Gebed

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als ik de keuze heb, voeg ik me nergens. Ik schrijf gewoon, zolang mogelijk, overal waar toegestaan is.

Als mijn karakter vervolgens me tot een ander plaats brengt, dan zie ik dan maar...

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als ik de keuze heb, voeg ik me nergens. Ik schrijf gewoon, zolang mogelijk, overal waar toegestaan is.

Vervoegen is aanmelden, ergens heen gaan en heeft niks te maken met je ergens naar voegen.

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als mijn karakter vervolgens me tot een ander plaats brengt, dan zie ik dan maar...

Ik heb liever dat je de keus maakt waar je wilt zijn anders moet ik straks alles weer verplaatsen. Zoek uit waar de meeste affiniteit ligt en schrijf daar.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb liever dat je de keus maakt waar je wilt zijn anders moet ik straks alles weer verplaatsen. Zoek uit waar de meeste affiniteit ligt en schrijf daar.

Ik ben nu thuis, en ik ga mijn was ophangen. Ik schrijf op het forum Zelfkennisforum.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik ben nu thuis, en ik ga mijn was ophangen. Ik schrijf op het forum Zelfkennisforum.

Is het verboden om met leden van het forum te communiceren, die nu geplaatst zijn onder de benoemder: leden met een schrijfbeperking?
En stel dat het niet verboden is, wat is de wijze die gewenst is om daarmee te communiceren?

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Is het verboden om met leden van het forum te communiceren, die nu geplaatst zijn onder de benoemder: leden met een schrijfbeperking?
En stel dat het niet verboden is, wat is de wijze die gewenst is om daarmee te communiceren?

Vraag je nu naar de bekende weg? Als algemeen deelnemer mag je overal deelnemen als lid met een schrijfbeperking mag je niet op het algemeen forum deelnemen. Omdat sommigen net kleine kinderen zijn en als het kan toch doen is die mogelijkheid forumtechnisch onmogelijk gemaakt. Alles wijst zich nu van zelf want leden met een schrijfbeperking hebben die bevoegdheid simpelweg niet meer.

En nu weer

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb liever dat je de keus maakt waar je wilt zijn anders moet ik straks alles weer verplaatsen. Zoek uit waar de meeste affiniteit ligt en schrijf daar.

Oh, ok. Ik begrijp nu wat jij bedoelt.
In de snelheid waarmee het ging, zie ik nu dat ik uit angst antwoordde op je voorstel. Ik moet bekennen dat ik bij jou altijd voorzichtig ben. Je handelwijze ervaar ik als niet te vertrouwen. Het is mogelijk dat aan de basis van jouw handelen een oprechte intentie is. Alsnog, ervaar ik vaak jouw manier als manipulatief. Ik zie nu dat ik bang was dat jij me wilde opsluiten bij de leden die beperkt zijn in hun schrijven.
Ik was zelfs trots op mezelf dat ik daarin niet in trapte, terwijl nu als ik dit lees weet ik niet meer of mijn angstige reactie klopte of niet.

Hoe dan ook, voor mij weer leerzaam.
Wantrouwen, impulsief reageren, angstig, vooroordelen...
De verleidingen die mij tot de kwaadheid brengen.

En dan terug naar De Vader, de zoon, en de heilige geest...

[Mihaela]

Bron van zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert,
Ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven.

Bundel uw licht in mij _ maak het nuttig.
Vestig uw rijk van eenheid nu,
uw enige verlangen handelt dan samen met het onze.
Voed ons dagelijks met brood en inzicht.
Maak de koorden van fouten los die ons binden aan het verleden,
opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven.

Laat ons de Bron niet verzaken.
Wantcuit u wordt geboren:
de al werkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait
en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.

Het Aramese Jezus_gebed

[Mihaela]

Welke versie dan ook, merk ik dat de eenvoud ., dat zo een gebed uitstraalt, voor mij uiteindelijk alles simpel maakt.
Alles valt vervolgens op zijn plaats.

Dat ik steeds weer getriggerd wordt, en mijn beleving vertroebeld wordt, doet me weer erin duiken.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

de eenvoud ..

Het woord God is niet alleen versleten, maar al de beelden die ik erover had zijn, als een korstje van een wond, afgedroogd en eraf gevallen.
Er is steeds een trilling, een voortdurende vraag, stil en rustig, maar altijd aanwezig.

De wereld, de mensheid, ervaar ik als een stroming. Het is erg bijzonder allemaal, soms saai, en dan weer ingrijpend, gruwelijk, en soms zo mooi.
Het is ook leuk (fijn) om te zien dat ik niet meer zo hevig en emotioneel ben.
wat een weg allemaal zeg..

Eerst stortte ik me op alles, gretig, hongerig en dorstig.
Ruzie maken met de stroom,ertegenin gaan, en steeds als de door een tsunami aan de kant gesmeten voelen worden.
Vervolgens me (wijs??) terug trekken, er geen deel meer aan nemen, afzonderen, vereenzamen..
En dan weer erin springen, op tijd inzien, en zelfs leren buigen, maar nog niet van de stroming kunnen houden.

Met mijn beeld over God gespeeld/gestoeid. Zelfs dat durven los laten, ervan schrikken, en denken/voelen dat het leven zich vacu?m sluit zonder God.
En dan weer rustig, bedacht, voorzichtig, zomaar ineens beseffend dat ik echt niet meer in (mijn beeld van) God geloof, weer de stroom in.

Weet ik nu meer dan 22 jaar geleden toen ik bewust besloot om anders te gaan kijken naar het bestaan/het leven/mezelf?
Ik weet nu zeker niet meer dan toen, maar ik geloof niet zo veel meer..