Er is een groot verschil in de weg kennen en de weg gaan

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Alweer niet goed. De mens kan uit eigen beweging 'de wil' opgeven. Uiteraard i.c.m. andere zaken. Maar de eigen wil is ontzettend belangrijk.

Dit is een benadering vanuit de totaal andere hoek van het spectrum dan zelfonderzoek.
De wil opgeven is de wil onderdrukken. Alles wat onderdrukt wordt komt op de een of andere wijze latent weer naar boven. Je moet dan nog meer druk uitoefenen om het onder de pet te houden. Sommigen worden daarvan geestesziek.

Uiteraard is dit de weg niet. Belangrijk is te weten waar vandaan deze 'wil' zich manifesteert. Is daar een 'ik' bij betrokken dan is het raadzamer deze 'ik' aan een onderzoek te onderwerpen.

Bij het opgeven van 'de wil' ontwaakt het pneumatische zelf welke de mens helpt op weg naar Waarheid. Geen enkel mens bereikt op eigen houtje Waarheid.

Dat zijn dezelfde ideëel voorgespiegelde verwachtingen als wat er zou gaan gebeuren als wat het romantische 'hart' vermag te bewerkstelligen.
Met het doen van waarheidvinding kom je uit op wat Waarheid is, ieder mens kan dat zelf doen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik heb wel eens gelezen dat zo'n 'schokje' ook een methode is bij satsang.
Of het waar is weet ik niet, want ik ben er nooit geweest.
Dergelijke informatie was mij al voldoende om twijfel te hebben aan satsang.

Het is lang geleden in India en China gebeurt bij meditatie dat je onverwacht een klap op je rug kreeg met een lat van degene die toezicht hield of leerlingen hun gedachten weg geraakten uit de concentratie. Kennelijk ook toen al effectief toepasbaar.

Voor mij is het eenvoudig, als ik het eens ben met Marie dan schrijf ik dat en als ik het oneens ben ook. Voor de andere users geldt uiteraard hetzelfde.

Waar we hier bezig zijn met zelfonderzoek is het niet de bedoeling op zoek te zijn naar hetgeen waarmee je het eens bent, noch oneens bent. Het doet er niet toe.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Liefde zelf is geheel zonder voorwaarden, het is het ego wat voorwaarden heeft.
Over liefde zelf kan geen enkele discussie zijn. Als ik Rumi lees dan lees ik iemand die weet waar hij het over heeft. Herkenning. Bij mijn ontmoetingen met willekeurige mensen is er soms ook herkenning: de geliefden herkennen elkaar.

Liefde heeft een gezicht in 'de mens' en dergelijke ontmoetingen schenken mij (er is dus iemand) vreugde. Er is ook een schaduwzijde aan liefde. Er zijn mensen die hopeloos verdwaald zijn, en ook dat wordt 'gezien'.

Romantische krimkraam, struikelblokken op weg naar te weten komen wat je bent.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oke, ik respecteer jouw onderzoek en het gaat er niet over of jij voor jou wel of niet gelijk hebt... Waarschijnlijk heb jij wel een helende kracht gevonden door je te ontdoen van 'ego', 'ik'...
Ik heb mijn 'ego', 'ik' ook gezuiverd, maar voor mij, hoe meer ik mijn 'ik' zuiverde van alle stof en drek erop, hoe meer mijn 'ik' naar voren kwam als een enorme hulp op weg naar waarheid...

De pen is nog niet eens droog of je blijkt alweer een antwoord klaar te hebben. Ik doe er een half uur over om dit zorgvuldig in begrijpelijke taal weer te geven en je hebt het met een halve minuut alweer bekeken. Je kunt dit onmogelijk zorgvuldig tot je genomen hebben.

Dit belette mij totaal niet om in te zien dat het 'ik' niet de doener is, maar zoals Bassie zegt, het 'ik' is voor mij eerder de schouwer, die ziet... onbevooroordeeld; wat is, is en dank zij mijn 'ik' kan ik daar meer en meer en beter en beter deel in worden...
En uiteindelijk, moest ik ooit volledig tot waarheid komen zal dat 'ik' totaal verdwijnen... Geen probleem; ik heb geen enkele reden om dat 'ik' tot onsterfelijkheid uit te roepen...

Bassie doet geen gedegen zelfonderzoek en je aansluiten bij degenen die er een andere visie op na houden is geen verstandige zet. Zo kriskras je maar een beetje door de materie heen op zoek naar datgene wat beter (via je perceptie) in je kraam te pas komt en daarmee is ook weer ego gemoeid.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Alle, lees alle commentaar is feilbaar.. zo eenvoudig is het. Realisatie behoeft geen enkele uitspraak van waar het niets mee van doen heeft.. commentaar.

Dat is dan ook de reden dat je achter de schermen zit, je reduceert alles tot niks. Hier mee kan niemand wat en dat is kennelijk je bedoeling. Je wilt dat ieder verhaal uitmondt in een spagaat, en daarvan verwacht je dat het de trick doet dat je gedachten op tilt slaan. Met een mond vol tanden ben je dan gerealiseerd zeker?

Evenwel op nietszeggendheid daar zit niemand op te wachten.

Geen enkele gedachte is waar, maar we zullen het ermee moeten doen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dit is een benadering vanuit de totaal andere hoek van het spectrum dan zelfonderzoek.
De wil opgeven is de wil onderdrukken. Alles wat onderdrukt wordt komt op de een of andere wijze latent weer naar boven. Je moet dan nog meer druk uitoefenen om het onder de pet te houden. Sommigen worden daarvan geestesziek.

Uiteraard is dit de weg niet. Belangrijk is te weten waar vandaan deze 'wil' zich manifesteert. Is daar een 'ik' bij betrokken dan is het raadzamer deze 'ik' aan een onderzoek te onderwerpen.


Dat zijn dezelfde ideëel voorgespiegelde verwachtingen als wat er zou gaan gebeuren als wat het romantische 'hart' vermag te bewerkstelligen.
Met het doen van waarheidvinding kom je uit op wat Waarheid is, ieder mens kan dat zelf doen.

Ik constateer dat je 'de wil' nooit onderzocht hebt. Want de wil onderdrukken is niet het opgeven van de wil. Over geestesziekte heb ik het al uitgebreid gehad. Als je denkt dat je God bent is er iets loos.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het is lang geleden in India en China gebeurt bij meditatie dat je onverwacht een klap op je rug kreeg met een lat van degene die toezicht hield of leerlingen hun gedachten weg geraakten uit de concentratie. Kennelijk ook toen al effectief toepasbaar.

Het verbaast mij niet, dit soort zaken. Ik ben dan ook geen voorstander van meditatie, het heeft niks met zelfkennis van doen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Geen enkele gedachte is waar, maar we zullen het ermee moeten doen.

Onzin. Als ik de gedachte heb dat ik met mijn vrouw getrouwd ben dan is dat waar. En zo kan ik nog vele gedachten opnoemen welke waar zijn, bijvoorbeeld de gedachte dat een cirkel altijd rond is en een vierkant niet.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik wil alleen maar zeggen dat we hier doen aan concrete zaken en niet aan het vertellen van romantische verhalen wat het 'hart' vermag te doen.

Wie denkt er nu bekrompen??? Over het hart spreken en alleen maar romantische verhalen zien...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dit is een benadering vanuit de totaal andere hoek van het spectrum dan zelfonderzoek.
De wil opgeven is de wil onderdrukken. Alles wat onderdrukt wordt komt op de een of andere wijze latent weer naar boven. Je moet dan nog meer druk uitoefenen om het onder de pet te houden. Sommigen worden daarvan geestesziek.

De wil opgeven is de wil onderdrukken.
Dit zul je toch eerst moeten bewijzen...
Maar neem aan dat je gelijk hebt...

Hetzelfde kan men zeggen over je ego opgeven, je 'ik' opgeven. Het is inderdaad je 'ego', je 'ik' onderdrukken en zoals je zo mooi uitleg erna :
Alles wat onderdrukt wordt komt op de een of andere wijze latent weer naar boven. Je moet dan nog meer druk uitoefenen om het onder de pet te houden. Sommigen worden daarvan geestesziek.