Het Thomas Evangelie

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Caine!

Ik doe je een voostel.
Jij schrijft normale begrijpelijke zinnen die iedereen kan bevatten en dan geef ik antwoord op al je vragen. Ik bedoel dus zinnen met een onderwerp en een gezegde die grotendeels zijn voorzien van woorden die iedereen begrijpt.
Deal?!

Ik heb niet bij benadering een idee wat je hier zegt of waar je het over hebt.
Vandaar.

habnot

habnot...beste jongen.
jij bent veels te belezen'.....om dichter bij mijn onzin te kunnen komen.

het spijt me....maar in stemmen op jouw voorstel', zou de spontane oprechtheid halen uit mijn vertoon.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door caine

die laatste 6 zinnen b.v habnot.......vind jij dat voor iedereen begrijpelijke taal en verwijzing ???
dat moet wel een select clubje zijn waar jij je toe richt....
kom uit je hoofd kerel....dan zul je de onzin van mijn quotes ook beter vatten.

Nee, dat is het niet.
Maar het was dan ook niet voor iedereen bedoeld.
Alleen voor Mihaela.
En die begreep het!

habnot

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Nee, dat is het niet.
Maar het was dan ook niet voor iedereen bedoeld.
Alleen voor Mihaela.
En die begreep het!

habnot

mijn quotes zijn ook niet voor iedereen bedoeld......dat is mij' duidelijk.
voor wie ze wel bedoeld zijn, daar heb ik geen flauw benul van.
verder gaat het mij allemaal moeiteloos af.

********** 'begreep' het zoals zij het 'begreep'.....daar kun jij geen ondervinding van hebben....alleen kennis !, en dat beste habnot' is altijd magertjes, ook al zou je einstein of krishna of shankara zelf zijn.

[Naadje]

Ach ja.....ieder vogeltje zingt nu eenmaal zoals het gebekt is....

[diane]

Dag Habnut!

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Kennis is essentieel.
Kennisoverdracht is voorwaardelijk om tot enig begrip te komen van wat dan ook.
Om een begin te maken met zelfkennis is een zekere bereidheid nodig.
Bereidheid om iets van jezelf in te ruilen om er iets beters voor in de plaats te krijgen.

Het is niet zozeer het ontbreken aan kennis! Ben wel eens bang dat ik te veel kennis heb juist, want zoals je al zegt overal is het te vinden.
Die bereidheid is er natuurlijk, anders hield ik me er niet mee bezig.
Het gaat me evenmin om het ruilen voor iets "beters" o.i.d., maar om helemaal tot de kern te komen.
Heb wel eens het bange vermoeden dat dit misschien de barri?re is.
Maar besluiten om het dan "op te geven" is anderzijds dan ook weer een soort tactiek.
Het zijn juist die momenten van een soort vriendelijke stilte en leegheid die me doen verlangen om van "mezelf" verlost te zijn.

Je overgeven aan het leven......?!
Wat voor leven, welk leven?
Je kunt je aan van alles en nog wat overgeven zonder ooit tot de minste zelfkennis te komen.

Het ligt er maar aan wat je onder zelfkennis verstaat toch?
Als het om het "opruimen van het huis" gaat, daar ben ik lang mee bezig geweest.
Met overgave aan het leven bedoel ik dat ik voor mijn gevoel alles gedaan heb, kennis verzameld, en dat de ik nu niets meer kan "doen".
Zodat ik in een soort open houding en bereidheid afwachtend ben, van dag tot dag maar paradoxaal genoeg zonder te verwachten (!) dat de poort werkelijk opengaat.

Kennis van de Waarheid, kan Waarheid gek?nd worden Habnut?
Want alle theorie hierover ken ik dus wel...
De vraag is dus meer: hoe kan ik het gebouw binnenlopen.
Moet die kennis over het niet-ik dit en niet-ik dat etc. juist niet achter me gelaten worden?
Een volgende vraag: kan de "ik" besl?iten zelf het gebouw in te gaan?
Of gebeurt dit AAN de "ik"?

Soms heb ik er vrede mee dat dit niet tijdens dit leven voor me is weggelegd ook al is het verlangen ?n de bereidheid nog zo groot.
Leef ik meer in het moment en maak me er niet (meer) druk over.
Maar het zou best kunnen dat dit ook weer niet de juiste benadering is.

Dank voor je antwoord!

HG

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door caine

zoeken' en vinden' zijn intenties van de gedachten.....sensaties die alleen mogelijk zijn door een natuurlijk en enig vermogen van het denken' ONTVANKELIJKHEID'.....en daar komt geen gedachte bij kijken.

Het beroerde is dat ik iedereen begrijp...
Maar dat schiet niet op hoor.
Zoals ik al aan Habnut schreef begin ik de moed op te geven "het" nog te kunnen vinden.
Wat in jouw optiek dus gunstig is?

HG

[vesselin]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Soms heb ik er vrede mee dat dit niet tijdens dit leven voor me is weggelegd ook al is het verlangen ?n de bereidheid nog zo groot.
Leef ik meer in het moment en maak me er niet (meer) druk over.
Maar het zou best kunnen dat dit ook weer niet de juiste benadering is.

Zoals ik al aan Habnut schreef begin ik de moed op te geven "het" nog te kunnen vinden.

Dit is een van de problemen die kunnen opduiken als je met begrippen in contact komt als ?verlichting?, ?zelf-realisatie?, ?eenheids-bewustzijn?.
Je kan dan tot de conclusie komen dat het iets is dat je nog niet hebt, dat je het nog moet bereiken, dat je er nog niet bent. Of zoals je hier zelf schrijft: ?zal ik 'het' in dit leven nog vinden??
Als je dat doet, schep je in jezelf een leegte, een gemis, en dat kun je tot het einde der tijden volhouden.
Dit alles is gebaseerd op het misverstand dat de ander iets heeft dat jij niet hebt. Dat veroorzaakt een onrust in je ziel en verhindert dat je hier en nu vrede hebt.
Allen die je vertellen over ?eenheids-bewustzijn?, ?zelfrealisatie? enz. enz. - termen zat ? kunnen, wat ze daarmee bedoelen, op geen enkele manier aan jou overdragen. Als ze beweren van wel, misleiden ze jou en/of zichzelf.
Je bent hier en nu zelf het mysterie van het leven en alles wat er te vinden en te begrijpen valt zit in jou.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Het beroerde is dat ik iedereen begrijp...
Maar dat schiet niet op hoor.
Zoals ik al aan Habnut schreef begin ik de moed op te geven "het" nog te kunnen vinden.
Wat in jouw optiek dus gunstig is?

HG

Heel herkenbaar Diane...

Vooral dit :

Het beroerde is dat ik iedereen begrijp...

Tot ik het woordje "beroerde" er tussen uitliet en mijn hart een andere zin (in de dubbele betekenis van het woord) formuleerde, namelijk

"HET" (via mij) is dat ik iedereen begrijp; het beroerde (voor mij) is het niet begrepen worden"...

Door het ervaren van de afscheidingspijn van deze gedachte-realiteit, begon "het" via mij ook voor mij te "werken"... Ik heb "ontdekt" ?n aanvaard dat het (willen) begrijpen en het (willen) begrepen worden blijkbaar (deel van) "het" is via/voor mij. Sindsdien kan ik mezelf toestaan er "niets" van te begrijpen en voel ik me daarin zelfs begrepen...

Misschien "begrijp" je niets van wat ik hier schrijf; misschien wel... Het is allebei ok?, zowel voor jou als voor mij als voor "het"...

[Danique]

Tineke.. stiekem ben ik een fan van hoe jij met woorden om kunt gaan.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Ach ja.....ieder vogeltje zingt nu eenmaal zoals het gebekt is....

we hebben bedacht' elkaar te verstaan....en daarmee zijn we wezenlijk' onverstaanbaar geworden.
in stilte...is het verstaan' en de respons !, niet in het sentimentele begrip van de woorden, noch in het kundig/onkundig vermogen het zodanig weer te geven. de symboliek van de woorden verbloemen' meer' dan dat ze openbaren.....het bedacht verstaanbare is tot een kunst verheven'....en daarmee heeft de mens zich in een ver verleden op de weg van het kunstmatige begeven.