Zelfonderzoek...

[Natan]

Hoe 'onderzoek' je jezelf als alles in beweging is? Je hebt nimmer dezelfde gedachten, gevoelens en je lichaam veroudert met de dag.
Wat je nu gelooft kan morgen anders zijn en je gevoelens voor iemand kunnen als een blad aan een boom omslaan.
Je kunt wel jezelf observeren, je kunt alert zijn, gevoelig voor wat is. En daar is dan ook het inzicht dat geen conclusie is. Maar het puur aanwezig zijn.
Inzicht wat niet binnen het moment zelf is, is niets meer dan een bepaald standpunt ten opzichte van wat is. Geen licht buiten de grot maar in de grot.
Inzicht veroudert met het moment. Inzicht hoort bij het leven zelf. Elk moment heeft zijn eigen waarheid en dat is de Waarheid.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Natan

Hoe 'onderzoek' je jezelf als alles in beweging is? Je hebt nimmer dezelfde gedachten, gevoelens en je lichaam veroudert met de dag.
Wat je nu gelooft kan morgen anders zijn en je gevoelens voor iemand kunnen als een blad aan een boom omslaan.
Je kunt wel jezelf observeren, je kunt alert zijn, gevoelig voor wat is. En daar is dan ook het inzicht dat geen conclusie is. Maar het puur aanwezig zijn.
Inzicht wat niet binnen het moment zelf is, is niets meer dan een bepaald standpunt ten opzichte van wat is. Geen licht buiten de grot maar in de grot.
Inzicht veroudert met het moment. Inzicht hoort bij het leven zelf. Elk moment heeft zijn eigen waarheid en dat is de Waarheid.

Al doende en gaandeweg..en de rest van je gedachten zou ik zelf aan grondig zelfonderzoek onderwerpen. Jezelf steeds de vraag stellen hoe absoluut waar het eigenlijk allemaal is.

[Natan]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Jezelf steeds de vraag stellen hoe absoluut waar het eigenlijk allemaal is.

Ook maar volgens mij vooral hier en nu.
Niet zozeer 'allemaal' maar dat wat zich dan opdringt via het zelfbeeld. Een bepaalde gedachte.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Natan

Ook maar volgens mij vooral hier en nu.
Niet zozeer 'allemaal' maar dat wat zich dan opdringt via het zelfbeeld. Een bepaalde gedachte.

De vraag is en blijf of we zelf waar zijn of enkel verbeelding en als je van jezelf aanneemt dat je alleen in de verbeelding van een dieper zijn, die jijzelf bent, zou bestaan, dan blijft voor mij de vraag waar de wereld bleef toen ik van bewustzijn nog geen appel had gegeten...

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Natan

Ook maar volgens mij vooral hier en nu.
Niet zozeer 'allemaal' maar dat wat zich dan opdringt via het zelfbeeld. Een bepaalde gedachte.

Ja, daar komt het op neer. En soms bevind zich "allemaal" zomaar in een nu moment.

[Natan]

Zelfonderzoek versus zelfobservatie?

Wat valt er te onderzoeken als alles alleen maar nu is, zoals het is? Maar je kunt wat is wel direct observeren. En in dat observeren is tijd afwezig, want als het klokje tikt, is er sprake van een of ander onderzoek.
Ware observatie is zonder tijd en centrum. Dan ben je wat je waarneemt. Als er sprake is van angst, dan is er niemand die dat onderzoekt en in dat directe zien is verlichting voor wat is. En er niet buiten.
Je eigen gedachten onderzoeken heeft geen zin als er sprake is van afstand. En als er sprake is van volledige aandacht, is er ook direct sprake van zelfkennis. En zelfkennis is niet iets achteraf. Inzicht hoort bij het leven zelf.

Oorspronkelijk geplaatst door Natan

Zelfonderzoek versus zelfobservatie?

Wat valt er te onderzoeken als alles alleen maar nu is, zoals het is? Maar je kunt wat is wel direct observeren. En in dat observeren is tijd afwezig, want als het klokje tikt, is er sprake van een of ander onderzoek.
Ware observatie is zonder tijd en centrum. Dan ben je wat je waarneemt. Als er sprake is van angst, dan is er niemand die dat onderzoekt en in dat directe zien is verlichting voor wat is. En er niet buiten.
Je eigen gedachten onderzoeken heeft geen zin als er sprake is van afstand. En als er sprake is van volledige aandacht, is er ook direct sprake van zelfkennis. En zelfkennis is niet iets achteraf. Inzicht hoort bij het leven zelf.

Je vertoeft weinig in het nu, vanwege het in stand houden van allerhande beslommeringen rond het zijn van een iemand. Dat wat je bezig houdt waarom je niet in het nu bent dat is te onderzoeken.

Je spant met dat 'wat valt er te onderzoeken als alles alleen maar nu is' de kar (weer eens) achter de wagen. Dat veelvuldige gebruik van 'als' betekend dat je het niet weet het zijn maar veronderstellingen, want ook al speelt alles zich af in het nu je bent niet aanwezig door beslommeringen elders.

Indien er sprake is van angst gaat de aandacht uit naar de ondervinder daarvan, dus er is al iemand die het naar zich heeft toegetrokken en is er geen sprake van dat directe zien. En dat wat het naar zich toetrekt is of zou het onderwerp van dat zelfonderzoek moeten zijn opdat het aan inhoud verliest.

Je redenatie is alleen maar inventief en bepaald niet steekhoudend bij gebrek aan de juiste parameters, maar afgaande op eerdere publicaties zal het je niet storen anderen zulke onzin op de mauw te spelden met als gevolg weer jarenlang tevergeefs zoeken in de verkeerde richting.

[Natan]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Indien er sprake is van angst gaat de aandacht uit naar de ondervinder daarvan, dus er is al iemand die het naar zich heeft toegetrokken en is er geen sprake van dat directe zien. En dat wat het naar zich toetrekt is of zou het onderwerp van dat zelfonderzoek moeten zijn opdat het aan inhoud verliest.

Als er sprake is van geestelijke angst gaat daar de aandacht direct naar toe, er is namelijk geen 'ondervinder'. Die is juist het onderdeel van het probleem.

[Natan]

Zelfonderzoek houdt zich volgens mij bezig met de innerlijke geschiedenis van de mens. Observatie houdt zich bezig met wat nu is. Het maakt niet uit wat. Je onderzoekt niets, wat eigenlijk alleen maar gespletenheid verder in de hand zal werken. Ik en mijn leven, ik en mijn probleem, ik en het andere,...
Bij observatie is de waarnemer, het waarnemen en het waargenomene een. Zo simpel is Dat.

[Natan]

Zelfkennis vraagt geen onderzoek maar observatie zonder ik. Puur bewustzijn zelf. Tijdloos zijn. Hier en nu dring je door tot wat is en daar gaat geen tijd/analyse aan vooraf. Er is niemand die iets beheerst tijdens de observatie, tijdens het observeren. Observatie heeft geen begin en end. Want je bent er al en er is al sprake van observatie maar mogelijk dringt dat niet echt tot je door. Het enige wat telt: ben je alert?