Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Laurens het is ook algemeen geweten dat je maar iets echt kunt weten als je het zelf ondergaan hebt... Wij mogen nog zo meeleven met vb. de Oecrainers op dit ogenblik en wij kunnen ons nog zo voorstellen hoe erg een oorlog is met al zijn blinde bombardementen, maar zolang jij zo'n bombardement niet hebt meegemaakt weet je niet echt wat het is...

Je betrekt het 'weten' op iets aards en dat is weten in de betekenis van opgedane kennis. Er is een intrinsiek weten 'Weten' genaamd.

Maak dat van mij een doener???

Ja.

Neen dat maakt van mij een persoon die zoveel mogelijk in volle bewustzijn de wereld, het zijn en wat is, ervaart...

Dat alles doet zich voor in het relatieve van het doenerschap.

En dat ervaren, hoe je het ook wilt draaien en of keren is een persoonlijke instelling... Zoals ik niet in jouw plaats tot volmaaktheid kan komen en jij het zelf moet doen, en dat geldt voor alles in de wereld waar ik één mee ben...

Ervaren blijft altijd een menselijk gebeuren, het persoonlijke is afhankelijk van hoe je je daartoe verhoudt. Geen waarlijk onderzoek beoogt tot iets te komen (volmaaktheid).

En de ware onderzoeker weet waar de limieten van het onderzoek zijn...
Binnen de mogelijkheden van zijn onderzoek, prima... Willen zijn bevindingen buiten de grenzen van zijn onderzoek voor waar nemen is bullshit...

Het einde van het onderzoek is als er niets meer te onderzoeken valt.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het einde van het onderzoek is als er niets meer te onderzoeken valt.

Inderdaad, als men weet dat het allemaal maar bullshit is...
Boeiend blijft het om te zien hoe alles in elkaar schuift...

En daar kan men misschien tot een hoger weten komen...

Alles is één, hemel en aarde ook en daarom moeten wij mensen aanvaarden dat wij niet zonder doel op aarde geboren werden...

Als het enkel zou zijn om de hemel te bereiken, laten we dan gewoon afwachten tot de dood zelf ons van de aarde bevrijdt...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Alles is één, hemel en aarde ook en daarom moeten wij mensen aanvaarden dat wij niet zonder doel op aarde geboren werden...

Zit je jezelf moed in te spreken Marie. Gedegen zelfonderzoek wijst uit dat er geen doel voor het leven is opgesteld. Voor jou in de plaats had er makkelijk iemand anders geboren kunnen worden en was je er niet geweest. Het is dus allemaal random. Vroeger dacht ik dat het bestaan, dat in zichzelf voorziet, ook de mens in ontwikkeling heeft gebracht met een doel. Maar het enige doel dat het bestaan lijkt na te streven is de overleving (en dus de verbetering) van de soort.

Als het enkel zou zijn om de hemel te bereiken, laten we dan gewoon afwachten tot de dood zelf ons van de aarde bevrijdt...

Er is geen hemel.
De bevrijding die er is is de bevrijding van een zelfje, een ik. Voor die bevrijding zorgt de natuur uiteindelijk zelf middels het aftakelingsproces en de dood. Maar je kunt je ook eerder van je 'ik' bevrijd worden gedurende je leven middels het gedegen zelfonderzoek.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zit je jezelf moed in te spreken Marie. Gedegen zelfonderzoek wijst uit dat er geen doel voor het leven is opgesteld. Voor jou in de plaats had er makkelijk iemand anders geboren kunnen worden en was je er niet geweest. Het is dus allemaal random. Vroeger dacht ik dat het bestaan, dat in zichzelf voorziet, ook de mens in ontwikkeling heeft gebracht met een doel. Maar het enige doel dat het bestaan lijkt na te streven is de overleving (en dus de verbetering) van de soort.

Zoals je zegt, Laurens, het enige doel is de overleving van de soort...
En wat is dat die soort; zijn dat de levende wezens van vandaag of de zijnswijzen door de eeuwen heen...
Ik vind het verhaaltje dat de goden in den beginne zich verveelden en spelletjes gingen spelen door zichzelf in allerlei vormen uit te beelden... Maar ze gingen zo op in hun spelletjes dat ze de weg naar hun oorspronkelijk zijn niet meer terugvonden en zo ons opschepen met onze dagelijkse bekommernissen...
Denk daar maar eens over na, in plaats van te denken dat het volstaat om dit aardse leven, in spiritus, vaarwel te zeggen om verder te geraken...

Er is geen hemel.
De bevrijding die er is is de bevrijding van een zelfje, een ik. Voor die bevrijding zorgt de natuur uiteindelijk zelf middels het aftakelingsproces en de dood. Maar je kunt je ook eerder van je 'ik' bevrijd worden gedurende je leven middels het gedegen zelfonderzoek

Je hebt inderdaad de keuze om als een zombie door het leven te gaan; want hoe je het ook draait en of keert, het 'ik' is nu juist het enige dat je hebt om terug aansluiting te vinden met het AL...
Voor jou, of je het nu wil of niet, is het 'ik' het 'Al', zonder 'ik' geen 'Al' voor jou, noch voor ieder zijn dat zichzelf het leven ontzegt; want dat is wat je doet door te denken dat het volstaat om je 'ik' de nek om te draaien... of door te denken dat het 'ik' een afgelijnde, afgeschermde, verdelende entiteit zou zijn in plaats van de navelstreng die je juist verbindt en linieert met het AL...
Wij weten niets, Laurens meer zelfs het enige dat we kunnen weten, en je hebt gelijk velen weten zelfs dat niet, is "'ik' ben".
De dag dat je doordrongen ben van dat 'ik ben', die dag hebt je de poort naar het Al geopend...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Je hebt inderdaad de keuze om als een zombie door het leven te gaan; want hoe je het ook draait en of keert, het 'ik' is nu juist het enige dat je hebt om terug aansluiting te vinden met het AL...
Voor jou, of je het nu wil of niet, is het 'ik' het 'Al', zonder 'ik' geen 'Al' voor jou, noch voor ieder zijn dat zichzelf het leven ontzegt; want dat is wat je doet door te denken dat het volstaat om je 'ik' de nek om te draaien... of door te denken dat het 'ik' een afgelijnde, afgeschermde, verdelende entiteit zou zijn in plaats van de navelstreng die je juist verbindt en linieert met het AL...
Wij weten niets, Laurens meer zelfs het enige dat we kunnen weten, en je hebt gelijk velen weten zelfs dat niet, is "'ik' ben".
De dag dat je doordrongen ben van dat 'ik ben', die dag hebt je de poort naar het Al geopend...

Je blijft maar verhaaltjes vertellen waar ik in het geheel niet ontvankelijk voor ben.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je blijft maar verhaaltjes vertellen waar ik in het geheel niet ontvankelijk voor ben.

Ontvankelijkheid is nogthans de eerste voorwaarde tot bevrijding uit en van zichzelf... Hoe kan je hier komen verklaren dat je je 'ik' hebt doorzien als niet bestaande als je er hier zo duidelijk in zijt blijven hangen???

Je had kunnen zeggen dat mijn verhaaltjes jou totaal niet interesseren, jouw goed recht, daar wordt hier zoveel gezegd dat mij totaal niet (meer) interesseert... Maar zeggen dat je er niet ontvankelijk voor bent wil zeggen dat je je van op voorhand ervan hebt afgesloten, lees dat je opgesloten zit in jezelf... in datzelf dat zogezegd niet bestaat...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ontvankelijkheid is nogthans de eerste voorwaarde tot bevrijding uit en van zichzelf... Hoe kan je hier komen verklaren dat je je 'ik' hebt doorzien als niet bestaande als je er hier zo duidelijk in zijt blijven hangen???

Je had kunnen zeggen dat mijn verhaaltjes jou totaal niet interesseren, jouw goed recht, daar wordt hier zoveel gezegd dat mij totaal niet (meer) interesseert... Maar zeggen dat je er niet ontvankelijk voor bent wil zeggen dat je je van op voorhand ervan hebt afgesloten, lees dat je opgesloten zit in jezelf... in datzelf dat zogezegd niet bestaat...

Marie ik ben hier om een andere reden dan jij. Mijn boodschap is kort en bondig. Ik ga alleen op je in om je verhaaltjes te ontkrachten of ontzenuwen. Maar het mag niet baten, steeds opnieuw weer verzin je nieuwe. De verhaaltjes getuigen van een verlangen zoals jij graag ziet dat het is. Dat is een totaal andere manier van benaderen dan zoals ik daar mee bezig ben. Na een paar keer heen en weer gekaatst te hebben noteer ik een tanende belangstelling bij mij, namelijk niet ontvankelijk meer te zijn voor al dit gefantaseer. Fijn voor je om te weten, dan hoef je al die moeite niet te doen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Marie ik ben hier om een andere reden dan jij. Mijn boodschap is kort en bondig. Ik ga alleen op je in om je verhaaltjes te ontkrachten of ontzenuwen. Maar het mag niet baten, steeds opnieuw weer verzin je nieuwe. De verhaaltjes getuigen van een verlangen zoals jij graag ziet dat het is. Dat is een totaal andere manier dan ik daar mee bezig ben. Na een paar keer heen en weer gekaatst te hebben noteer ik een tanende belangstelling bij mij, namelijk niet ontvankelijk meer te zijn voor al dit gefantaseer. Fijn voor je om te weten, dan hoef je al die moeite niet te doen.

Maak je niet ongerust, het kost mij geen moeite...

Beiden zeggen we dat we naar waarheid zoeken...
Jij wijst mij erop waar ik verkeerd zou zitten, aan mij om dat te controleren...
Idem voor jou...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ontvankelijkheid is nogthans de eerste voorwaarde tot bevrijding uit en van zichzelf...

Er is geen tussenweg. De mens is óf gebonden aan het ik óf hij is ontvankelijk.
Een beetje van beiden wat, dat gaat niet.

Het kenmerk van gebondenheid aan ik, is gebonden zijn aan de wereld welke voor ons verschijnt. Vandaar het vasten aan de wereld. Terwijl men tijdens dat vasten gewoon in die wereld verblijft en werkt.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Helder maar het geeft nog steeds niet aan wat je Marie wilde zeggen. Maar inmiddels heb ik de belangstelling verloren.

We hebben onze belangstelling voor elkaar verloren, Laurens.
We spreken elkaars taal niet. Ook nooit gedaan.