster van hardheid. Maar de waarheid doet niet aan breken maar aan rijpen. De rijping moet van binnenuit komen tot de bereidheid er is open te zijn voor de waarheid. Dan kan de waarheid doorheen vloeien en waarde brengen.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Om op je laatste zin terug te komen: waarheid is in mijn optiek niet iets wat aan waarde kan verliezen. Als het dat doet (aan waarde verliezen) dan is het niet waar.

De waarheid verliest niets aan waarde het ego staat er gewoon niet voor open en maakt betekenissen van de waarheid die de eigen hardheid waarde geven. Vandaar dat waarheidsvinding rechtstreeks te maken heeft met gedegen zelfonderzoek. Het is het ondermijnen van het betekenis-geven om de soepelheid van het waarde-zijn te vinden.
Looro

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik ben benieuwd hoe je deze twee laatste zinnen uit je bericht bedoelt.

Wat ik probeer is om iets wat we menen te doen (waarheidsvinding) scherp te krijgen. We kunnen zeggen dat we op zoek zijn naar waarheid, maar als we er iets anders onder verstaan dan praten we nog lang langs elkaar heen.

Wat is waarheid? Is het iets waar je een beter mens van wordt? Waar je blij en gelukkig van wordt? Waar je wijzer van wordt? Waar de wereld beter van wordt? In die gevallen is de zoektocht een andere dan die ik bedoel.

Waarheidsvinding lijkt zich te richten op de buitenwereld. Misschien in zijn meest eenvoudige vorm wel de zoektocht naar iets wat mij gelukkig maakt. Het lijkt misschien simpel gesteld, maar het gros van de mensheid staat zo in het leven. En als dat zo is, waarom dan niet 'met alle macht' daar naar gezocht? Maar zelfs dat zoeken naar iets in deze wereld wat mij geluk gaat brengen (stel dat dat mijn doelstelling is) verwordt tot een miezerige vrije tijds besteding. Hoeveel mensen zijn niet op zoek naar 'de ware' als zijnde een medemens die als partner kan dienen om mij gelukkig te maken?

Ik ga er even met zevenmijlslaarzen doorheen, maar na de zoektocht in de buitenwereld kan die zoektocht zich verplaatsen naar de binnenwereld. Dan is dat wat ik zoek misschien wel 'van binnen' te vinden. Nadat die zoektocht is be?indigd kan de vraag op komen of waarheid wel bestaat. Maar aan alles gaat toch de vraag vooraf wat waarheid is? Waar moet waar aan voldoen om waar te mogen heten / te kunnen zijn?

Om op je laatste zin terug te komen: waarheid is in mijn optiek niet iets wat aan waarde kan verliezen. Als het dat doet (aan waarde verliezen) dan is het niet waar.

Hier ben je al met een zoektocht bezig; wil je mij zeggen wanneer je aangekomen bent? Denk je, in alle eerlijkheid, ooit aan te komen?

De WAARHEID zou wel eens kunnen zijn dat we allemaal, gericht of niet, door ons leven heen, ieder op zijn Eigen manier, op zoek zijn...

Ok? we zoeken niet allemaal hetzelfde? Zeker? Zoeken we niet allemaal naar ons Eigen geluk? Ook degene die dat, in hun grote naastenliefde,
het geluk van de anderen noemen? Ook degene die dat via waarheidsvinding doen?

Ok?, de inhoud van dat geluk, hoe ieder voor zich, geindoctrineerd door de buitenwereld of niet, dat ziet is verschillend? Zeker? Ik ben niet zeker dat het uiteidelijk doel voor iedereen niet hetzelfde is, ook al moeten er velen levenslange omwegen ervoor maken om dat in te zien en om die waarheid te erkennen.

En neem dat je dan toch die WAARHEID gevonden zou hebben; maar jouw Klein menselijkheid, waar je niet aan gewerkt zou hebben kan die WAARHEID niet aan.... wat dan?

Ik blijf erbij dat waarheidvinding in eerste instantie het doorzien van de bedriegelijke werking van het 'ego' is; maar voor mij is die eerste instantie op zich een levenswerk en al die aangekomenen hier kunnen mij enkel wijsmaken dat ze de ene of andere tactiek of theorie onder de knie hebben; de praktijk is een ander paar mouwen.
Buiten Jezus van Nazareht heb ik geen weet van een andere aangekomenen of het moet misschien Boudha zijn.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het in pacht hebben of het niet kunnen verliezen van waarheid zoals het in de quote van Nadje begint, zijn uitspraken 'over' de waarheid. De uitspraken zijn erover omdat zij omstandigheden maken waarin de waarde van de waarheid er veranderd wordt.


Dat lees ik in elke bijdrage van jouw hand en het zou mij spijten moesten wij langsheen elkaar praten. Wij doen het voorkomen alsof wij op zoek zijn maar we spreken alleen over wat wij gevonden hebben omdat het niet mogelijk is ons anders uit te drukken. De taal en meer nog de betekenis van woorden en hun symboliek maken de uitdrukking vast waar wij iets vloeiends willen noemen. De echte waarde van waarheid is zo iets vloeiends dat het meer nog dan water over en tussen en rond alles vloeit, maar ook nog eens er doorheen vloeit.


Waarheid is het vaste een beetje soepeler maken met de vloeibaarheid van de waarheid door de waarde van 'iets' erin te laten weken.

De buitenwereld, het uiterlijke, de omstandigheden en het innerlijke, de diepste eigen beleving zijn de bewuste uitdrukking van wat ik ben, van wat het ik is. Dat ik-iets is de vaste, harde uitdrukking dat zich zo moeilijk laat doorweken van de waarheid.
Wanneer het ik nattigheid begint te voelen staat het al scherp en verhard het zich in haar bolster van hardheid. Maar de waarheid doet niet aan breken maar aan rijpen. De rijping moet van binnenuit komen tot de bereidheid er is open te zijn voor de waarheid. Dan kan de waarheid doorheen vloeien en waarde brengen.


De waarheid verliest niets aan waarde het ego staat er gewoon niet voor open en maakt betekenissen van de waarheid die de eigen hardheid waarde geven. Vandaar dat waarheidsvinding rechtstreeks te maken heeft met gedegen zelfonderzoek. Het is het ondermijnen van het betekenis-geven om de soepelheid van het waarde-zijn te vinden.
Looro

Kan dat alleen maar beamen; enorm mooi en duidelijk weergegeven bovendien.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik kan met jouw stelling dat dat opruimen een lekker gevoel geeft 100%akkoord gaan, maar ook dat is een persoonlijke waarneming en heeft dan ook niets met de WAARHEID te maken.

Ik schreef niet en bedoelde niet te zeggen dat het een lekker gevoel geeft.
Binnen het kader van waarheidsvinding levert een heldere definitie van wat het is en wat het niet is 'ruimte' op. Of die ruimte als aangenaam wordt ervaren is weer persoonlijk. Het kan zelfs heel vervelend (verre van een lekker gevoel) zijn als al die dingen die eens als waar zijn aangenomen niet houdbaar blijken te zijn.