Nadjes stekkie

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Dat is, zoals gezegd, op een forum soms lastig in te schatten. En hoe langer je met elkaar schrijft/communiceert, hoe makkelijker dat gaat. Bij jou vind ik het soms lastig om in te schatten wanneer je ouwehoeren overgaat in ernst. Misschien zouden we daar een code voor kunnen afspreken? Dat jij bijvoorbeeld een woord of een icoontje plaatst als het menens wordt en ik echt mijn mond moet houden en moet kappen? Is dat een ideetje?

Nee, uiteraard niet. Is geen ideetje Nadje. Ik probeer iets uit te leggen, en volgens mij begrijp je niet echt wat ik wil zeggen.
Waar mij om gaat is alleen het gesprek NU. Als wij elkaar kunnen horen en begrijpen. Volgens mij, en dat is puur mijn gevoel, ga jij weer voorbij wat ik zeg.
Je bent weer in je rol van therapeut ineens. Je haalt de boosheid van Lily ook bij, alsof er een groeptherapietje wordt.
Ik heb niet het gevoel dat dat wat ik zei binnen kwam bij je. Mogelijk weer mijn taalgebrek.. dat kan..

[Lily]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Even hier naar toe gekopieerd om daar niet verder te storen. Zomaar een vraagje wat hier naar boven kwam. Wat levert boosheid je op? Of ben je het ook snel weer kwijt?

Boosheid is als de ramen open zetten, dan is het weg. Ik ben niet op iemand boos of zo. Ik ben daar nu van verlost.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Nee Mihaela je zag dat mijn opmerking mbt Nada's humor iets in jou teweeg bracht. Mijn enige doel is dat wat je meent bij mij te hebben waargenomen weer aan jou terug te geven, voel verder geen behoefde me in jou persoonlijke gesprekje met haar te mengen WiNk

Mooi zo..

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

Boosheid is als de ramen open zetten, dan is het weg. Ik ben niet op iemand boos of zo. Ik ben daar nu van verlost.

Mooi zo. Dat hoor ik graag.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Nee, uiteraard niet. Is geen ideetje Nadje. Ik probeer iets uit te leggen, en volgens mij begrijp je niet echt wat ik wil zeggen.
Waar mij om gaat is alleen het gesprek NU. Als wij elkaar kunnen horen en begrijpen. Volgens mij, en dat is puur mijn gevoel, ga jij weer voorbij wat ik zeg.
Je bent weer in je rol van therapeut ineens. Je haalt de boosheid van Lily ook bij, alsof er een groeptherapietje wordt.
Ik heb niet het gevoel dat dat wat ik zei binnen kwam bij je. Mogelijk weer mijn taalgebrek.. dat kan..

Is dat zo dat ik weer in mijn rol van therapeut schiet? Zou kunnen hoor, was niet de bedoeling. Waarin ga ik voorbij aan wat je zegt?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Is dat zo dat ik weer in mijn rol van therapeut schiet? Zou kunnen hoor, was niet de bedoeling. Waarin ga ik voorbij aan wat je zegt?

Als jij ineens technisch denkt. Om tekentjes te geven en zo, en het feit dat je de tekst van Lily erbij pakte. Ik meende je gevoel waar te nemen van : 'Leuk, hier kan ik iets voor hun betekenen'.
Ik meende eerst je openheid waar te nemen, en ineens sloot er iets bij je, en werd je rationeler.

[Mihaela]

Wat ik wilde zeggen is namelijk: Stel dat ik jouw benadering, jouw humor, juist als vijandig ervaar. Hoe kan je alsnog lachen, en humorvol vinden je tekst, als je weet dat de ander zich erdoor gekwetst voelt?

(ongeacht of de gekwetstheid volledig bij mij ligt)..

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wat ik wilde zeggen is namelijk: Stel dat ik jouw benadering, jouw humor, juist als vijandig ervaar. Hoe kan je alsnog lachen, en humorvol vinden je tekst, als je weet dat de ander erdoor gekwetst voelt?

(ongeacht of de gekwetstheid volledig bij mij ligt)..

Dan niet natuurlijk. Daarom mijn voorstel daar een afspraak over te maken, als jij echt het gevoel hebt dat ik daarin op enig moment te ver ga. Ik geef aan dat ik dat soms nog steeds lastig vind in te schatten bij jou.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Dan niet natuurlijk. Daarom mijn voorstel daar een afspraak over te maken, als jij echt het gevoel hebt dat ik daarin op enig moment te ver ga. Ik geef aan dat ik dat soms nog steeds lastig vind in te schatten bij jou.

Ik begrijp wat je bedoelt Nadje, kan me er ook wat bij voorstellen dat je niet in kan schatten bij mij.
Voor mij is ook niet van belang hoe in de toekomst zou gaan.
Het gaat mij alleen om het gesprek op dit moment, en dat ik het gevoel heb dat jij echt leest wat ik zeg, en wilt begrijpen wat ik zeg.

Als ik me er door gekwetst voel, nu of in de toekomst, is voor mij een kans om er naar te kijken. Dus vind ik niet nodig om wat dan ook af te spreken.

De enige wat ik wilde weten is: Als je weet dat je humor een ander kwetst, wil je weten wat in je humor mogelijk kwetsend kan zijn voor een ander?

Kijk, ik heb ook dezelfde humor regelmatig, maar ik ben me ervan bewust dat er ook een kwetsende kant in schuilt, in die vorm van humor. Ik kan niet beter dan dit uitleggen Nadje, ik stuit op mijn onvermogen zoveel als taal, en ook het vermogen om to the point te zijn.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik begrijp wat je bedoelt Nadje, kan me er ook wat bij voorstellen dat je niet in kan schatten bij mij.
Voor mij is ook niet van belang hoe in de toekomst zou gaan.
Het gaat mij alleen om het gesprek op dit moment, en dat ik het gevoel heb dat jij echt leest wat ik zeg, en wilt begrijpen wat ik zeg.

Als ik me er door gekwetst voel, nu of in de toekomst, is voor mij een kans om er naar te kijken. Dus vind ik niet nodig om wat dan ook af te spreken.

De enige wat ik wilde weten is: Als je weet dat je humor een ander kwetst, wil je weten wat in je humor mogelijk kwetsend kan zijn voor een ander?

Kijk, ik heb ook dezelfde humor regelmatig, maar ik ben me ervan bewust dat er ook een kwetsende kant in schuilt, in die vorm van humor. Ik kan niet beter dan dit uitleggen Nadje, ik stuit op mijn onvermogen zoveel als taal en ook vermogen om to the point te zijn.

Nou ik vind dat je het prima doet. Ik denk zelfs dat ik wel begrijp wat je bedoelt te zeggen. Ik vind het mooi dat we er niet iets over hoeven af te spreken. Dat betekent voor mij, dat je tenminste bereid bent te geloven dat het nooit mijn intentie is om een ander moedwillig te kwetsen. Dat ontroert me en maakt me dankbaar. Ik heb trouwens toch het gevoel dat we elkaar de laatste tijd beter zijn gaan begrijpen.

Mbt je vraag, ik weet wat het kwetsende daarin kan zijn. Het kwetsende is uiteindelijk altijd hetzelfde. Het is altijd die niet traceerbare "ik", die zich gekwetst voelt, toch? Of hoe zie jij dat?