Vagebond

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Eigenlijk komt ook dit voort uit niet luisteren en invullen vanuit eigen perceptie, spreek ego dat zich wil doen gelden. Vaak niet eens zo verkeerd bedoeld.
Van het een komt het ander en zomaar zit je in iets verwikkeld wat je helemaal niet wilde. En ik vind het soms verrekte lastig niet in die val te trappen, lukt dus ook niet altijd. Ontdek ik het pas achteraf of tijdens. Ondertussen zie je de splinter wel in het oog bij je gesprekspartner. Zelf al weet je technisch hoe het werkt, (communicatie kun je leren), blijft het zonder inzicht alsnog een technisch verhaal. Beginnen en het houden bij jezelf neemt al veel weg.

De (vooringenomen) perceptie te samen met de egotrucjes die we onszelf aangeleerd hebben maken ons volstrekt ontoegankelijk voor waarheid (nog niet eens die met een hoofdletter). Daarom wijs ik ook telkens op die gekleurde perceptie en de trucjes die ego uithaalt om het gelijk (en de omstanders) aan zijn zijde te krijgen. Zodra je aan (gedegen) zelfonderzoek gaat doen, want dat heeft dat in zich, wordt je waarheidlievender en wil je denkfouten die er gemaakt worden aantonen. Maar ego, altijd uit op z'n eigen gelijk, ziet daarin een ego zich inspanning gelijk te krijgen en zijn ego gaat maar zelden niet in de tegenaanval. Ego ziet altijd ego en daarom moet het op zijn eigen activiteiten, omkeringen toepassen, omstanders meekrijgen e.d. gewezen worden. De meeste ego's komen op fora om nog bedrevener te worden in het hanteren van allerhande trucjes. Als je zelf een ego bent en een splinter ziet in het oog van een ander ben je niet bij machte de balk in je eigen oog te zien en wordt het heel moeilijk om je eigen aandeel daar buiten te houden.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

De (vooringenomen) perceptie te samen met de egotrucjes die we onszelf aangeleerd hebben maken ons volstrekt ontoegankelijk voor waarheid (nog niet eens die met een hoofdletter). Daarom wijs ik ook telkens op die gekleurde perceptie en de trucjes die ego uithaalt om het gelijk (en de omstanders) aan zijn zijde te krijgen. Zodra je aan (gedegen) zelfonderzoek gaat doen, want dat heeft dat in zich, wordt je waarheidlievender en wil je denkfouten die er gemaakt worden aantonen. Maar ego, altijd uit op z'n eigen gelijk, ziet daarin een ego zich inspanning gelijk te krijgen en zijn ego gaat maar zelden niet in de tegenaanval. Ego ziet altijd ego en daarom moet het op zijn eigen activiteiten, omkeringen toepassen, omstanders meekrijgen e.d. gewezen worden. De meeste ego's komen op fora om nog bedrevener te worden in het hanteren van allerhande trucjes. Als je zelf een ego bent en een splinter ziet in het oog van een ander ben je niet bij machte de balk in je eigen oog te zien en wordt het heel moeilijk om je eigen aandeel daar buiten te houden.

Ja en dat is vermoeiend, dus als je dat een keer doorhebt wil je dat dus niet meer. Bedoel je dat ook met waarheidslievend?

Het is mogelijk om buiten je ego te gaan en dat van buitenaf te aanschouwen en er steeds meer zicht in en op het ego te krijgen. Dan heb je een ego en ben je het niet meer. Zoals ik het waarneem is ego niet hetzelfde dan diegene zoals (het) ik hier heet en zichzelf waar kan nemen. Dat is m.i. nog neutraal en gevormd vanuit het zijn/weten.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ja en dat is vermoeiend, dus als je dat een keer doorhebt wil je dat dus niet meer. Bedoel je dat ook met waarheidslievend?

Het is mogelijk om buiten je ego te gaan en dat van buitenaf te aanschouwen en er steeds meer zicht in en op het ego te krijgen. Dan heb je een ego en ben je het niet meer. Zoals ik het waarneem is ego niet hetzelfde dan diegene zoals (het) ik hier heet en zichzelf waar kan nemen. Dat is m.i. nog neutraal en gevormd vanuit het zijn/weten.

Je hebt een identiteit nodig in de dagelijks omgang met de wereld dat is je 'ikje'. In afgeslankte vorm herbergt dat je kenmerken en je instincten en in optima forma is dat een dominant baasje met zijn hebberige drijfveren en gewend zijnde om onmiddellijk te krijgen wat het wil en zo niet de meest uiteenlopende onhebbelijke tot aan moordzuchtige neigingen toe vertoont.

Het is niet erg 'in' om een eenvoudig 'ikje' te hebben en bescheiden te zijn, het wordt enorm aangemoedigd om voor je zelf op te komen, maar niemand neemt enige moeite om eerst eens te achterhalen wat dat 'je zelf' nou eigenlijk is waar je zo je best voor doet.

Met dat 'wie' of 'wat is dat ik' begint de liefde voor waarheid en die groeit naarmate je daarin vordert. Als je dan ziet hoe 'onwaar' alles is ga je eraan storen en je met zienswijzen die dat verhullen of proberen te verhullen, dan wel overschreeuwen, bemoeien. Dat is waarheidlievendheid, je in dienst stellen van waarheid in plaats van in je 'ikje'.

Het kan dat je niet zo'n prominent ego hebt dat zich graag wil laten gelden maar het is niettemin een ego dat zich tekort gedaan kan voelen en zich ineens weer opwerpt voor zijn deel of voor zijn gelijk. Dus ja buiten je ego gaan kan maar kent geen bestendigheid. Dus heb je allerhande vreemde onverklaarbare verschijnselen dan kan ego zich onbewust doen gelden. Beter is het gedegen zelfonderzoek te doen naar dat 'ik' wat je denkt te zijn en dan laat het na je leven te bepalen. Als je waarheidvinding tot het bittere einde doorzet blijft er weinig of niets over dat aan de term waarheid voldoet, dat overblijfsel heet 'weten'.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je hebt een identiteit nodig in de dagelijks omgang met de wereld dat is je 'ikje'. In afgeslankte vorm herbergt dat je kenmerken en je instincten en in optima forma is dat een dominant baasje met zijn hebberige drijfveren en gewend zijnde om onmiddellijk te krijgen wat het wil en zo niet de meest uiteenlopende onhebbelijke tot aan moordzuchtige neigingen toe vertoont.

Het is niet erg 'in' om een eenvoudig 'ikje' te hebben en bescheiden te zijn, het wordt enorm aangemoedigd om voor je zelf op te komen, maar niemand neemt enige moeite om eerst eens te achterhalen wat dat 'je zelf' nou eigenlijk is waar je zo je best voor doet.

Met dat 'wie' of 'wat is dat ik' begint de liefde voor waarheid en die groeit naarmate je daarin vordert. Als je dan ziet hoe 'onwaar' alles is ga je eraan storen en je met zienswijzen die dat verhullen of proberen te verhullen, dan wel overschreeuwen, bemoeien. Dat is waarheidlievendheid, je in dienst stellen van waarheid in plaats van in je 'ikje'.

Het kan dat je niet zo'n prominent ego hebt dat zich graag wil laten gelden maar het is niettemin een ego dat zich tekort gedaan kan voelen en zich ineens weer opwerpt voor zijn deel of voor zijn gelijk. Dus ja buiten je ego gaan kan maar kent geen bestendigheid. Dus heb je allerhande vreemde onverklaarbare verschijnselen dan kan ego zich onbewust doen gelden. Beter is het gedegen zelfonderzoek te doen naar dat 'ik' wat je denkt te zijn en dan laat het na je leven te bepalen. Als je waarheidvinding tot het bittere einde doorzet blijft er weinig of niets over dat aan de term waarheid voldoet, dat overblijfsel heet 'weten'.

Daarmee zeg je dus nu wel dat dat het ik en ego een en hetzelfde is? Want dat was mijn vraag. Ik heb namelijk niet meer het gevoel dat ik altijd maar dat ego ben maar dat het zich soms wel wil laten gelden oftewel eerder een gekwetst gevoel heeft. Wat wil gaan plakken. En dan komt er wat zegt nee niet doen of kijk er eerst na. Ik doe daar voor mezelf wel onderzoek in
en ben dus tot die ontdekking gekomen. En wat bedoel je met vreemde
verschijnselen? Zou het dan niet zo moeten zijn dat ego als een soort gedachte(bundel) helemaal wegblijft als je het hebt doorzien? Ik heb je uitleg nu een paar keer gelezen. Maar ik wacht even je antwoord af.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Daarmee zeg je dus nu wel dat dat het ik en ego een en hetzelfde is? Want dat was mijn vraag. Ik heb namelijk niet meer het gevoel dat ik altijd maar dat ego ben maar dat het zich soms wel wil laten gelden oftewel eerder een gekwetst gevoel heeft. Wat wil gaan plakken. En dan komt er wat zegt nee niet doen of kijk er eerst na. Ik doe daar voor mezelf wel onderzoek in
en ben dus tot die ontdekking gekomen. En wat bedoel je met vreemde
verschijnselen? Zou het dan niet zo moeten zijn dat ego als een soort gedachte(bundel) helemaal wegblijft als je het hebt doorzien? Ik heb je uitleg nu een paar keer gelezen. Maar ik wacht even je antwoord af.

Ik zag alleen de vraag of ik dat bedoelde met waarheidlievend en wat waarheidlievend is is vervolgens in het antwoord vervat.

Vreemd dat ondanks de gedane moeite om het verschil van 'ik' en 'ego' te duiden je toch nog komt met dat 'ik' en 'ego' hetzelfde is. Zie je het verschil niet tussen de 'ik in afgeslankte vorm' en 'ik in optima forma'? Dus nogmaals de een is een 'ik' in de sobere identiteit slechts om van uit te kunnen gaan en de ander is een pedant hebberig heerschap, oftewel ego.

Een ego dat zich de ene keer wel en de andere niet laat gelden is niet opgelost.

Een vreemd verschijnsel kan zijn dat je denkt dat ego is opgelost en ineens toch z'n kop op steekt. En ja gedegen zelfonderzoek heeft als resultaat dat ego oplost.

Het was allemaal vervat in de woorden en nog veel meer, maar misschien behoor je tot de categorie mensen die alleen maar ja/nee antwoorden op vragen kan verwerken.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zag alleen de vraag of ik dat bedoelde met waarheidlievend en wat waarheidlievend is is vervolgens in het antwoord vervat.

Vreemd dat ondanks de gedane moeite om het verschil van 'ik' en 'ego' te duiden je toch nog komt met dat 'ik' en 'ego' hetzelfde is. Zie je het verschil niet tussen de 'ik in afgeslankte vorm' en 'ik in optima forma'? Dus nogmaals de een is een 'ik' in de sobere identiteit slechts om van uit te kunnen gaan en de ander is een pedant hebberig heerschap, oftewel ego.

Een ego dat zich de ene keer wel en de andere niet laat gelden is niet opgelost.

Een vreemd verschijnsel kan zijn dat je denkt dat ego is opgelost en ineens toch z'n kop op steekt. En ja gedegen zelfonderzoek heeft als resultaat dat ego oplost.

Het was allemaal vervat in de woorden en nog veel meer, maar misschien behoor je tot de categorie mensen die alleen maar ja/nee antwoorden op vragen kan verwerken.

Nee dat niet. Ik heb je uitleg een aantal keren gelezen voordat ik het goed begreep en het verschil begon te zien. Ik had het zelf qua woorden/uitleg anders in gedachten , misschien daarom. Het komt wel op hetzelfde neer. En het is mij zeker duidelijk dat ego dan nog niet is opgelost. Bedankt voor je moeite.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Vagebond en ik zeggen, kort samengevat, tegen elkaar dat wij geen blijk geven van inzicht en daarom geen gedegen zelfonderzoek gedaan hebben. Daaruit ontspint zich een woordenwisseling over hoe dat inzicht tot uitdrukking komt maar dat wordt vervolgens van haar kant niet gezien en dat is wat mij betreft logisch wanneer dat gedegen zelfonderzoek niet gedaan is want dan ontbreekt het. Kortom het bewijs van inzicht tonen is niet eerder te leveren dan wanneer gedegen zelfonderzoek gedaan is.

Klopt Renoir wij zijn idd stekeblind. Leg nog eens uit hoe dat (zelf-)inzicht, waar je ook nu weer glorieus blijk van geeft, tot uitdrukking komt.

Je getuigd met het stellen van de vraag 'Zelfonderzoek leidt toch niet tot een behoefte zichzelf te bewijzen?' zelf geen zelfonderzoek gedaan te hebben. En het feit DAT het niet gedaan is (noch wordt) noopt juist tot dit soort idiote woordenwisselingen. Voor mij, gedegen zelfonderzoek gedaan hebbende, is er geen 'zichzelf' en bestaat er niet een 'behoefte' tot bewijzen, dan wel onderscheiden. Het bestaat alleen maar bij degenen die het niet gedaan hebben (jij kennelijk en de uit een persoon bestaande groep Vagebond die zich er op laten voorstaan een prominent aanwezig ego te hebben). Ik heb daar, in het kader van promotie van het doen van gedegen zelfonderzoek, helaas maar al te vaak op in te gaan.

Wij zijn op de hoogte van het gegeven dat de aanwezigheid van een prominent ego u gerust stelt, dat is voor u iets als knuffel voor een kind. Wij zijn, ten behoeve van groter goed, gaarne bereid ons gedegen zelfonderzoek op een zijlijn, buiten uw zicht, te parkeren.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Klopt Renoir wij zijn idd stekeblind. Leg nog eens uit hoe dat (zelf-)inzicht, waar je ook nu weer glorieus blijk van geeft, tot uitdrukking komt.

Je laat je er graag op voorstaan een ego te hebben en dat het prominent aanwezig is dat blijkt al meteen uit de eerste zin. Op de indicatie geen inzicht te hebben antwoord ego doorgaans met een overtreffende trap om dat getoonde inzicht ridicuul te laten overkomen. Met dit opmerken breng ik dat inzicht tot uitdrukking.

Wij zijn op de hoogte van het gegeven dat de aanwezigheid van een prominent ego u gerust stelt, dat is voor u iets als knuffel voor een kind. Wij zijn, ten behoeve van groter goed, gaarne bereid ons gedegen zelfonderzoek op een zijlijn, buiten uw zicht, te parkeren.

Wat een vreemde veronderstelling dat uw aanwezigheid mij gerust zou stellen, uw aanwezigheid geeft mij echter wel, en u dientengevolge dank verschuldigd te zijn, de gelegenheid om zijn aard aan te tonen.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je laat je er graag op voorstaan een ego te hebben en dat het prominent aanwezig is dat blijkt al meteen uit de eerste zin. Op de indicatie geen inzicht te hebben antwoord ego doorgaans met een overtreffende trap om dat getoonde inzicht ridicuul te laten overkomen. Met dit opmerken breng ik dat inzicht tot uitdrukking.

Ach zo ja, wij roepen eerst een gebrek aan inzicht op om dan vervolgens te concluderen dat er een gebrek aan inzicht bestaat. Lijkt allemaal heel logisch ware het niet dat in wij in de gewone mensenwereld gewoon zijn eerst eens te checken of er überhaupt het gebrek aan inzicht bestaat dat wij menen waar te nemen. Wij doen dat om onszelf uit te dagen mbt of onze inzichten wel op waarheid berusten en/of niet, zoals u zo treffend aangeeft, op een prominent aanwezig ego. Want eenmaal terug in de gewone mensenwereld kan e.e.a. in sommige gevallen wel eens terug wazig worden waardoor wij vast komen te zitten in een mega-valkuil. Zo één als waar u zich, zonder dat u in de gaten lijkt te hebben, zich in bevindt. We hebben het allemaal al een keer meegemaakt, vandaar dat het, niet om het één of ander, zo helder zichtbaar is voor ons.

Wij zullen het u nu vervolgens niet kwalijk nemen wanneer u, zoals wij van u gewent zijn, ons schrijven aan ons prominent aanwezige ego toe schrijft, wij begrijpen vanuit welke grond u conclusies komen, zoals u zult begrijpen.

Wat een vreemde veronderstelling dat uw aanwezigheid mij gerust zou stellen, uw aanwezigheid geeft mij echter wel, en u dientengevolge dank verschuldigd te zijn, de gelegenheid om zijn aard aan te tonen.

De veronderstelling dat onze aanwezigheid u geruststelling geeft mag misschien minder vreemd zijn dan u verondersteld. U roept dagelijks een hele wereld aan prominent aanwezige ego in leven. Wanneer u zich daar niet comfortabel bij zou voelen vragen wij ons af waarom u dat dan toch elke dag weer zo'n wereld in leven roept.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ach zo ja, wij roepen eerst een gebrek aan inzicht op om dan vervolgens te concluderen dat er een gebrek aan inzicht bestaat. Lijkt allemaal heel logisch ware het niet dat in wij in de gewone mensenwereld gewoon zijn eerst eens te checken of er überhaupt het gebrek aan inzicht bestaat dat wij menen waar te nemen. Wij doen dat om onszelf uit te dagen mbt of onze inzichten wel op waarheid berusten en/of niet, zoals u zo treffend aangeeft, op een prominent aanwezig ego. Want eenmaal terug in de gewone mensenwereld kan e.e.a. in sommige gevallen wel eens terug wazig worden waardoor wij vast komen te zitten in een mega-valkuil. Zo één als waar u zich, zonder dat u in de gaten lijkt te hebben, zich in bevindt. We hebben het allemaal al een keer meegemaakt, vandaar dat het, niet om het één of ander, zo helder zichtbaar is voor ons.

Ik dacht ik leg het uit, einde verhaal, maar helaas.

Er lag al de eerder gedane gemeenschappelijke constatering dat er noch bij jou, noch bij mij sprake was van inzicht. Weliswaar ten aanzien van ene Vagebond en niet ten aanzien van het Vagebond collectief steevast betiteld als 'we'.

Wat mij betreft ligt aan dat gebrek het hebben van een ego ten grondslag waarop je je ook beroept die te hebben en voor mij ook zichtbaar prominent aanwezig.

Dus daar waren we al uit.

Wij zullen het u nu vervolgens niet kwalijk nemen wanneer u, zoals wij van u gewent zijn, ons schrijven aan ons prominent aanwezige ego toe schrijft, wij begrijpen vanuit welke grond u conclusies komen, zoals u zult begrijpen.

Dat is heel fideel.

De veronderstelling dat onze aanwezigheid u geruststelling geeft mag misschien minder vreemd zijn dan u verondersteld. U roept dagelijks een hele wereld aan prominent aanwezige ego in leven. Wanneer u zich daar niet comfortabel bij zou voelen vragen wij ons af waarom u dat dan toch elke dag weer zo'n wereld in leven roept.

De aanwezigheid van ego hoef ik niet in het leven te roepen, dat doet het zelf wel.