Er is een groot verschil in de weg kennen en de weg gaan

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De anderen waren er niet bij gebaat , maar ik zelf wel.....

Een zelf dat ergens baat bij heeft is als een doodlopend straatje. Een zelf waarbij andere zelven gebaat zijn is als brood en spelen. Waar er geen (terugkoppeling naar een) zelf meer is, daar is Waarheid, Wijsheid, Liefde.

Meer specifiek:
Waar er geen zelf meer is, daar is Waarheid.
Waar er verschijnen is samen met een zien dat er geen zelf is, daar is Wijsheid.
Waar er verschijnen en inter-ageren is, maar geen terugkoppeling meer naar een eigen zelf, noch naar een ander zelf, daar is Liefde.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Een zelf dat ergens baat bij heeft is als een doodlopend straatje. Een zelf waarbij andere zelven gebaat zijn is als brood en spelen. Waar er geen (terugkoppeling naar een) zelf meer is, daar is Waarheid, Wijsheid, Liefde.

Meer specifiek:
Waar er geen zelf meer is, daar is Waarheid.
Waar er verschijnen is samen met een zien dat er geen zelf is, daar is Wijsheid.
Waar er verschijnen en inter-ageren is, maar geen terugkoppeling meer naar een eigen zelf, noch naar een ander zelf, daar is Liefde.

......

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Een zelf dat ergens baat bij heeft is als een doodlopend straatje. Een zelf waarbij andere zelven gebaat zijn is als brood en spelen. Waar er geen (terugkoppeling naar een) zelf meer is, daar is Waarheid, Wijsheid, Liefde.

Maar in de reflectie is er natuurlijk altijd een zelf. Er loopt een mannetje rond wat Dorje heet en een mannetje wat Bassie heet. En Bassie had als tijdelijk verschijnsel wel weer baat bij een onzin uitkramende Laurens.

Meer specifiek:
Waar er geen zelf meer is, daar is Waarheid.
Waar er verschijnen is samen met een zien dat er geen zelf is, daar is Wijsheid.
Waar er verschijnen en inter-ageren is, maar geen terugkoppeling meer naar een eigen zelf, noch naar een ander zelf, daar is Liefde.

Wijsheid is het verschil weten tussen zelf (de reflectie) en zelfloosheid (niet-reflectief).
Wijsheid is het weten dat je niet God bent, maar zowel zelf als niet-zelf.
Wijsheid is weten dat er altijd een terugkoppeling is, zoals ik nu op jouw reactie terug koppel. Waar ik er een paar uur terug nog geen zin in had.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Maar in de reflectie is er natuurlijk altijd een zelf. Er loopt een mannetje rond wat Dorje heet en een mannetje wat Bassie heet. En Bassie had als tijdelijk verschijnsel wel weer baat bij een onzin uitkramende Laurens.

Dat wordt aldus ervaren, en ervaring komt en gaat, net als het gevoel een zelf te zijn dat ergens baat bij heeft. Het is geen Werkelijkheid. Als dat gevoel komt is er geen Waarheid, maar persoonlijke waarheid. Nu dat gevoel gaat en komt, dat is het probleem niet, het probleem is het gevoel voor Werkelijk/Waar te nemen. Wijsheid is daarom als er gelijktijdig met het voordoen van dat gevoel gezien is dat er geen zelf is dat ergens baat bij heeft. Vanuit dit zien kan er toch communicatie voordoen, en als dit niet terugkoppelt op een zelf, niet meer gericht is op dat zelf, noch op enige ander zelf, dan is dit Liefde. In dat alles zijn Bassie's, Dorje's en Laurensen niet benaderd als werkelijke, op zichzelf bestaande feiten en geeft dit dan ook niet al dat gedoe wat er wel bij komt kijken als ze wel als dusdanig benaderd blijven.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Wijsheid is het verschil weten tussen zelf (de reflectie) en zelfloosheid (niet-reflectief).
Wijsheid is het weten dat je niet God bent, maar zowel zelf als niet-zelf.
Wijsheid is weten dat er altijd een terugkoppeling is, zoals ik nu op jouw reactie terug koppel. Waar ik er een paar uur terug nog geen zin in had.

Wijsheid is weten dat er noch zelf is, noch zelfloofheid, dat beiden gewoon toestanden zijn die zich voordoen, maar geen werkelijkheid hebben. Er koppelt zich dan niets meer terug, ook niet op iets dat een uur geleden er was en in werkelijkheid er nu niet meer is, maar als gevoel wel een aaneengeregen constante lijkt te zijn. Dat is wijsheid.

[Bassie]

In zelfloosheid is er sowieso geen terugkoppeling van wat dan ook. Daar is geen tijd, dus ook geen uur terug. Ook geen lichaamsbeleving.

In zelf is er wel de tijdsbeleving, het is het lichaam wat zich 'zelf' in de tijd bevindt en ook de tijd beleeft.

Meer smaken zijn er niet.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In zelfloosheid is er sowieso geen terugkoppeling van wat dan ook. Daar is geen tijd, dus ook geen uur terug. Ook geen lichaamsbeleving.

In zelf is er wel de tijdsbeleving, het is het lichaam wat zich 'zelf' in de tijd bevindt en ook de tijd beleeft.

Meer smaken zijn er niet.

..

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In zelfloosheid is er sowieso geen terugkoppeling van wat dan ook. Daar is geen tijd, dus ook geen uur terug. Ook geen lichaamsbeleving.

...

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In zelf is er wel de tijdsbeleving, het is het lichaam wat zich 'zelf' in de tijd bevindt en ook de tijd beleeft..

Lichaam produceert een gevoel van zelf. Met tijdsbeleving en herinnering rijgt het allerlei losstaande beleveningen aaneen tot het gevoel van één entiteit die beleeft. M.a.w. het koppelt terug op iets wat er in werkelijkheid niet is: een zelf. Dat is geen Waarheid, maar persoonlijke, gecreëerde waarheid.

Wijsheid is te zien dat dit zelf een gevoel is, een construct, geen werkelijkheid. Dat er in werkelijkheid niets in de tijd bevindt. Tijd is tevens een construct. Dat er in werkelijkheid geen lichaam is dat opzichzelf bestaat. Een lichaam afscheiden en ervaren als de basis van een zelf is ook een construct. Wijsheid komt voort uit zien van wat zich voordoet en construeert, dit te zien voor wat het werkelijk is: iets dat opgebouwd wordt, maar geen werkelijkheid heeft op zichzelf.

Liefde is wat zich spontaan opbouwt zich zo te laten ontvouwen zodat het blijft verwijzen naar waaruit het opgekomen is, m.a.w. naar zelfloofheid. Hierdoor kan wat opkomt zijn terugkoppeling op zichzelf verliezen en gewoon weer zijn wat het is (construct), zonder het voor iets anders (zelf) te houden.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

...

Lichaam produceert een gevoel van zelf. Met tijdsbeleving en herinnering rijgt het allerlei losstaande beleveningen aaneen tot het gevoel van één entiteit die beleeft. M.a.w. het koppelt terug op iets wat er in werkelijkheid niet is: een zelf. Dat is geen Waarheid, maar persoonlijke, gecreëerde waarheid.

Wijsheid is te zien dat dit zelf een gevoel is, een construct, geen werkelijkheid. Dat er in werkelijkheid niets in de tijd bevindt. Tijd is tevens een construct. Dat er in werkelijkheid geen lichaam is dat opzichzelf bestaat. Een lichaam afscheiden en ervaren als de basis van een zelf is ook een construct. Wijsheid komt voort uit zien van wat zich voordoet en construeert, dit te zien voor wat het werkelijk is: iets dat opgebouwd wordt, maar geen werkelijkheid heeft op zichzelf.

Liefde is wat zich spontaan opbouwt zich zo te laten ontvouwen zodat het blijft verwijzen naar waaruit het opgekomen is, m.a.w. naar zelfloofheid. Hierdoor kan wat opkomt zijn terugkoppeling op zichzelf verliezen en gewoon weer zijn wat het is (construct), zonder het voor iets anders (zelf) te houden.

Hierin vergis je je. Het lichaam met het bijbehorende verhaal = het zelf. Uiteraard is dat een persoonlijke, gecreëerde waarheid, maar voor de persoon in kwestie is het wel waar.

Door simpelweg dat zelf te ontkennen (op wat voor manier dan ook) schiet je niks op, want dan is dat ontkennen ook maar weer een geloof/gedachte. Dan zie je users rare dingen schrijven als dat 'de wereld' vermeend zou zijn en zo. En dan elimineer je alles en hou je 'waarheid' over (Maar niet heus).

Je schrijft dingen die an sich waar zijn (in werkelijkheid is er geen lichaam wat op zichzelf staat), maar dan moet wel de er achter liggende Werkelijkheid gekend zijn: "Ik ben dat". Met de nadruk op 'ik' want dan heb 'ik' die Werkelijkheid vastgesteld.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

...
Liefde is wat zich spontaan opbouwt zich zo te laten ontvouwen zodat het blijft verwijzen naar waaruit het opgekomen is, m.a.w. naar zelfloofheid. Hierdoor kan wat opkomt zijn terugkoppeling op zichzelf verliezen en gewoon weer zijn wat het is (construct), zonder het voor iets anders (zelf) te houden.

Over liefde kan niet zo veel gezegd worden. In de relatieve liefde is zelfs een 'zelf' noodzakelijk. Dan is het immers 'ik' die van een ander houdt. Idem bv mededogen. Ik heb een ander nodig om mededogen mee te hebben.

Absolute liefde is een andere kwestie.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Absolute liefde is een andere kwestie.

Waar geen 'ander' is, valt 'zelf' weg.. waar geen 'zelf' is, valt de 'ander' weg.