Afgeronde veranderlijkheid in een top 5

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Er is geen zintuiglijke wereld op zich. Iets wat niet opgedeeld is, wordt fragmentarisch door de zintuigen opgenomen en door de geest opgebouwd als een fenomenale wereld. Dat deze fenomenale zelf opgebouwde wereld echt zou zijn, buiten de geest die het opdeelt en verwerkt tot wat er van ervaren wordt, is een illusie.

Heel dlt forum gebeuren, hier, waar moeite en ziel wordt in geïnvesteerd, ook.




Alleen Brahman, de onveranderlijke basis, is Werkelijk.



Brahman is de oorzaak van de zintuiglijk ervaren wereld. Geen wereld kan ervaren worden zonder Brahman. Brahman is dus de wereld.

Aanvankelijk staat het relatieve het ontdekken van deze onveranderlijke achtergrond in de weg, dan gaan we ons onderscheiden van alles wat in de weg staat, "dat ben ik niet, en dat ook niet", neti neti... Als er niets meer overblijft om uit te sluiten blijft Brahman alleen over als Waarheid. Maar Brahman ont-dekken is nog geen eindstation. Als, om in Brahman te blijven, de zelfbedachte wereld moet buiten gesloten worden, is in Brahman blijven onmogelijk, dan lijkt het inderdaad alsof je terug 'naar' de wereld moet. Pas als Brahman ontdekt is als de wereld, is er geen in en uit Brahman meer, geen contact houden meer met Brahman terwijl men terug naar de wereld gaat. Dan is alles wat zich voordoet Brahman. En is Brahman alles wat zich voordoet. Dat de wereld verschijnt is dan Waarheid, dat de wereld echt is, dat is dan gezien als de illusie. Als het verschijnen als Brahman gezien is, dan ziet men Waarheid. Als wat verschijnt als Brahman gezien wordt, dan ziet men illusie. In duidelijkere taal. Als het verschijnen gezien wordt als Helderheid dan is alles Helder, als wat verschijnt voor Werkelijk genomen wordt, dan zwemt men in illusie

Het verschijnen moet niet weg, moet niet verlaten worden, noch breekt het het contact met waaruit het maar verschijnen kan, alleen dat wat verschijnt voor Werkelijk nemen bedekt Brahman.

De (zintuiglijk waargenomen) wereld is een illusie.
Alleen Brahman (de onveranderlijke basis die waarnemen mogelijk maakt) is Werkelijk.
De onveranderlijke basis en het waarnemen van het veranderlijke dat daardoor mogelijk is, is niet-twee.

Wedden dat Laurens pure onversneden Boeddhistische hersenspoeling leest in jouw quote, Dorje..

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het spijt me voor je inspanningen dat ik hier niets mee kan.

Al goed, no worries.
Ga eerst je spiegel maar eens afstoffen.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Wedden dat Laurens pure onversneden Boeddhistische hersenspoeling leest in jouw quote, Dorje..

Dat kan, maar dat kan mij niet bezig houden.

[Sam]

Je hebt een fantastische 'feeling' ontwikkeld van/voor wat zich geïdentificeerd laat 'zien of benadrukt, petje af, maar die verwondering heeft je ook tegengehouden Laurens. En dat 'gemis' begint jou steeds meer in te halen.

Hier blijkt haarscherp dat afronden een illusie isö..

Net als de 'baasjes' van Facebook, Twitter en Instagram denken 'goed' bezig te zijn, is denken 'iets afgerond te hebben' slechts een illusie van egoö.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Hier blijkt haarscherp dat afronden een illusie isö..

Het veranderlijke verschijnt in de tijd. Het afronden verschijnt ook in de tijd.
Waarmee het afronden onder het veranderlijke valt.

Ik ben er achter wat afgeronde veranderlijkheid is! Dat kan morgen al weer in iets anders veranderd zijn. Waarmee iedere afronding -goed opgemerkt- alleen een illusie van afronding is....

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het veranderlijke verschijnt in de tijd. Het afronden verschijnt ook in de tijd.
Waarmee het afronden onder het veranderlijke valt.

Ik ben er achter wat afgeronde veranderlijkheid is! Dat kan morgen al weer in iets anders veranderd zijn. Waarmee iedere afronding -goed opgemerkt- alleen een illusie van afronding is....

Geloven in 'afronden', is als 'ontkennen dat een rivier stroomt'öö

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Geloven in 'afronden', is als 'ontkennen dat een rivier stroomt'öö

Nou ja, ieder zijn geloof. Ik ga liever voor het echte werk. Het Niet-zijn van Brahman en het zijn in de wereld levert het spanningsveld op die mij tot mens maakt. De tijd is de ontologische structuur waar ik mij als een zelf kan beleven en door het Niet-zijn mijzelf tegelijkertijd als een ander kan zien.

Zo wandelen licht en schaduw altijd getweeën verder. Wel-twee!

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Geloven in 'afronden', is als 'ontkennen dat een rivier stroomt'öö

In zijn-in-de-tijd stroom je met de rivier mee.
In het Niet-zijn van Brahman zie je hoe de rivier stroomt.
Zijn in de tijd is dan ook een negatie van Niet-zijn.
Je kunt niet beiden tegelijkertijd 'zijn'.
Je kunt het Niet-zijn wel 'weten' terwijl je in de tijd een zelf bent.

[Bassie]

Beweren dat Brahman de wereld is, is dus flauwekul. Dat kun je alleen beweren als je het verschil niet kent tussen Niet-zijn en zijn-in-de-tijd.

Daadwerkelijke zelfkennis is het kennen van verschil tussen die twee.
En ook het verschil weten tussen niet-twee en wel-twee.

De filosofie is hier ook populair om alles uit te sluiten en dan hou je 'vanzelf' Bewustzijn/Brahman over. (Dorje beweert eigenlijk hetzelfde als Laurens.)

Maar daar hebben de heren afgeronden toch buiten de waard gerekend. Alles verschijnt in bewustzijn is hier een vaak gebezigde opvatting. Dat is niet geheel correct. In wezen verschijnt het veranderlijke in de tijd.

Als je al het veranderlijke uit sluit blijf je evengoed nog zijn-in-de-tijd.
De poort van Niet-zijn blijft gesloten.....

Dat is mijn oordeel en daar moet u het mee doen.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Als je al het veranderlijke uit sluit blijf je evengoed nog zijn-in-de-tijd.
De poort van Niet-zijn blijft gesloten.....

Dat is er dan ook oorzakelijk aan dat 'realisatie' of het gerealiseerd 'zijn, een te 'ervaren gegeven 'is en kan wezen.
De reflectieve aard (Bewustzijn) kan daar feitelijk niks meer mee aanvangen.
Het loopt failliet in en als zich-zelf.. vol-ledig. Maw, de essentie van alle ervaren is.. waarde-loos., inclusief het 'ervaren gerealiseerd te zijn.
Het zogenoemde Weten daarentegen is zonder naam of toenaam, dat laat zich nergens en aan niets vastpinnen, niet aan het gerealiseerd 'zijn, noch aan het realiseren an sich. Feitelijk daagt een punt waar niks er meer toe doet, dat lijkt onverschilligheid of nihilisme etc, maar is alles behalve dat.

Om het romantisch te zeggen, tijd/ruimte verdwijnt, of tijd/ruimte wordt achter gelaten.. dan neem je geen afstand van al het gebeuren, dan is er eenvoudig geen gebeuren meer, nooit geweest ook.