Het misverstand uit de nondualiteit.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Dat sowieso. Twijfelen is altijd onzekerheid, angst o.d.

In een voor mij uiterst belangrijke prive kwestie heb ik intuitie laten prevaleren boven de ratio. En ik ben nu bijna een jaar later nog met stomheid geslagen dat mijn intuitie meer weet dan mijn ratio. Achteraf kan ik de kwestie ook steeds beter beredeneren met de ratio. Hoewel ik er nog niet eens helemaal mee klaar ben. Als mijn intuitie iets in 1 seconde "bedenkt" en ik heb in een klein jaar het nog niet eens helemaal beredeneerd, dan vind ik dat zelf wel bijzonder.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ja maak je niet zo druk had ook kunnen zijn, niets aan de hand.Ik voel geen discrepanties. Dus ik weet niet wat je ziet. Maar ik ga zo slapen morgen 5.20 wekker.......brrrr.

dat moet ik dan nog leren, iemands gedrag uitspreken maar er geen probleem mee hebben.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Maar ik walg van dat fysiek geworden stuk ego. Ik zit nu eenmaal gevangen in deze duale wereld.

Als je het ego als een voertuig ziet dat je overal naar toebrengt, waarom zou je er dan van walgen ?

Als dualiteit de voorwaarde is van het kunnen ervaren waarom noem je het dan gevangen zitten ?

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

In een voor mij uiterst belangrijke prive kwestie heb ik intuitie laten prevaleren boven de ratio. En ik ben nu bijna een jaar later nog met stomheid geslagen dat mijn intuitie meer weet dan mijn ratio. Achteraf kan ik de kwestie ook steeds beter beredeneren met de ratio. Hoewel ik er nog niet eens helemaal mee klaar ben. Als mijn intuitie iets in 1 seconde "bedenkt" en ik heb in een klein jaar het nog niet eens helemaal beredeneerd, dan vind ik dat zelf wel bijzonder.

Heb je ook een voorbeeld waarin je ratio de beste raadgever was?

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Guy, daar koop ik niets voor. Ja, het klopt wat je zegt, maar ik kan er niets mee. Het gaat om je gedragingen, hoe je iets fysiek maakt. Vanuit mijn gevoel hou ik van Alles. Dat is dus inclusief Berlusconi (als voorbeeld)
Maar ik walg van dat fysiek geworden stuk ego. Ik zit nu eenmaal gevangen in deze duale wereld.

Het klopt wat ik zeg, zeg je. Waarom wil je er dan iets anders van maken? Hoe kloppend wil je het hebben? Ben jij (algemene zin) je gedragingen? Je kunt gedrag afwijzen, maar dat doet aan de liefde toch niks af? Heb je zelf vanochtend nog zo mooi betoogd. Dat stuk waar je van walgt (in jou), heeft heling nodig. En wil aan het licht komen. Sluit je ogen er niet voor.

Hoezo zit/ben je gevangen? In welke wereld? Je hebt de keuze om je een slachtoffer/gevangene te voelen, of om te beseffen dat je (al) vrij bent en dat nooit anders is geweest, of zou kunnen zijn. Wat is voor jou (het meeste) waar? Welke gedachte/overtuiging/keus, maakt jou en je omgeving het meest gelukkig?

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Het is met reden bedacht. Met intuitie moet je leren werken. Je moet het ook bewust zijn.

Voor mij is er een verschil tussen ergens bewust van zijn en ergens mee leren werken.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

In een voor mij uiterst belangrijke prive kwestie heb ik intuitie laten prevaleren boven de ratio. En ik ben nu bijna een jaar later nog met stomheid geslagen dat mijn intuitie meer weet dan mijn ratio. Achteraf kan ik de kwestie ook steeds beter beredeneren met de ratio. Hoewel ik er nog niet eens helemaal mee klaar ben. Als mijn intuitie iets in 1 seconde "bedenkt" en ik heb in een klein jaar het nog niet eens helemaal beredeneerd, dan vind ik dat zelf wel bijzonder.

Ja, sorry, ik weet het zelf niet beter. Ik wordt er zelf gek van als ik iets (te lang en uitvoerig) moet gaan beredeneren en daar een beslissing op nemen. Dan wordt ik kriegelig en wacht gewoon totdat ik het gewoon wel weet. Zelfs al zijn de feiten duidelijk. (Als ik mij dat kan veroorloven natuurlijk en het geen zaak van leven en dood is.)

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Als je het ego als een voertuig ziet dat je overal naar toebrengt, waarom zou je er dan van walgen ?

Als dualiteit de voorwaarde is van het kunnen ervaren waarom noem je het dan gevangen zitten ?

Ik ben niet de hele dag met Berlusconi bezig. Alleen op het moment dat ik er mee geconfronteerd wordt. Dan oordeelt mijn ego in een impuls over Berlusconi. Vanuit nondualiteit aanvaard ik hem.

Ik noem het gevangen zitten, omdat het ego nu eenmaal een gevangenis is.
Maar het ego is wel nodig om het te ervaren.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Heb je ook een voorbeeld waarin je ratio de beste raadgever was?

Ja hoor. Meestal volg ik de ratio. Als ik een puur zakelijke beslissing moet nemen, dan ben ik er met de ratio gauw uit. Mijn hypotheken heb ik altijd puur op ratio afgesloten en dat is prima bevallen. Ik ben niet gevoelig dan voor werking op mijn gemoed.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Ik ben niet de hele dag met Berlusconi bezig. Alleen op het moment dat ik er mee geconfronteerd wordt. Dan oordeelt mijn ego in een impuls over Berlusconi. Vanuit nondualiteit aanvaard ik hem.

Wat koopt iemand daarvoor, als je hem in dualiteit/irl tegenkomt? Theorie is mooi, maar uiteindelijk komt het aan op de praktijk.