Jouw verhaal, mijn verhaal

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Zo bijzonder is dat toch niet Mihaela? Is er iets anders dan ons eigen verhaal?

Ik zag een ingang, en bracht mijn verhaal ook bij. Het woord bijzonder was een vervanging van: ''Er was eens''.... en dan het verhaal van een prinses die op een forum leefde.

.. en ze zochten naar de ziel nog lang en (on)gelukkig...


Ik ben een beetje aan het dollen.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik zag een ingang, en bracht mijn verhaal ook bij. Het woord bijzonder was een vervanging van: ''Er was eens''.... en dan het verhaal van een prinses die op een forum leefde.

.. en ze zochten naar de ziel nog lang en (on)gelukkig...


Ik ben een beetje aan het dollen.

Je dolt maar lekker Mihaela. In mijn reactie aan Agnes , maak ik, voor jou misschien, al wat duidelijk over mijn verhaal. Ik zie het hele leven als een bewustwordingsproces. En in het verhaal is, wat mij betreft, een duidelijke lijn te zien, met dat wat je in aanleg hebt meegekregen aan kwaliteiten en talenten, gekoppeld aan de omgeving waarin je bent opgegroeid, het gezin van herkomst e.d. Wat is jouw (mijn) bestemming in dit leven? Wat is datgene dat je met hart en ziel doet? En waar je je hele ziel en zaligheid in kwijt kunt? Wat vond je als kind leuk om te doen en doe je die dingen nog steeds? Heb je daar vorm aan kunnen geven? Kan ik (bij wijze van) morgen in vrede sterven en heb ik dan gedaan wat ik in dit leven wilde doen?

Daar kan ik bevestigend op antwoorden. Ik ben hulpverlener geworden, ik kan me herinneren dat ik me als kind altijd al met de underdog identificeerde. Ik nam het altijd op voor diegene die gepest werd door de rest van de klas. Dat werd dan mijn beste vriendinnetje. Omdat ik om de één of andere reden aanzien genoot in de klas, werd ze dan verder met rust gelaten. Op de middelbare school heeft zich deze situatie nog eens herhaald en toen was mij al duidelijk dat ik naar de sociale academie wilde gaan. Enfin.....zo is het gegaan.

Verder was ik altijd dol op zingen en dansen, hetgeen ik ook veelvuldig heb gedaan. Ik doe het nog steeds graag, hoewel het er nu veel minder van komt. En ik was altijd dol op lezen en verhalen en gedichten schrijven, en zo je kunt zien, schrijf ik nog steeds graag. Ik schrijf al jaren op diverse fora. Nou...tot zover maar even voor nu. Oké?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Je dolt maar lekker Mihaela. In mijn reactie aan Agnes , maak ik, voor jou misschien, al wat duidelijk over mijn verhaal. Ik zie het hele leven als een bewustwordingsproces. En in het verhaal is, wat mij betreft, een duidelijke lijn te zien, met dat wat je in aanleg hebt meegekregen aan kwaliteiten en talenten, gekoppeld aan de omgeving waarin je bent opgegroeid, het gezin van herkomst e.d. Wat is jouw (mijn) bestemming in dit leven? Wat is datgene dat je met hart en ziel doet? En waar je je hele ziel en zaligheid in kwijt kunt? Wat vond je als kind leuk om te doen en doe je die dingen nog steeds? Heb je daar vorm aan kunnen geven? Kan ik (bij wijze van) morgen in vrede sterven en heb ik dan gedaan wat ik in dit leven wilde doen?

Daar kan ik bevestigend op antwoorden. Ik ben hulpverlener geworden, ik kan me herinneren dat ik me als kind altijd al met de underdog identificeerde. Ik nam het altijd op voor diegene die gepest werd door de rest van de klas. Dat werd dan mijn beste vriendinnetje. Omdat ik om de één of andere reden aanzien genoot in de klas, werd ze dan verder met rust gelaten. Op de middelbare school heeft zich deze situatie nog eens herhaald en toen was mij al duidelijk dat ik naar de sociale academie wilde gaan. Enfin.....zo is het gegaan.

Verder was ik altijd dol op zingen en dansen, hetgeen ik ook veelvuldig heb gedaan. Ik doe het nog steeds graag, hoewel het er nu veel minder van komt. En ik was altijd dol op lezen en verhalen en gedichten schrijven, en zo je kunt zien, schrijf ik nog steeds graag. Ik schrijf al jaren op diverse fora. Nou...tot zover maar even voor nu. Oké?

Leuk, ik zag in je vorige tekst het begin. Het dollen was daar parallel aan.

Ik ben nog steeds benieuwd naar, hoe jij je bewustwordingsproces begon, en door wie jij je hebt laten inspireren. Waarin heb jij steun en inspiratie in gevonden?
Ging het je gemakkelijk af, of heb je ook je diepte punten gekend?

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door **********

Leuk, ik zag in je vorige tekst het begin. Het dollen was daar parallel aan.

Ik ben nog steeds benieuwd naar, hoe jij je bewustwordingsproces begon, en door wie jij je hebt laten inspireren. Waarin heb jij steun en inspiratie in gevonden? Ging het je gemakkelijk af, of heb je ook je diepte punten gekend?

Je kunt beter vragen waarin ik geen steun en inspiratie heb gevonden. Ik heb van alles gelezen en van alles gedaan. Te beginnen, denk ik, als ik me goed herinner, met Chopra en Wayne Dyer, om te eindigen met de hele advaita-mik-mak, en dan niet te vergeten alles daar tussen in. Het zou te ver voeren om dat allemaal op te gaan noemen. Hou het maar op boekenkasten vol. Verder ooit begonnen met TM (transcedente meditatie), tot aan de actieve meditaties van Osho en ook daar weer alles ertussenin.

Ik heb me verdiept in astrologie, in I-Tjing, in tarot, in numerologie, in enneagrammen, in NLP, je kunt het zo gek niet bedenken of het had wel mijn interesse en ik ging op onderzoek uit.

Ik heb me (ook beroepshalve) bezig gehouden met verschillende therapievormen, waaronder ook regressietherapie en RET (rationeel emotieve therapie), om er maar een paar te noemen.

Verder ben ik geïnteresseerd in de natuurkundige geneeskunde en heeft sjamanisme lange tijd mijn interesse gehad. Ik heb trance-healing gehad en tantra beoefend, met overledenen gecommuniceerd...enfin.....

Ik heb zojuist een mail gestuurd om een afspraak te maken voor een shiatsumassage en dan zien we wel weer wat dat wordt. En zo blijf ik lekker bezig........

Dieptepunten zeg je. Breek me de bek niet open (excusez le mot). Ik ben een mens van uitersten. Van himmelhoch jauchzend bis zum Tode betrübt, als je deze uitdrukking iets zegt. Ik ben een alles of niets mens. Het is zwart of wit, ik heb wat moeite met de grijstinten, zal ik maar zeggen. Lastig voor mijn omgeving, maar uiteindelijk natuurlijk het meest voor mezelf. Mijn laatste en diepste dieptepunt, ligt gelukkig alweer enige jaren achter me, maar dat gaat dan ook behoorlijk diep. Ik ben iemand die tot de bodem moet gaan, om dan van daaruit weer omhoog te krabbelen. maar ik moet dat zelf eerst doorleefd hebben, zo voelt het. Ik heb toen denk ik, een half jaar (en ik overdrijf niet) onafgebroken gehuild. Ik kon simpelweg niet meer ophouden. Het kwam uit de diepste en donkerste krochten van mijn persoon(lijkheid). Mijn gezicht is erdoor getekend. Door het vele huilen.

Tijdens dat proces en/of daarna (dat weet ik niet precies meer), kwamen de ervaringen van licht, te bizar om te beschrijven, overweldigend. Daarin vielen alle puzzelstukjes op hun plaats. Misschien waren dat, wat men wel noemt, de zogenaamde mystieke ervaringen, ik weet het niet. Buitengewoon heftig allemaal. En niet na te vertellen. Wat me is bijgebleven, is het inzicht zelf verantwoordelijk te zijn (geweest) voor alle ellende die zich in mijn leven manifesteerde. En dat is zeer ontluisterend, kan ik je vertellen.

Nu lijk ik in rustiger vaarwater terecht gekomen te zijn. En dat voelt goed. Maar ik wilde nooit van rustig vaarwater weten. Dat gaf me niet het gevoel dat ik leefde. Daar heb ik dus heel veel moeite mee gehad met dat rustige, evenwichtige, vredige. Ik ben nogal een temperamentje, zo wordt beweerd. Nou, daar zijn de harde kantjes een beetje vanaf zogezegd. Gvd is het toch zomaar nog een heel epistel geworden. Ik hoop een beetje naar tevredenheid.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Ik hoop een beetje naar tevredenheid.

Wat fijn dat jij de tijd nam, en van de ruimte gebruik maakte om mijn vragen te beantwoorden. Ik laat het even tot me komen.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wat fijn dat jij de tijd nam, en van de ruimte gebruik maakte om mijn vragen te beantwoorden. Ik laat het even tot me komen.

Je liet je niet gemakkelijk afschepen. En daarom vond ik dat ik je een antwoord schuldig was.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Agnes

Ja.....wat er soms nog wel opkomt is die lastige drang om mensen te overtuigen van hoe het anders zou kunnen...die oogklepjes afslaan...maar daar wordt je ook niet happy van.

Leef je jezelf uit Agnes. Als jij mijn oogklepjes opmerkt, wijs ze, liefdevol en zachtjes op, als je wilt.

Ik heb het idee dat het heel gemakkelijk is om bij een ander te zien/voelen/waarnemen. Mij valt gelijk op waar de ander nog in ontkenning is. Dus heb alle vertrouwen op dat de ander dus net zo snel dat bij mij ook opmerkt.
Ik zal uiteraard, licht tegensputteren, ook al is het alleen maar gevoelsmatig, want ik ben er niet vrij van, van weerstand tegen dat wat op mij als tegensprak en kritiek overkomt.

Waarom liefdevol en zachtjes aanwijzen? Ik geloof niet meer in hardheid, felheid. Het is nu de keuze die ik kan maken. Dat het leven liefdevol en zacht tot me komt.

Een lieve groet Agnes!

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Waarom liefdevol en zachtjes aanwijzen? Ik geloof niet meer in hardheid, felheid. Het is nu de keuze die ik kan maken. Dat het leven liefdevol en zacht tot me komt.

Dit begrijp ik niet Floortje. Mag ik je Floortje noemen? Dat klinkt me zoveel liever in de oren dan Mihaela, dat vind ik zo'n mond vol. Je wilt niet liefdevol en zachtjes ergens op gewezen worden, maar je hebt ook niks met hardheid, felheid. Hoe zie je het dan graag?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Dit begrijp ik niet Floortje. Mag ik je Floortje noemen? Dat klinkt me zoveel liever in de oren dan **********, dat vind ik zo'n mond vol. Je wilt niet liefdevol en zachtjes ergens op gewezen worden, maar je hebt ook niks met hardheid, felheid. Hoe zie je het dan graag?

Ik vroeg of ze me lief en zacht op kan wijzen als ze het opmerkt. Even kijken of ik verkeerd heb geschreven, of jij verkeerd hebt gelezen.
Ik heb liever Flory, Floortje is niet mijn lieveling afkorting, maar uiteraard, als jij dat lief bedoelt is het hoe dan ook Oké.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door **********

Ik vroeg of ze me lief en zacht op kan wijzen als ze het opmerkt. Even kijken of ik verkeerd heb geschreven, of jij verkeerd hebt gelezen.
Ik heb liever Flory, Floortje is niet mijn lieveling afkorting, maar uiteraard, als jij dat lief bedoelt is het hoe dan ook Oké.

Flory, dat klinkt ook goed. Dus als ik het goed begrijp vraag je haar (ons), of we jou op liefdevolle en zachte wijze, ergens op willen wijzen? Wil je misschien toelichten waarom we jou met fluwelen handschoentjes zouden moeten aanpakken?