Afgescheidenheid.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Btw, gevoel een dualiteit? Kan je dat uit leggen?

Vraag niet teveel Niets,....

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynthia

Dat vind ik dan wel knap van mezelf.
Dat ik dualiteit neer pen in dit non dualistisch,zijn!

Heeft nondualisme juist niet dualisme nodig om zichzelf te ervaren, zonder nu weer teveel waarde te hechten aan dat dualisme?
Zoals Renoir altijd zegt te ontdekken wat je niet bent, is dat wat je niet bent toch te ontdekken in dat dualisme?

Soms meen ik veel weerstand te zien tegen dat dualisme/ego, maar zonder dat lijkt me niet dat je kunt zien wat je niet bent.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Niets, liefde is liefde toch en of dat nou op mezelf of de ander gericht is, voor liefde is dat geen probleem, toch?

Wat is dan niet op jezelf gerichte liefde?

Niets, ik wil je uitleggen hoe ik de boel zie/ervaar maar wat heb jij daar aan.

Waar loop jij nu tegen aan?

Ik zit voor 100% hier maar een beetje te schudden aan bomen, balletjes op te gooien en aannames te spiegelen of zoiets.

Ik zag dat het topic 'dualiteit' was en gaf er een draai aan.

Voor mij bestaat er niet zoiets als dualiteit of Liefde.

Wat ik per definitie schrijf deugt van geen kanten en is hooguit een vingerwijzing.

Maar in het DENKEN zou je tot niet-DENKEN kunnen komen door dat DENKEN te ontrafelen/mee te denken en dan zou je in het GEDACHTEGOED van nondualisme/advita (ofzoiets) kunnen stellen dat nondualiteit geen 2 is maar 1.

Een gevoel komt en gaat dus het is een verschijnsel en niet wat je bent.

Het zogenaamde gevoel wat we LIEFDE noemen is ook een komen en gaan dus verschijnsel en niet wat we zijn ofwat LIEFDE daadwerkelijk is, als we het dan toch het woordje LIEFDE willen gebruiken.

Is dit wat je uitgelegd wilde hebben?

Ja, waarvoor mijn dank. Ik toets altijd mijn eigen gedachtengoed aan dat van anderen. Zo kan ik zien waar het kiert. Zowel wat ik zelf denk als wat jij denkt.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Wat is dan niet op jezelf gerichte liefde?

Onvoorwaardelijke Liefde is niet op je zelf gericht. Voorwaardelijke liefde wel. Bijvoorbeeld in de betaalde liefde is het betalen een voorwaarde.

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Heeft nondualisme juist niet dualisme nodig om zichzelf te ervaren, zonder nu weer teveel waarde te hechten aan dat dualisme?

Soms meen ik veel weerstand te zien tegen dat dualisme/ego, maar zonder dat lijkt me niet dat je kunt zien wat je niet bent.

Ik zie het zo:

Bewustzijn heeft zich uigestort over al deze tempels. Ik geloof dat dit gebeurt is,omdat bewustzijn zichzelf wilt ervaren. Ervaren is mijn functie als mens! Dit probeer ik vol overgave en heel intens te doen. Zodat ik mijn ervaring kan offeren aan mijn God ' bewustzijn' .

Ik denk dat de weerstand tegen dualisme/ego alleen gevoelt word door de tempels die spelen met "verlichting bereiken" . Iedereen is immers gevuld en verlicht. Je kan niet uit of buiten het zijn, zijn! Aangezien het een verlicht wezen is, is het een verkeerd denkbeeld te denken dat je niet verlicht bent of afgesneden etc..... iedereen is verbonden. De een wilt alleen in deze droom de goeroe of verlichte zijn terwijl de ander de voorkeur geeft aan een bestaan als tja..... ach noem maar wat schatje

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Onvoorwaardelijke Liefde is niet op je zelf gericht. Voorwaardelijke liefde wel. Bijvoorbeeld in de betaalde liefde is het betalen een voorwaarde.

Onvoorwaardelijke Liefde kent geen enkele voorwaarde ook niet niet van het op jezelf gericht zou mogen zijn. Er is alleen aanvaarding van alles wat er is. Zonder uitzondering. Zelfs van allerlei voorwaarden en oordelen.

In die zin is Liefde is.

Zolang je nog moet bedenken wat Liefde is is er nog steeds een voorwaarde. Liefde is eigenlijk vertaald ook de realiteit zien van alles wat is. Je komt terecht in een soort doolhoof qua denken als je daarover zou gaan denken.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Onvoorwaardelijke Liefde is niet op je zelf gericht. Voorwaardelijke liefde wel. Bijvoorbeeld in de betaalde liefde is het betalen een voorwaarde.

Okay Niets dan reken ik er bij jou niets voor.

Is dat onvoorwaardelijke liefde dan?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Heeft nondualisme juist niet dualisme nodig om zichzelf te ervaren, zonder nu weer teveel waarde te hechten aan dat dualisme?
Zoals Renoir altijd zegt te ontdekken wat je niet bent, is dat wat je niet bent toch te ontdekken in dat dualisme?

Soms meen ik veel weerstand te zien tegen dat dualisme/ego, maar zonder dat lijkt me niet dat je kunt zien wat je niet bent.

Hans, het gaat er uiteindelijk niet om om wat je wel of niet bent.

Er bestaat werkelijk niet zoiets als dualisme, nondualisme, ego, zichzelf ervaren en meer van die reut.

Het zijn enkel hulpmiddeltjes/foefjes om 'daar te geraken' waar je ziet dat de gehele hulpmiddelenshit zoals verlichting, dualisme, nondualisme, deze hele woordenbrij hier op het forum, enkel een hulpmiddel is.

Je kunt dus i.p.v. alle woordenbrij het beste kijken wat er in je dagelijkse aan de hand is waardoor je hier op een forum met jezelf bezig bent.

Waar je nog naar op zoek bent of wat dan ook.

Ik bied je enkel een mogelijkheid om daar te geraken.

Maar daar zul je wel Hans en zijn fratsen voor moeten doorzien.

Maar ik hoop maar dat er geen Hans is, zoals er geen Aart is.

En zit ik tegen een zelfgecreerde Hans aan te lullen die er niet eens is.

Een Hans die er daadwerkelijk niet is, een Hans die niet meer spelletjes speelt met zichzelf om dat zogenaamde zichzelf te zien getriggerd worden.

Want Hans is verdwenen of niet en dan rest er geen spelletjes meer.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynthia

Tja.... daar zeg je wat vagebond!
Mijn gedicht het toppunt van dualiteit!

Dankje schatje!!
Dat vind ik dan wel knap van mezelf.
Dat ik dualiteit neer pen in dit non dualistisch,zijn!

Ja, hoe is 't toch bij God mogelijk! (dat 't niet anders kan dan hé bedoel ik)

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynthia

Tja.... daar zeg je wat vagebond!
Mijn gedicht het toppunt dualiteit!

Idd Cynthia, dat is wat ik zeg.

Uit het gedicht spreekt vooral een verlangen naar stilte. En zoals je wellicht zou kunnen vermoeden heeft verlangen in de verste verste daar niks mee te maken.

Een duaal gedicht dus, kan er niks anders van maken....