Aankomen

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Heb ooit een preek meegemaakt van een dominee, die zei dat God het helemaal niet erg vindt als we het zonder hem proberen....

Zo lang we maar contributie blijven betalen, zeker ??

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Besef jij dat, of ,ken' je dat als Wat' je bent?

Dat wat ik ben, stelt niet de voorwaarde 'gekend' te willen zijn door de wie-ik-ben. Een verlangen daar naar is in de wie-ik-ben ontstaan, die vrij was/is al dan niet gehoor te geven aan dat verlangen en het te 'volgen'.

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Wat is er eerder, situaties, omstandigheden en aanleidingen waar conceptvorming op volgt, of eerst conceptvorming waar situaties, omstandigheden etc op volgen?

Er zijn eerst ?omstandigheden? die tot conceptvorming leiden. De bewust of onbewust gevormde/gehanteerde concepten trekken visies en ervaringen aan die daarmee ?overeenstemmen?. Eens dat beseft wordt, zijn concepten als toneelkledij die je -afhankelijk van je rol- aantrekt.

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Je zegt dat er zoiets is als een objectieve waarheid, wat is dat dan volgens jou?

Ik zeg dat ik weet dat ik -als subject- de objectieve waarheid niet kán kennen, waardoor het voor mij dus juist ONmogelijk is om de vraag ?wat is dat dan?? te beantwoorden. Om te kunnen weten of er überhaupt zoiets als een objectieve waarheid bestaat, zou ik mijn eigen subject zijn ?teniet? moeten doen, en dat is me tot nu toe alvast nog nooit gelukt?

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Om te Leven' heb ik geen concepten nodig, maar om hier en daar richting te ervaren aan mijn 'bestaan' zijn concepten uitermate handig en praktisch.

Concept-vrij leven is mij vreemd? Al heb ik ooit zo geleefd, vooraleer ik me bewust was van mezelf als zijnde mezelf, toch 'weet' ik dit niet meer omdat er nu eenmaal geen herinneringen aan deze manier van zijn in mijn bewustzijn ?leven?, aangezien herinneringen op zich al duiden op concepthantering.

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Ik kan je ontelbare systemen opnoemen die gesloten zijn in/als zichzelf, en toch aan verandering onderhevig zijn..maar daardoor zijn die systemen(subjectief/objectief/organisch/anorganisch nog niet open.

Het ?zichzelf? (vorm/inhoud/eigenschappen) van eender welk systeem, wordt bepaald door het bewustzijn dat erin aanwezig is. De termen open en gesloten zijn dus van toepassing op dat bewustzijn en niet op dat ?zichzelf?? Maar ik had wel graag enkele voorbeelden gekregen van die ontelbare systemen die jij als ?gesloten in/als zichzelf? beschouwt, want ik kan er mij niets bij voorstellen.

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Een mens wordt geboren en is in staat om door ervaring/beleving veranderlijkheid te ondervinden, genoeg veranderlijkheid om duizenden keren een 'bestaan' mee te vullen. Maar het bestaan als mens duurt maar een fractie en is kort. (relatief gezien) Dat veranderlijkheid wordt gewaardeerd door de subjectieve identiteit is omdat het zich zijnde de subjectieve ervaring wil behouden als een eeuwige continuiteit, de ervaring van het ogenschijnlijk kunnen behouden van die continuiteit is illusoir t.a.v Wat' je als essentie bent.

Veranderlijkheid wordt door mijn subjectieve identiteit gewaardeerd omdat het (nieuwe) mogelijkheden impliceert en dus vastroesten tegengaat. Dit houdt niet automatisch in dat ik een eeuwige continuïteit zou ambi?ren. Als ik morgen in één klap dement zou worden, en niet meer zou weten wie ik (geweest) ben, zal dat eerder problematisch zijn voor degenen die mij als die wie gekend hebben dan voor de wie die ik dan zal geworden zijn. Dementeren is echter een proces en ik acht het waarschijnlijk dat mijn persoonlijk bewustzijn het beleven ervan, het zélf getuige zijn van de transformatie van de ene wie in een andere wie, niet direct als een aangenaam aanpassingsproces zal ervaren. Ik weet echter dat wat ik ben geen oordeel velt over hoe mijn ?illusoir? persoonlijk bewustzijn de dingen ervaart?

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

?Leven is? vind ik een mooi antwoord, ik had het zelf kunnen verzinnen ?

Maar Rob toch, ergens iets van vinden is niet het ware leven hoor

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Verder kunnen we er hartelijk om lachen maar dat is het menselijk drama, dat de complete godvergeten mensheid haar ervaring van de werkelijkheid aanziet voor de werkelijkheid.

Toen ik bovenstaande zin las, borrelde er hier een ?aan Rob te stellen vraag? op, die als volgt klonk : ?Rob, hoe komt het dat je niet beseft dat :

1? jouw visie ?dat de complete godvergeten mensheid de ervaring van de werkelijkheid aanziet voor de werkelijkheid?, en

2? jouw mening dat deze visie als ?het menselijke drama? dient te worden beschouwd

JOUW ervaring van de werkelijkheid is??

En na deze openingszin, deed het aardse leven nog een extra grote duit in het zakje en sprak :

?Dames en heren, welkom! En hartelijk dank trouwens voor uw inschrijving voor mijn cursus ?de wereld van het menselijke drama?. Ik ben blij dat u gelooft in de waarde en betekenis van deze cursus en de verrijking die deze u te bieden heeft, want ik acht het niet uitgesloten dat ik zélf zou beginnen twijfelen aan de zin ervan wanneer er zich geen vrijwillige deelnemers zouden aanbieden. Zoals u weet, bevat deze cursus verschillende onderdelen. Ik zet ze nog even voor u op een rijtje en dan hoeft u slechts de pijlen te volgen die u de weg naar het desbetreffende bewustzijnslokaal wijzen, waar de ervaringen u zullen aangeboden worden. Er is dus keuze uit :

- blind zijn voor het menselijke drama
- zich bewust worden van het menselijke drama
- zichzelf 'verliezen' in het menselijke drama
- ontkenning van het menselijke drama
- niet begrijpen van/verzet tegen het menselijke drama
- lijdzaam ondergaan van het menselijke drama
- onverschilligheid t.o.v. het menselijke drama
- begrip voor/acceptatie van/vrede hebben met het menselijke drama
- zich afwenden van het menselijke drama
- dramatiseren van het menselijke drama
- bagatelliseren van het menselijke drama
- zoeken naar de ontstaans-/bestaansreden van het menselijke drama
- willen ontstijgen aan het menselijke drama
- zich verantwoordelijk voelen voor/schuldig aan het menselijke drama
- vluchten voor het menselijke drama
- proberen het menselijke drama te 'verlichten?
- proberen het menselijke drama te voorkomen
- proberen het menselijk drama te doen verdwijnen
- belachelijk maken van het menselijke drama
- relativeren van het menselijke drama
- lachen (keuze uit : zuur/hartelijk/iets er tussenin) met het menselijke drama
- ontdekken van de zin van het menselijke drama

Tijd is in deze cursus van geen tel (er zal altijd tijd genoeg zijn), dus u kan op uw gemak en aan een eigen tempo van het ene lokaal naar het andere gaan? Er is sowieso ook meer dan voldoende ruimte in elk bewustzijnslokaal dus maakt u zich alsjeblieft evenmin zorgen om een eventueel plaatsgebrek. Ik wens u alvast veel succes en een boeiende ervaringservaring toe en hoop u opnieuw te kunnen verwelkomen bij één van de vele andere cursussen die ik geschreven heb! Er is momenteel grote belangstelling voor ?de wereld van het menselijke potentieel?, zeker bij diegenen die de cursus die jullie nu gaan volgen, al achter de rug hebben.?

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Niet dat het erg is. We hebben nu eenmaal zintuigen en we kunnen denken (althans, een groot deel van ons) en dat kunnen we vrolijk blijven doen totdat het er mee ophoudt. We kunnen ook nog onze ervaringen in woorden beschrijven en die delen met elkaar. Maar inzien dat het allemaal maar een beperkte houdbaarheidsdatum heeft in plaats van er in te gaan geloven dat het waar is, dat heet ontwaken uit de droom.

En inzien dat geloven in de werkelijkheid van de ervaringswereld (en al wat door dat geloof veroorzaakt wordt) sowieso een beperkte houdbaarheidsdatum heeft, heet wakker zijn IN de droom! Maar dat 'zien' vindt meestal maar plaats nadat het besef doorgedrongen is dat er geen ?ontsnapping? UIT de droom mogelijk is. De droom wordt immers sowieso gedroomd, met of zonder het bewuste medeweten of de vrijwillige medewerking van de droomfiguren?

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Zo, dan ga ik nu mijn neus te ruiken leggen boven de stoofschotel die ik al sinds gisteravond aan het maken ben.

Zo lang al? Hopelijk is de houdbaarheidstijd ondertussen nog niet verstreken

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waarom zeg je niet gewoon wat je in essentie bent in plaats van allerlei andere veronderstellingen te maken?

Zou het kunnen komen door ,enkel dat Dat kan ontdekken ( door gedegen onderzoek, zoals onze geliefde Renoir zou zeggen) wat je niet bent,
wat rest is wat je Bent.

Dan nog dat wat 'rest' dat wat jij onder andere nog benoemd middels deze woorden:

Wat ik ben is 'niets', dat weet ik al, maar dat 'niets' is zo diepgaand, zo alomvattende, zo verscheiden dat ik meerdere levens nodig denk te hebben om dat 'niets' volledig te kunnen vatten...

zichzelf laten oplossen, als onbenoembaar Zijn, zonder enige invulling.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Heb ooit een preek meegemaakt van een dominee, die zei dat God het helemaal niet erg vindt als we het zonder hem proberen....

Was een verlichte dominee denk ik .... :)

God/bewustzijn kan ook alleen maar waar gemaakt worden als het "vrijwillig" ontdekt wordt. En God/dat wat is zal niet eeuwig weg gecijferd kunnen worden worden. "Vrijwillig" binnen het duale kader dan.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Even heel precies Ulla;
Als Wat' je bent bedekt kan zijn dan is dat niet het Wat' je bent ,Wat' je bent kan nooit bedekt zijn..
Het Wat' je bent wat bedekt kan zijn is de concept beleving van Wat' je bent, en dat is niet Wat' je bent.

Ja ik snap je, maar ik verwoordt het (misschien) anders.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Heb ooit een preek meegemaakt van een dominee, die zei dat God het helemaal niet erg vindt als we het zonder hem proberen....

Was een verlichte dominee denk ik .... :)

De doener leeft in een 'godvergeten' toestand. Dus het is een makkelijk haalbaar ideaal

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Even heel precies Ulla;
Als Wat' je bent bedekt kan zijn dan is dat niet het Wat' je bent ,Wat' je bent kan nooit bedekt zijn..
Het Wat' je bent wat bedekt kan zijn is de concept beleving van Wat' je bent, en dat is niet Wat' je bent.

Hewel als er iets, bij definitie al, niet bedekt kan worden dan is het wel het 'niets'; want elke bedekking van 'niets' maakt er ogenblikkelijk 'iets' van...

Dat is een simpel weten van het verstand en dat is dan ook gemakkelijk mee te delen, maar daarom is het nog geen beleven, geen 'zijn'.

De dag dat je hebt kunnen ervaren, beleven wat het 'niets' is; die dag ben je, gelul of niet, heel dicht bij je kern aanbeland en die dag doen de benamingen en de woorden er ook niets meer toe.
Maar een ding is zeker, die dag hang je niet meer alleen af van je verstand, die dag 'ben je' en die dag hang je je 'ego', je 'ik' ook gewoon als een mantel aan de haak.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Ja, de godganse dag 69 gaat ook vervelen ;)

Hewel voor de verandering zet je hem dan maar eens op zijn kop...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zou het kunnen komen door ,enkel dat Dat kan ontdekken ( door gedegen onderzoek, zoals onze geliefde Renoir zou zeggen) wat je niet bent,
wat rest is wat je Bent.

Dan nog dat wat 'rest' dat wat jij onder andere nog benoemd middels deze woorden:

zichzelf laten oplossen, als onbenoembaar Zijn, zonder enige invulling.

Hewel, mag ik dan zeggen dat ik weet 'wat ik ben'; maar dat ik het nog niet volledig 'ben'?